In de juiste diepte #2 – Offshore
Mijn naam is Jetty en ik ben, mede dankzij de Corona lockdown, sinds 2020 solozeilster op mijn Compromis 888, de Pasión. Ik heb de afgelopen zomer een prachtige en uitdagende zeiltocht gemaakt, van Marina Muiderzand aan het Markermeer naar Alcaidesa Marina, net buiten Gibraltar. Tijdens het zeilen heb ik hierover een boek geschreven: ‘In de juiste diepte’, waarin ik je ongecensureerd mee laat leven met alle ups en downs van deze reis. En dat waren er nogal wat! Mijn boek komt later deze maand uit, maar hieronder kun je alvast exclusief een voorproefje lezen over het allermooiste deel van mijn reis – Offshore.
Ik ben benieuwd of alle mensen, die mijn track bekijken, denken dat ik gek geworden ben – ik ga recht op veel wind af, terwijl ik de continental shelf volg naar het westen, uit de richting van mijn route naar het zuiden.
Tijdens mijn reis heb ik steeds mijn best gedaan om uit de buurt van de orka’s te blijven. Mijn coach aan de wal, Rainer, hielp me daarbij, samen met Orcas Portugal & Spain. Om die reden heb ik beslissingen genomen die tegen mijn plan ingingen om zo comfortabel mogelijk te zeilen en het rustig aan te doen met mijn schip. Of dat achteraf de juiste beslissingen waren? Lees het fragment hieronder en laat me jouw mening weten. Het is dag 2 van het hoofdstuk ‘Offshore’, ik ben net 24 uur onderweg en hemelsbreed nog geen 45 NM van Camaret-Sur-Mer.
Die avond, maandag 09 juli 2023, schrijf ik in mijn logboek:
‘‘Na de zonsondergang met dolfijnen lees ik Rainer’s e-mails. Die klinken een beetje als wanneer je bij het Monopoly spel naar de gevangenis gestuurd wordt: ‘‘Ga direct overstag, de orka’s kunnen al ongeveer op de positie zijn waar je recht op af vaart. Volgende mogelijke stop: misschien Lissabon.’’
De maan komt op als een brandend schip aan de horizon en ik moet snel een paar dutjes gaan doen, nu het nog kan en voordat ik bij het eerste licht morgen mijn zeilen reef om toch naar het westen te zeilen, de harde wind in. Er ligt een heel avontuur voor de boeg!’’
De volgende ochtend, dinsdag 10 juli 2023, schrijf ik in mijn logboek:
‘‘Ik hoop dat ik de juiste beslissing heb genomen om naar Rainer te luisteren. Nu moet ik ruim twaalf uur lang met veel wind en golven over de continental shelf naar het westen varen. Geen idee hoe erg het zal zijn. Ik hoop dat alles heel blijft. Qua wind met deze reven heb ik er wel vertrouwen in, maar het zijn de golven die het gevaar kunnen zijn. Het plan is om zo ver mogelijk naar het westen te komen en dan morgen, als we 10 – 15 knopen westenwind hebben, naar het zuiden te koersen.’’
Een paar uur later schrijf ik in mijn logboek:
‘‘Ik heb alweer een tijdje geen schepen gezien. In de verte wordt het donker. Zou het gaan regenen? Het waait nu harder en de golven zijn groter. Ik heb al 30 knopen op de windmeter gezien en ik krijg steeds meer respect voor de Pasión, voor haar ontwerper en voor zeiljachtontwerpers in het algemeen. Er staan zoveel grote krachten op de boot, toch zeilt ze lekker door alle golven heen, als een dolfijn in haar element. Dolfijnen hebben we trouwens nog niet gezien vandaag. Ik ben nog steeds heel blij met de windvaan. Die lijkt ook te genieten van alle natuurgeweld. Voor mij is 13 knopen helemaal prima, maar dat komt morgen weer. Wat wel helpt om de stampei van de golven minder erg te maken, is dat ze schuin van voren komen. Zo kan de Pasión er prima mee omgaan. Binnen is alles oké en ik ben heel dankbaar dat Evert extra vergrendeling op de kastjes gemaakt heeft, zodat ze niet open vliegen bij een stamp!
Het is 12:15 en de wind neemt alweer iets af. In de verte springen een paar dolfijnen uit de golven. Ze volgen ons nog steeds. De golven worden wel steeds groter en de stroming duwt ons nu iets naar het zuiden. Perfect, want daar willen we heen. Maar we zijn nu precies bij de continental shelf, een afgrond op de bodem van de zee, waar de diepte van 200 naar 4500 meter gaat. Ook bij rustig weer is dit dus de plek waar mensen typisch zeeziek worden in de Golf van Biskaje, omdat het diepteverschil extra hoge golven veroorzaakt.
En dit gebied varen we nu binnen voor de komende tien uur ongeveer. Worst timing ever met de harde wind!
Het gaat er inderdaad hard aan toe met een paar vreselijke stampers, doordat de Pasión met haar boeg van een golf gelanceerd wordt, terwijl haar kont nog onder in de golf zit – het effect: een vreselijke knal die door merg en been gaat. We krijgen één golf binnen en bij een stamp vliegt de onderste keukenla er met een noodgang uit. Ik krijg hem er zo snel niet meer in. Hij zit in een onmogelijk hoekje naast de trap, tussen de deur van het toilet aan de ene kant en de afvalbak aan de andere kant. Ik stel het uit tot een moment dat zulke klusjes zich minder lenen om zeeziek van te worden. Voor nu parkeer ik de la op de grond in het midden van de salon, naast de liferaft.
Ik ga even liggen, maar het is van korte duur – op mijn AIS scherm zijn wel tien schepen voor me die ik moet kruisen en die in tegengestelde richtingen varen en elkaar ook kruisen. Niet netjes georganiseerd zoals in de TSS, maar freestyle. Ik wijk uit voor een schip uit Hong Kong dat wel heel dichtbij wil komen en waarvan ik betwijfel of ze aan het opletten zijn. De rest blijft ver genoeg bij me vandaan. Terwijl ik ze één voor één in de gaten houd en achter me laat, eet ik een zak chips en kijk ik naar de dolfijnen, die me proberen af te leiden.’’
Ik heb nog een paar ‘incidenten’ binnen in de boot door de golven en het duurt nog wel een tijdje voor ik eindelijk rustiger vaarwater bereik. Achteraf zeiden mijn zeilvrienden: ‘‘Toen we zagen dat je na deze dag verder ging, richting het zuiden, wisten we zeker dat je het aankon!’’ De volgende dag heb ik eindelijk westenwind en kan ik voor het eerst deze reis met matige halve wind naar het zuiden koersen. Wat een opluchting! Maar het perfecte zeilweer duurt niet langer dan 24 uur en dan dient zich de volgende uitdaging alweer aan…
Jetty de Koster
Wil je meer lezen? In de juiste diepte is vanaf mei o.a. on-line te koop via https://jettydekoster.com
