In de juiste diepte #4 – Dromen van vrijheid
Mijn naam is Jetty en ik ben, mede dankzij de Corona lockdown, sinds 2020 solozeilster op mijn Compromis 888, de Pasión. Ik heb de afgelopen zomer een prachtige en uitdagende zeiltocht gemaakt, van Marina Muiderzand aan het Markermeer naar Alcaidesa Marina, net buiten Gibraltar. Tijdens het zeilen heb ik hierover een boek geschreven: ‘In de juiste diepte’, waarin ik je ongecensureerd mee laat leven met alle ups en downs van deze reis. En dat waren er nogal wat! Mijn boek is vanaf nu online te bestellen via mijn website! Hieronder nog mijn (voorlopig) laatste blog op Zeilhelden. Ik neem je deze week mee naar het eerste hoofdstuk ‘Dromen van vrijheid’ – waarin je kunt lezen hoe ik het solozeilen voor het eerst ben aangegaan en ervan begon te dromen om naar Zuid-Spanje te zeilen.
Sinds 2 februari is de Pasión helemaal van mij! Dat geeft me aan de ene kant een heel fijn gevoel, maar aan de andere kant ook een hoop zorgen. Want wat weet ik nu helemaal van zeilboten? Maar wat ik wél weet is dat ik van zeilen hou, vooral op zee. En de rest zal ik moeten leren.
In mijn eerste drie blogs heb je kunnen lezen over een aantal van de vele uitdagingen die ik tijdens mijn reis van Cherbourg naar La Línea de la Concepción ervoer. Misschien denk je daardoor nu wel dat ik een hele ervaren zeilster ben. Maar hoewel het meevaren op de Nederlandse binnenwateren op motorboten me door mijn ouders met de paplepel ingegoten is, was ik tot 2020 nooit meer dan een bemanningslid aan boord. Voor 2020, toen ik besloot om in Nederland aan boord van de Pasión te blijven en me niet thuis op te laten sluiten in Spanje, had ik nog nooit solo gezeild op mijn boot en ik vond het in het begin erg spannend…
Omdat ze op mijn werk denken dat Covid maar een paar weken zal duren en dat het dan weer overwaait, heb ik ook niets anders te doen. Mijn gevoel van tijd is helemaal in de war. De wereld staat op zijn kop. Het lijkt wel alsof iemand de pauzeknop heeft ingedrukt.
Dinsdag 31 maart 2020 schrijf ik in mijn logboek:
‘‘Omdat ik een beetje depressief dreigde te worden van het hele Covid gedoe, heb ik besloten om weg te gaan en met de Pasión te gaan ‘zwerven’, waar mijn ouders ook van droomden toen ze hun Almtrawler, de Domicilie, lieten bouwen. Ik kan best zeilen en nog een beetje werken tegelijkertijd. En als ik zeil heb ik in ieder geval iets leuks te doen, waardoor ik helemaal afgeleid ben. Dus vandaag heb ik voor de eerste keer helemaal alleen op de Pasión gezeild! Naar Uitdam, een leuk, klein haventje in een vakantiehuisjespark.
Met 16 knopen wind heb ik alleen het grootzeil gehesen en de genua ingerold gelaten. Aanleggen aan hogerwal was wel iets lastiger en nog niet zo elegant; ik had een paar pogingen nodig voor het lukte, maar alles is nog heel en niemand heeft me gezien. Ik heb een heel mooi uitzicht hier en er was een prachtige zonsondergang. Er is verder helemaal niemand in de haven. Ik heb Roman trots mijn locatie en een foto gestuurd om hem te laten zien dat het me gelukt is en dat zijn aanmoedigingen niet voor niets zijn geweest.’’
Overal waar ik kom, staan er gelukkig weer zeilers klaar om te helpen, want zo zit deze ‘community’ in elkaar.
Gelukkig had ik een hele toffe buurman in Marina Muiderzand, Roman, die me vanaf dag één en ondanks de lockdown, heeft geholpen om mijn boot – en mezelf – ‘vaarklaar’ te maken. Ook daarna stonden er steeds zeilers voor me klaar om mijn lijnen aan te pakken, me uit te nodigen om bij hen aan boord te eten (en te douchen!), me naar de supermarkt te brengen of me op een andere manier steeds te helpen.
Toen we vandaag de Noordzee op voeren, voelde ik me zo opgelucht! Ruimte en vrijheid. Ik had wel door willen zeilen naar Spanje. Het was een heerlijk tochtje met niet te veel wind en helemaal geen golven. Precies goed voor de eerste keer alleen op de Noordzee.
Zeilen was voor mij een bevrijding van de Coronamaatregelen, waardoor ik me erg ‘mishandeld’ voelde. Zo werden opeens de douches gesloten van de havens en kon ik niet meer douchen in Nederland. Vluchten terug naar Spanje waren er toen al niet meer. Maar tijdens het zeilen vergat ik even de maatregelen waardoor ik me erg eenzaam voelde. Die eenzaamheid werd ook af en toe onderbroken, toen ik onderweg verschillende mensen tegenkwam die zich aan het voorbereiden waren op een wereldreis.
Op maandag 13 april 2020 schrijf ik in mijn logboek:
‘‘Het waait keihard en ik lig aan lagerwal, de wind drukt de Pasión aan bakboord tegen de stootwillen, die piepen en knarsen. Ik hang alle stootwillen die ik heb uit aan bakboord en hoop dat het genoeg is. Tussendoor zijn er flinke buien. Ik zit lekker binnen. Het idee om met de Pasión naar Spanje te zeilen laat me niet meer los. Ik begin een lijstje te maken met dingen die ik nodig heb aan boord om dat te kunnen doen. AIS, radar, een windvaan om mee te sturen, zonnepanelen, een ankerlier, een goed anker en ketting, een reddingsvlot, bijbootje en nog een heleboel andere, kleine dingen. Alles bij elkaar duizenden euro’s.’’
Door de Covid reisbeperkingen kom ik bijna twee jaar niet aan boord, maar de Pasión is alleen uit het oog verdwenen en zeker niet uit het hart.
In het volgende hoofdstuk; ‘Voorbereiden’, schrijf ik:
‘‘In december 2021 hak ik de knoop door en besluit ik het ‘roer in eigen hand te nemen’ voor verschillende aspecten van mijn leven. Ik besluit dat ik echt met de Pasión naar Spanje wil gaan zeilen. Nog niet de aankomende zomer, want er is nog een hoop werk te doen aan boord en ik wil ook nog een beetje kunnen oefenen, maar de zomer daarna, in 2023. Ik verslind zeilboek na zeilboek en kijk een heleboel YouTube filmpjes. Zo leer ik steeds meer. Pas in maart 2022 ben ik eindelijk weer terug op de Pasión, die nu een hele grote schoonmaakbeurt nodig heeft en ook krijgt. Mijn broer en nichtje helpen me weer. Mijn zus heeft intussen goed op de boot gepast en is steeds bij haar gaan kijken. Een goede zeilvriend heeft me zijn oude AIS ontvanger opgestuurd en in juni kan ik een tweedehands windvaan kopen. Nu heb ik de twee belangrijkste dingen die ik nodig heb voor mijn reis! En dan begint het klussen.’’
Als oefenronde voor mijn reis ben ik in de zomer van 2022 met mijn broer en nichtje als bemanning overgestoken naar Engeland, van Nieuwpoort naar Ramsgate en daarna weer terug, van Lowestoft naar IJmuiden. Ook ben ik in oktober 2022 bemanningslid geweest op een Gecko 34 en samen met haar schipper van La Coruña naar Brest gezeild – ik was meteen verliefd op offshore zeilen!
Een goede voorbereiding is het halve werk en ik heb me in een heleboel dingen verdiept voor mijn reis, routeplannen gemaakt, lijsten met plan B havens, etc., etc. In juni 2023 is het eindelijk zo ver en kan ik vertrekken, samen met mijn broer, die me gelukkig wil helpen om de moeilijkste wateren, de Noordzee en het Nauw van Calais, uit te komen. Ook dat gaat natuurlijk niet zonder uitdagingen. Maar soms heb je heel veel geluk als de dingen niet gaan zoals gepland…
Jetty de Koster
Wil je meer lezen? In de juiste diepte is vanaf nu on-line te koop via https://jettydekoster.com
