Karma-blogs: ‘Zeilboten horen in het water’
Het staal is te heet om vast te pakken. Binnen is het is een sauna, een zweethut. Misschien wel 80 graden. Zweet gutst uit alle poriën.
Do 6 mrt. 2025 – ‘Altijd spannend om te zien hoe je boot het water uitkomt. M’n hartslag gaat omhoog…’
Het ziet er gelukkig goed uit. Natuurlijk zit er wat aangroei aan de kiel, maar die is er zo af. Morgen schuren, overmorgen antifouling en dan rond het weekend weer het water in. Redelijk overzichtelijk allemaal. Het lastigst is nog de temperatuur. Het is zo’n 10 graden warmer dan normaal. Ruim boven de dertig graden. In de schaduw. Als die er zou zijn. Maar schaduw is er niet… Ik houd me zo rustig mogelijk. Toch zit m’n hartslag vrijwel continu op de 130 of daar boven. Morgen met het eerste daglicht aan de slag als het nog wat koeler is. En dan na de middaghitte nog even wat doen. Zaak om zo snel mogelijk weer terug in het water te zijn, want dat geeft nog wat verkoeling.
Vr 7 mrt. 2025 – ‘Weer bijna het water in‘
De vooruitzichten voor vanmiddag zijn al iets positiever. Geen 35 graden, maar 34. Celsius. Schaduw temperatuur. Karma van staal staat in de volle zon. Op de kant. Het staal is te heet om vast te pakken. Binnen is het is een sauna, een zweethut. Misschien wel 80 graden. Zweet gutst uit alle poriën.
Zeilboten horen in het water, niet op de kant. Ik heb goede hoop dat ze morgen weer in het water ligt. Dan is de temperatuur ook weer een stuk normaler. In de tussentijd probeer ik wat zaken aan land te regelen, zoals het vinden van popnagels in de juiste maat. Altijd genoeg te doen.
Verder ben ik hard op zoek naar een pin automaat waar ik wel terecht kan. De voorraad cash begint wat kritiek te worden. Om die reden liep ik gisteren het casino binnen, in de hoop dat er daar wellicht één was. Maar nee, alleen voor lokale banken. Verrassend trouwens om te zien dat zo’n casino zeven dagen per week vanaf 14:00 open is en dat er op dat tijdstip ook al mensen achter de automaten zitten…
Za 8 mrt. 2025 – ‘Yes! Er kan weer gekookt worden’
Twee dingen heb ik van huis uit echt niet meegekregen: zeilen en koken. Toch ben ik er dol op. Afgelopen dagen was het onmogelijk om aan boord te koken. Onmogelijk om aan boord te zijn. Slapen deed ik in het hotel, eten in het restaurant. Beide liggen naast de haven.
Maar Karma ligt er weer in. De kluslijst wordt aangepakt en er kan dus weer gekookt worden. Een curry met aubergine en kip. Voor het eerst m’n rijstkoker aan boord gebruikt. Tip van andere zeilers. Gebruikt weinig stroom en is een prima ding. Vraag me nog wel of hoe dat moet op de golven….
Werner Toonk
