Waarom?
Waarom? Wrom Wrom? Onze zoon Warre is in de ‘waarom’ fase. Twee en een half jaar en alles is nieuw en met de weinige communicatie die al mogelijk is voor hem is het stopwoord: Waarom?
En dat verschilt op dit moment niet eens zo veel met zijn vader. Elke keer als ik aan boord kom vraag ik me af: Waarom? Waarom zit die motor er nog niet in? Waarom zijn er niet continu mensen aan boord bezig? Waarom zijn ze altijd zo aan het discussiëren in de machinekamer? En dat gevoel is als schipper ronduit vervelend.
Normaal ben je als schipper van alles op de hoogte, hou je een oogje in alle zeilen. Weet wat er aan boord gebeurt en staat aan het roer, verandert van koers als iets je niet zint.
Maar ik ben schipper, geen technieker en heb mij moeten overgeven aan de mannen die de elektrische dubbele-motor in komen bouwen. Het voelt toch een beetje alsof je eigen schip onder je kont wordt weggetrokken. Ik ben ondertussen alle hutten aan het schilderen, als het goed weer is dingen op dek aan het doen en verlang er ontzettend naar weer uit te varen. We liggen nu aan de loskade van Brouwershaven net buiten de stad. Heel zo nu en dan komt er een jachtje de coupure van Brouw uitgevaren. Ze zetten, in het smalle slenkje tussen het eilandje Dwars in de weg en ons, zeil en zijn weg. Ik kan niet wachten…
We lopen uit maar zijn nog steeds van plan in April weer te varen met de Vrijbuiter. Wachten is het op een aantal onderdelen en hopen is het dat we vooral motortechnisch de aankomende drie weken een inhaalslag gaan maken. Wat ook niet meehelpt is dat er ook geen mast op ons schip zit. We zijn dubbel buiten spel gezet, en nog wel door ons zelf. De nieuwe mast met windmolen komt eind deze maand en dan zou ook de motor klaar moeten zijn. We hopen met Pasen onze eerste vracht te varen. Maar het lijkt heel ver weg. Waarom? Omdat Pasen steeds dichterbij komt en er nog bergen werk verzet moeten worden.
Wiebe Radstake, schipper van de Vrijbuiter
