‘We beginnen langzaam na te denken over hoe het werkelijk zal zijn als we aankomen’.
“En dát schiet op! Met een kleine 6 knopen stevent de bark Europa met haar 19 bemanningsleden af op haar terugkeer in Scheveningen. Na een non-stop trip van Ushuiai naar haar thuishaven in Nederland is het voor deze crew aan boord nog maar moeilijk voor te stellen hoe het er straks aan wal aan toe gaat. We praten er over, met hulp van Hestag Media.
Vanaf jullie vertrek uit Ushuiai hebben jullie fysiek natuurlijk niets meegekregen van de coronamaatregelen in Nederland. Hoe bereiden jullie je daarop voor en wat verwachten jullie aan te treffen?
Amelke (barhand): We krijgen informatie van kantoor maar ook van thuis, het is nog moeilijk voor te stellen hoe het in het echt gaat zijn. Hoe zal het op straat zijn, hoe mogen we de mensen begroeten die we graag willen zien, hoe gaat iedereen met elkaar om, hoe werken de restricties die we gelezen hebben in de praktijk, we zullen het gaan zien.
Gjalt (scheepskok): Momenteel ben ik echt nog steeds gefocust op het werk hier aan boord. Natuurlijk gaan mijn gedachtes best eens naar het hoe en wat als we aankomen in Scheveningen maar dat is nu ook een beetje koffiedik kijken, aangezien wij geen idee hebben hoe de situatie precies zal zijn als we tussen de pieren van onze thuishaven varen. Het is dus moeilijk om je daarop nu al voor te bereiden.
Sanne (scheeparts): Onze verwachtingen worden gekleurd door wat wij aan informatie toegestuurd krijgen. Of dit ook een goede reflectie van de werkelijkheid is, dat moeten we gaan meemaken. We hebben het er natuurlijk regelmatig over. Vaak wordt tijdens onze dagelijkse crew meeting wel even aandacht besteed aan iets wat er in de wereld is gebeurd. We krijgen wekelijks een nieuws update met alle hoofdlijnen uit het wereldnieuws, gefocused op de landen van waar wij allemaal vandaan komen. Verder beginnen we langzaam na te denken over hoe het werkelijk zal zijn als we aankomen. Mogen we direct van het schip af? Met z’n hoevelen mogen we eventueel de straat op? Kan je een rondje gaan hardlopen? Eventueel een duik in de zee vanaf het strand? Als er bij onze aankomst familie van mij op de kant staat, kan ik die dan gedag gaan zeggen? Hoe zit het dan met de desinfectie maatregelen? Laten we mensen aan boord? Dat zijn vragen die ons bezig houden. Op een aantal zijn duidelijk antwoorden te vinden, andere vragen bevinden zich wat meer in een grijs gebied. Wij zien ons zelf als een, welliswaar grote, familie hier aan boord. De boot is ons huis en het dek zou je kunnen zien als onze tuin. Dat wil zeggen dat als wij straks in de haven liggen, wij, naar mijn idee, prima met z’n allen op het dek een drankje kunnen nuttigen. Wij zijn immers dan al 4 maanden in elkaars nabijheid en niet ziek. Pas als er iemand van buitenaf bij komt wordt het lastiger. Ik ben benieuwd hoe de autoriteiten dit gaan zien. We hebben verhalen gehoord vanaf andere schepen dat men er flink op werd aangesproken dat men met meer dan zoveel man aan het dek koffie zat te drinken. Voor de meer praktische zaken hebben we sinds vandaag een formulier op de kombuisdeur hangen met plaatjes en uitleg over de leefregels die op dit moment gelden in Nederland. Wellicht dat deze over 3-4 weken weer een beetje anders zijn, maar dan kunnen we ze vast leren.
Eric (kapitein): We hebben net een overzicht van de huidige leefregels in Nederland gekregen en we gaan de komende tijd bekijken hoe we de zaken rond de aankomst moeten regelen. Een vraagteken is bijvoorbeeld de status die we hebben als we aankomen. Volgens ons als opvarenden verkeren we aan boord gewoon in een thuis situatie, maar eenmaal in Nederland wordt het schip mogelijk als werkomgeving gezien. Hoe gaan we daarmee om?’
De bark Europa bestaat inmiddels zo’n 100 jaar waar het eerst dienst deed als lichtschip “Élbe 3”. Hoe zag het er tóen uit en wat zijn de belangrijkste verschillen? (Een lichtschip is een lichtbaken op volle zee, op de plaats waar een vuurtoren zou moeten zijn, maar waar de bouw hiervan niet mogelijk is. Vaak liggen lichtschepen in de omgeving van zandbanken of andere voor de scheepvaart gevaarlijke gebieden. Lichtschepen kunnen zowel bemand als onbemand zijn, red.)
Amelke (barhand): Een lichtschip of een Tall ship, Bark Europa zijn nogal verschillend, verschillend in vaargebied, verschillend in de mensen die aan boord komen en gaan, verschillend in opbouw, zeilen, motoren, inrichting etc. etc. Kom allemaal maar eens kijken op bark Europa en ga maar eens kijken in Den Helder op het opgeknapte lichtschip daar en hoor de verhalen van beide dan vormt zich vanzelf wel een idee over de verschillen.
Eric (kapitein): Ha! De huidige bark Europa bestond 100 jaar geleden niet. De romp als zodanig was er wel en had ook masten, maar het was geen bark en het zeilde als alles goed ging ook niet. Het schip lag als lichtschip (drijvende vuurtoren) voor anker op de Elbe. In de huidige uitvoering is het schip pas sinds 1994 in de vaart. Het grootste verschil betreft natuurlijk de enorme afstanden die we jaarlijks afleggen. In de 83 jaar voordat het schip als Europa in de vaart kwam, zal het misschien enkele honderden tot enkele duizenden mijlen hebben afgelegd. In de 26 jaar dat het als Europa in de vaart is, zal dat getal tot ergens dik boven een half miljoen mijl gestegen zijn. Verder is er waarschijnlijk een groot verschil in de hoeveelheid mensen die er plezier van hebben. En natuurlijk hebben we meer Facebook vrienden!. Als Europa heeft het schip dus eigenlijk nog maar een korte geschiedenis, maar we bezorgen al die 26 jaren alle bemanning (zowel de vaste als de reisbemanningen) zo’n fantastische ervaring en we maken zulke “epische” reizen, dat we zo langzamerhand gewoon weer nieuwe geschiedenis aan het maken zijn. Wat de Europa voor mijzelf betekent? Zonder de Europa was ik helemaal geen zeeman geworden, althans, dat was zeker niet de planning en lag niet in de lijn der verwachting. Nu is de Europa al bijna 20 jaar mijn werk en eigenlijk ook hobby.
Hebben jullie al plannen voor als jullie in Nederland zijn?
Eric (kapitein): Ik had plannen voor als ik afgelopen 20 april thuis had gekomen uit Valparaiso. Dat gaat nu nog even duren en het betekent ook dat de jaarlijkse herkeuring van het schip, die in Valparaiso al afgerond had moeten zijn, na aankomst in Nederland moet gaan plaatsvinden. Daar gaan nog wel wat werkzaamheden aan vooraf, dus ik heb een donkerbruin vermoeden wat mijn planning gaat worden na aankomst. Verder natuurlijk opnieuw kennis maken met mijn vrouw, familie en vrienden. Van een afstand dan, heb ik begrepen…
Sanne (scheepsarts): Ik hoop van harte dat ik mijn familie en allerliefste vrienden mag knuffelen. Verder staat er voor mij een theorietoets gepland vanuit mijn opleiding. Mits deze natuurlijk doorgang kan vinden. Dat is nog de vraag. Daartoe probeer ik dagelijks een uurtje of twee studie in te passen naast al het andere werk wat we hier aan boord doen. Verder hoop ik, na een korte rust periode, misschien quarentaine en hoogst waarschijnlijk een corona-test, zo snel mogelijk weer aan het werk te kunnen.
Gjalt (scheepskok): Daar kan ik kort in zijn. Ik ga mijn moeder een knuffel geven, als dat tenminste mag. En verder ga ik natuurlijk bij de rest van mijn familie en vrienden langs. Ik hoop vooral dat iedereen gezond is als we weer terug zijn in Nederland. Verder heb ik geen wilde plannen. De focus ligt momenteel hier aan boord.
Ook wij van Zeilhelden kunnen nog maar moeilijk wachten om jullie veilig en gezond terug te zien in Nederland. Ons land, dat nog onderhevig is aan de, inmiddels ietwat versoepelde, corona maatregelen. Knuffelen is helaas nog een no go, maar jullie vinden je weg daarin als vanzelf! Hou vol!
Pas op elkaar en stay safe!
