Krabbels van de kust: ‘… een ongekende historische verrassing’
Maarten Bakker zeilt met zijn catamaran veel op het Wad, maar ook naar Zuid-Engeland, de Kanaaleilanden en Bretagne. Op zijn trips maakt hij kleine vlotte schetsjes, krabbeltjes noemt hij ze zelf. Snelle notaties, altijd op locatie geschetst, van soms luttele seconden tot pakweg 10-15 minuten. Je krijgt er zin van om weer aan boord te stappen. De komende periode zullen we regelmatig wat van deze schetsen tonen, met een praatje.
Na een paar mooie weken in Bretagne zet een onverwachte depressie de boel op stelten, het blijkt de eerste uit een reeks van vele. Op het Engels kanaal is het dan geen pretje. We maken rechtsomkeer zo gauw het kan en zeilen met de wind in de rug in rap tempo terug naar Nederland. Het Wad lonkt, daar is het ook met matig weer heerlijk toeven, geen zorgen. We liggen met woest zwerk en ruig weer onder het Vuurboetsduin van Vlieland. Een paar andere liefhebbers liggen er ook. Een tjalk, een schokker en een grote aak. Hier is het leven goed.
We droppen het anker in Havre Gosselin, een baai bij Sark, 50 meter ketting en lijn. Zou het genoeg zijn? Het verval is hier groot. We roeien naar de kant, de bijboot laten we aan een lange lijn onderaan de rotsen en we klauteren 100 meter omhoog. Het uitzicht op de baai is weergaloos, in de verte Herm, en Guernsey op de horizon. Het is hier wonderschoon, het eiland blijkt een ongekende historische verrassing, je zou er voor altijd willen blijven. Maak maar een schetsje. Tekenen is als schrijven terwijl je praat. Elke pennenstreek ontstaat op het moment dat het oog de wereld betast en het brein de hand beweegt. Net als elke zeiltrip op onbekend water, een avontuur.
De plaat onder het Vuurboetsduin is een van de meest favoriete droogvalplekken op het Wad. Je ligt er goed beschermd tegen harde wind tussen noordoost en zuidwest en het uitzicht op het eiland is ongeëvenaard. En als dan het water zakt, de wind gaat liggen en de boot met een paar zachte bewegingen de bodem raakt, gaat een nieuwe wereld open. Wulpen, grutto’s, scholeksters en kokmeeuwen scharrelen over de eerste droogvallende stukjes op zoek naar een maaltje. Ze maken er een heel kabaal bij. Er liggen altijd wat platbodems, een kielmidzwaard of een cat als de onze. Dit zijn twee schouwtjes met gezinnen aan boord. De kinderen spelen met eindeloos plezier.
Maarten Bakker
