Kalkman
Klein vierkant oranje vensterlicht in de verte verraadt dat bewoners thuis zijn.
Vrijwillige wadwachten in het vogelwachtershuisje op Engelsmanplaat zijn waarschijnlijk aan het bankhangen.
Half één in de nacht over drie kwartier is het laag water. Zevenkoppig team loopt al voor me uit. Even nog verlicht de maan deze zeven wandelaars, waarna ze worden opgeslokt door een duister wad.
Slik wat glimt door manestralen, sterns hun nesten beschermend schreeuwen in de verte.
Klim de touwladder af en voel voorzichtig of het water over de rand van mijn laars spoelt.
Houd het net droog en waad voorzichtig naar de bank. Wandel in de richting van het palenhuis, `kalkman´ voor insiders.
Laarzen maken een spetterend geluid op de nattere gedeeltes van de plaat.
Als de maan zich even verschuilt achter een passerende wolk., verdwijnt `kalkman´ uit het zicht.
Omdraaiend naar de Najade zie ik hoe snel haar contouren oplossen in een donker aquarel.
Alleen een schommelend ankerlichtje en een groene knipperende lichtboei achter het schip laten zich van hun felste kant zien. Terug maar de groene paaltjesroute nemen.
Halverwege de bank is de Najade verdwenen en zijn er alleen nog maar de lichten en het weten dat ze daar ergens ligt. Kort moment van onbehagen, tast naar mijn mobiel en zie dat ze nog maar zeventien procent heeft te gaan. Schijnbaar bereikbaar. Dan zakt ook dit ongemak weg in de prut en loop ik rustig verder . Bootje van de vogelaars ligt aan een ketting te wachten tot ze weer uitgelaten wordt. Trappen zijn al te onderscheiden in het maanlicht. Dikke palen met kruislingse dwarsverbanden. Als een reusachtig duivenhok torent ze boven me uit.
Verwacht elk moment een knallende deur die daarboven wordt opgengegooid en hoor een barse stem die zich door het duister wurmt. `Kan het wat zachter daar beneden op de plaat ` Kan mijn eigen stilte bijna niet horen.
Geen deur verroert zich en geen stem laat zich horen.
Misschien hangen ze op de wrakhout bank helemaal in beslag genomen door “Het raadsel van de wadden”. Zakje zeewierchips leeg op de grond. Of breken zich het hoofd over het laatste passende woord voor de bijna volledig ingevulde cryptogram. Buitenlander houdt het droog………….
Oude herinnering van het vorige huisje met geweien aan de wand komt naar boven.. Reeën onderweg naar Ameland overvallen door de vloed om daarna in de netten van vissers weer op te duiken.
Hoor zachte stemmen in de verte en een compleet team duikt weer op. Zichtbaar onder de indruk van deze plek.
Klaar met de ´teambuilding´, nieuwe koers is gezet. Niet gestrand zoals de schelpenvisser van Schier, Feye Engelsman die in 1708 met zijn schip strandde op deze plaat.
Groepsfoto met flits in het donker op de zandbank met de klipper en een lichtboei op de achtergrond is het tastbare bewijs. Zelfsturend team heeft een zich zelfsturend zeilschip gevonden.
Langzaam klimt iedereen via de touwladder weer omhoog.
Schoenen worden gewassen in de Urker visbak gevuld met waddenwater.
Trek mijn laarzen uit en zie nu pas dat ik al die tijd in een blauwe en een groene laars heb gelopen.
Werp nog een laatste blik op `Kalkman` in de verte en zoek mijn kooi op.
Bedstee in het achteronder is al voorverwarmd als ik onder de dekens schuif.
Janet Frieling
