Rosalin Kuiper maakt debuut in Sydney to Hobart Race
Rosalin Kuiper was lid van de Team Heiner Talents van 2015 tot 2018. Halverwege dit jaar heeft zij afscheid genomen van het team waar zij jaren deel vanuit heeft gemaakt. Hoe ziet het leven er uit na de Team Heiner Talents?
Waar ben je nu?
Ik ben momenteel in het crewhuis in Noord Sydney. Zeven weken geleden ben ik afgereisd naar Australië voor het zeilen van de Sydney to Hobart Race. De race start op 2e kerstdag! Ik vaar aan boord van het 100 ft Maxi yacht InfoTrack.
Whow, hoe ben je daar terecht gekomen?
Half oktober voer ik de Rolex Middle Sea Race aan boord van een Australische 44ft boot ‘Tilting Windmills’. Eén van de bemanningsleden (Juha Akainen) en zijn vrouw boden mij een plek aan in diens huis op Schotland Island in Pittwater (2h ten noorden van Sydney). Na de finish van de RMSR ben ik naar Nederland gevlogen, snel wat spullen gewassen en binnen een week was ik Down Under. Vanaf toen heb ik elke dag met goed vertrouwen havens aan gedaan en mijn ambitie kenbaar gemaakt. Veel meezeilen en mensen leren kennen. Na twee weken ontmoette ik Bradshaw Kellet (26x Sydney to Hobart). Hij gaf aan dat ik kon werken als shore crew voor de supermaxi InfoTrack en hij zou zijn ogen open houden voor een boot voor de Race. De 100ft Maxi van Christian Beck ligt in het WoolWich Dock, in Sydney. Zeven dagen per week reisde ik af van het eiland naar mijn werk: vertrek 04:45 met de boot en via twee liften van vrienden en collega’s kwam ik dan om 06:30 aan in de haven (als alles goed ging). Na afloop van de vierde werkdag kreeg ik een sms’je van Brad waarin stond: ‘Rose can you come to the container please’. Lichtelijk ongemakkelijk nam ik plaats in de luxe gemeubileerde office stoel temidden van mijn baas en zijn rechterhand Disco. ‘Rose it’s time for your work evaluation’. De temperatuur in de airconditioned container leek tien graden te zijn gestegen: ‘We staan versteld van je werkhouding en hoe snel je dingen leert’. Hij gaf aan zo tevreden te zijn dat hij bereid was zijn midbow te ontslaan en mij aan te nemen, mits de eigenaar en schipper akkoord gingen. Een week later arriveerde de crew en na de eerste trainingsdag werd ik aangenomen door schipper Joe Acachic en Tony Mutter.
Hoe ziet je team er uit? (Aantal Sydney to Hobarts)
Christian Beck (1), Joe Akacich (18), Andrew Cape (17), Bradshaw Kellett (26), Tony Mutter (4), Dylan Clarke (4), Ty Oxley (14), Alexander Gough (3), Darren Beck, Bouwe Bekking (2), Mitchell White (17), Stu Bannatyne (12), Guillermo Alterdill (1), David Wills, Antonio Mons (1), Holly Taylor, Mal Parker (7), John Ahern, Nicholas Dana (1), Lucas Chapman (5), Rosalin Kuiper, Chris Nicholson.
Zie crew bio’s.
Met wie heb je het meeste contact aan boord?
Het meeste contact heb ik met Stu, Bouwe en Netti.
Ben je de enige vrouw aan boord? En heb je contact met andere vrouwen, mogelijk Annemieke Bes of Carolijn Brouwer die ook de SH varen?
De zus van de eigenaar vaart ook mee! De WildOats supermaxi met Carlo Huisman en WildOatsX (volledig vrouwen team met oa Carolijn Brouwer) ligt in dezelfde haven. Ik zie de vrouwen elke dag trainen en spreek ze veel. Annemieke Bes vaart op Scallywag supermaxi en Dirk de Ridder op Commance. Bouwe Bekking en ik op InfoTrack. Een leuke Nederlandse delegatie dus dit jaar op supermaxi’s!
Heb je veel profijt van je opleiding bij de Team Heiner Talents?
Super veel profijt! De jeugdopleiding van Team Heiner omvat alle aspecten van het grote boten zeilen en is daarnaast kwalitatief zeer hoogstaand. Voor de basis die ik heb meegekregen van Roy Heiner ben ik mijn leven lang dankbaar. Wij allen zijn opgeleid als zelfstandige, hardwerkende kritische en leergierige teamplayers. Ik merk allround te zijn op ieder schip en ik snap van voor naar achteren wat er moet gebeuren in manoeuvres. Dit is super waardevol en geeft de gelegenheid altijd een stap verder te denken. Team Heiner heeft de mogelijkheid gecreëerd voor ieder talent om een unieke en stabiele basis te leggen waarop verder gebouwd kan worden. Dat is precies wat er nu gebeurt en waar ik elke dag mee bezig ben!
Gaan er dingen (heel) anders aan boord dan je hebt geleerd?
Een zeilboot, groot of klein, blijft een zeilboot. Een super maxi is alleen drie keer zo groot en alles is dus zwaarder en er staat meer load op. De zeilen zijn tussen de 100 en 300 kg en op de runners staat soms 30 ton. Haha! Alle lieren en de kantelkiel zijn hydraulisch aangedreven, de motor draait dus continu. Het schip wordt gevaren door uitsluitend professionals. Menselijke fouten kunnen fataal zijn voor de boot of ieders veiligheid. Alles gaat dus langzaam en gecontroleerd. Met headsets wordt er gecommuniceerd tussen het voordek pit en achterhoede. Als een zeil gedropt wordt zijn we met minimaal 10 man op het voordek. Sommige systemen zijn anders, omdat de loads groter zijn, maar voor de rest is het eigenlijk een gewone zeilboot.
Hoe ziet je dagindeling er uit?
Elke dag is anders maar op trainingsdagen is de boatcall rond 07.30 en dock out 09:00. Een ontbijtje in het crewhuis en dan met de rib naar de boot. Elke ochtend timen we de rit en het record is tot nu toe 3 min en 10 seconden :-). Tony Mutter is de crewbaas en hij is erg van de routines (heerlijk!!). Elke ochtend bevestig ik samen met Mustafa de top van het grootzeil, zodat het klaar is om te hijsen. Als we onder de Harbour Bridge doorvaren hebben we een korte teamchat. We doen een aantal proef-starts onder leiding van Bouwe en Cape en gaan daarna de oceaan op voor het testen van de nieuwe zeilen. Rond 16.00 zijn we weer terug. Een korte evaluatie volgt en dan de boot aftuigen en klussen. Na elke dag worden de zeildata verstuurd naar een statistisch expert in America. Hij analyseert de statistieken en geeft dit in scatterplots weer. De volgende ochtend hebben wij de data terug en kunnen conclusies verbinden aan de analyses en vervolgens de crossover sheets aanpassen. De volgende dag gaan we dan weer zeilen testen met de nieuw opgedane kennis! Na het zeilen gaan we vaak sporten met de jongens, om de dag af te sluiten met een Spaans diner verzorgt door Netti.
Wat is het meest spectaculaire dat je hebt meegemaakt?
Hahaha, waar ik vaak aan terug denk is afgelopen weekend. Het waaide 30 knopen en de golven rolden over het dek. Op een gegeven moment begon de boot vreemd aan te voelen: van 23 knopen down-wind liep de snelheid terug naar onder de twintig. Met een headset en helm ging ik benedendeks om te controleren of alles in orde was. Het achter- en middenschip was in orde. Toen ik het volledig met compartimenten afgesloten luik naar het voorschip aan het openen was, drong het geluid van klotsend water tot mij door. Het volgende moment stak ik mijn hoofd naar binnen en mijn blik werd gevangen door een oogverblindende lichtstraal. Vanuit de headset hoorde ik Chris Nicholson zeggen: ‘Guys wave…’. Het volgende moment werd de lichtstraal dof en met oorverdovend geweld maakte moeder natuur haar entree in het schip. De middagzon verlichtte de normaal pikdonkere bow en gaf zicht op duizenden liters stollend water. We hebben de training stilgelegd en met twee automatische pompen en 10 man tot ons middel in het water, hebben we naar schatting 8 ton water weg geloodst.
En als je niet zeilt, wat doe je dan?
Ik probeer dan te relaxen, met de jongens te sporten of zwemmen, zeilprojecten voor aankomend seizoen regelen, of met vrienden en familie bellen. Soms reis ik af naar Scotland Island en dan houden we samen met de buren een boothuis bbq, met muziek en een groot vuur!
Wat verwacht je van de race?
Het weer ziet er goed uit, de windverwachting is noordoost en gemiddeld 14 knopen. Dus met een A2 kite richting het zuiden vlammen. De verwachting is dat we in twee dagen aankomen in Hobart. De afgelopen zeven weken hebben in het teken gestaan van deze race. Ik kijk enorm uit naar de start!
En dan? Hoe ziet het leven eruit na de SH?
Na de race breng ik de boot terug en gaat ze uit het water. Ik maak wat klussen af voor InfoTrack en er staan nog wat eenheidsklasse evenementen op het programma. Eind januari ga ik terug naar Nederland voor een week om mijn vrienden en familie te zien. Daarna lekker even skiën met familie en aanhang! Half februari vertrek ik alweer naar Antigua voor de Caribbean 600 en een aantal andere evenementen. Op mijn “to do list” staat het halen van een yacht-master en een vak leren, zoals een specialisme in hydrauliek of lieren service en uiteraard ga ik veel zeilen!
Je zit in een bevoorrechte positie dat je de SH mag varen, heb je tips aan andere jonge zeilers hoe ze dit voor elkaar kunnen krijgen?
Ja, ik denk dat het voor de S2H belangrijk is om vroeg in Australië te zijn en je ambitie kenbaar te maken. Probeer veel te zeilen op verschillende boten, want zo leer je weer nieuwe mensen kennen. Daarnaast vertrouwen hebben en snoeihard werken. Zet je ego opzij, ben als eerste op de boot en als laatste weer weg, geen klusje is te vies en open staan om te leren! Dan ligt de toekomst aan je voeten! Ik wens het iedereen toe 🙂
(Rosalin is zich aan het voorbereiden op de Rolex Sydney to Hobart Race, voor vragen kan de media contact opnemen met info@olgakuiper.nl)
