Skûtsjesilen: Bang voor boten
‘Toen ik zes was, nam mijn vader me een keer mee naar skûtsjesilen,’ zegt fotograaf Wiep die naast me zit op het voordek van de persboot. ‘En sinds die tijd ben ik er helemaal gek van. Al met mijn allereerste camera maakte ik foto’s van de wedstrijden, dus je kan wel zeggen dat het mijn lust en mijn leven is. Nee, dit is pas het tweede jaar dat ik met de persboot mee vaar. Ik maakte alle foto’s altijd vanaf de kant, want ik was bang voor boten. Ik durfde er niet op. Dat is knap lastig voor iemand die zo dol is op skûtsjesilen als ik. Daarom heb ik mezelf aangepakt met een therapie en daarna heb ik met een schipper die ik vertrouw een proefrondje gemaakt. Na een kwartier was ik er door. En nou zit ik hier aan boord en kan ik de wedstrijd van dichtbij volgen.’ Hij kijkt trots. Zijn twee camera’s met indrukwekkende zoomlenzen klikken vrijwel voortdurend. Tweeduizend foto’s per wedstrijd. Dertigduizend per seizoen. ‘Ik maak het vooral mezelf moeilijk, want straks moet ik ze allemaal bekijken en de beste eruit halen.’
Als ik ’s avonds thuiskom is de batterij van mijn mobieltje leeg, als niet-fotograaf heb ik toch ruim driehonderd foto’s gemaakt. Met de stem van de fotograaf nog in gedachten, gooi ik er direct zoveel mogelijk weg om. Een uurtje later heb ik er veertig over. Kiezen was nog nooit mijn sterkste punt.
Kijk voor een wedstrijdverslag en de stand op www.skutsjesilen.nl
