Pannenlappen
De maat, als een Japanse reisleider, voorop, ongeschoren baard en diep gebruind door een zomer vol zon. Twee spierwitte pannenlappen met een zeeblauw randje en een blauwwitte vuurtoren erin gehaakt wapperen in de wind. Verlaat verjaardagscadeautje voor zijn moeder.
Stoet van opbouwwerkers tot financieel deskundigen volgt volgzaam over het paadje omrand door uitgebloeide lamsoor en zeekraal. Alle pannenlappen lachen in de wind. Zou een protestmars kunnen zijn.
Als de wind vol van voren komt zakken de koplopers af naar de staart van de optocht om achter brede ruggen te schuilen.
Monika van Grode Appelland opende speciaal voor ons om negen uur in de avond de luiken van haar kiosk om de wereld te voorzien van haar gehaakte pannenlappen.
In gedachten zijn we bij een baby’tje dat in 1966 maar 1 dag leefde. Wat een verlies voor dit eilandje met maar negen inwoners. Het grafje bij de kerk kijkt uit over het wad. Voor de ingang van de kerk kunnen bij hoog water balken geschoven worden. Brede sleuven staan al klaar. Wilde rode roos draagt de laatste bloemen van deze zomer. Nieuw rieten dak voor de kerk zou geen overbodige luxe zijn.
Krabbenpoot is bij hoog water op een paaltje gezet. Monika is al wakker als we om zeven uur in de ochtend de haven verlaten.
Drie scholeksters schreeuwen ons uit.
Janet Frieling
