Lola op Zee: Kerst op de oceaan
Al ben je broodnuchter, in Mindelo loop je als een dronkenman over de steiger. De deining in de haven laat drijvende steigers golven en boten dansen, terwijl hun lijnen kraken alsof hun dagen geteld zijn. De afgelopen twee weken hebben we de voorbereidingen getroffen voor de echte grote oversteek, die ene, waar we naar uitkeken maar ook een beetje tegenop zien: de Atlantische Oceaan over naar Suriname (met waarschijnlijk een stop van een paar dagen bij Frans Guyana, Les Iles du Salut). En we zijn niet alleen. Op de steiger zie je zwetende zeilers volgeladen winkelwagentjes voortduwen, groente en fruit wassen bij hun boot en het carbon roer van hun stoere raceboot repareren. De meest gestelde vraag in vele talen: wanneer vertrek je naar de overkant? Nummer twee: wat denk je van de wind? Mindelo is een bruisende vertrekkershaven met bij de ingang een drijvend terras, vanwaar je met je sundowner in de hand alle activiteiten kunt bekijken. Leuker dan de hiswa.
Lola krijgt natuurlijk alle aandacht. We controleren zeilen, vallen en schoten, klimmen nog een keer de mast in (brrr), vervangen een reeflijn en een half doorgesleten snapsluiting, zetten een extra zekering op de grootschoot van ijzersterk dyneema, leggen de motor onder een vergrootglas (met speciale aandacht voor de brandstoffilters), en duiken onder de boot om de nieuwe schroef en de bijbehorende anode nog eens goed te bekijken. Ik val ’s avonds in slaap terwijl ik in gedachten de boot van voor naar achter afloop, op zoek naar dat ene dingetje dat ik over het hoofd zie.
En nu is het vrijdagavond 14 december. De laatste waterflessen zijn aan boord gebracht, het groente en fruitnetje boven het aanrecht is overvol. We hopen dat de wind, die hier al een paar dagen snoeihard vanaf de heuvels de haven in dendert, het morgen wat rustiger aan doet. Volgens de weerberichten zal dat zo zijn, goed moment om te vertrekken dus. Kerst en oud en nieuw vieren we met zijn tweeën op zee. We kijken ernaar uit – hier hebben we jaren over gefantaseerd en nu gaan we het doen – en we vinden het natuurlijk ook spannend. We wensen jou, gewaardeerde lezer, alvast mooie feestdagen en een heel gelukkig 2019. In het nieuwe jaar laten we weer van ons horen!
Pieter Jan Hagens op Lola op Zee
