Mark Slats is op minder dan 1000 mijl van Hobart. Een terugblik.
Dick Koopmans is teammanager van Mark Slats, die op dit moment op de tweede plek vaart in de Golden Globe Race (GGR). De rond-de-wereld-wedstrijd voor klassieke boten. Ze varen niet alleen dezelfde route als de Suhali (1968/69)van Sir Robin Knox Johnston, maar gebruiken ook de navigatiemiddelen en apparatuur uit die tijd. Dus sextant ipv GPS, windvaan in plaats van autopilot en regenwater opvangen in plaats van watermaker. Ruim 100 dagen na de start blikt Dick Koopmans terug op de tocht van Mark Slats.
De start met lichte tegenwind ging goed. Ondanks dat Mark hier bijna geen diesel heeft verbruikt zat hij toch voorin. Bij de doorkomst op de Canarische eilanden lag hij vlak achter Philippe Pech en voor Jean-Luc van den Heede. Het was hier al duidelijk dat Mark voor de winst ging. Ik ben benieuwd van hem te horen waarom hij daarna zoveel westelijk van zijn directe concurrenten door de doldrums is gevaren. Gezien zijn iets hogere bootsnelheid en zijn roeivermogen was een koers iets oostelijk van Jean-Luc en Philippe logischer geweest. Maar de beste stuurlui staan aan wal en alhoewel het voor Mark niet goed uitpakte had Abhilash Torny er wel voordeel mee. Je moet ook wat geluk hebben.
Wat me positief opvalt bij Mark is dat hij de boot spaart. Heel houden is een eerste vereiste maar als je wilt winnen moet je daarnaast zo snel mogelijk varen. Dat gaat heel goed. Er is nog weinig schade en de boot kan nog steeds op volle snelheid worden gevaren. Jean Luc kwam zo’n 300 mijl eerder bij Kaap de Goede Hoop en kreeg daarmee een veel grotere voorsprong doordat hij in een ander weersysteem kwam. Dat was natuurlijk geluk voor Jean-Luc en pech voor de rest. Maar Jean-Luc heeft zelf zijn kans op dit geluk gecreëerd door voor de rest bij de eerste kaap te komen.
Er is me regelmatig gevraagd of Mark geen spijt had dat hij zonder rolgenua vaart. Het lijkt erop alsof dit voor Jean-Luc goed heeft uitgepakt wordt dan gezegd. Ik heb het Mark niet gevraagd en denk zelf dat Mark zijn keuze voor hem de beste is. Als je namelijk achter Mark kijkt dan zitten daar twee andere Rustlers met rolzeilen en kun je op basis daarvan net zo goed stellen dat ze daar varen in plaats van naast Mark omdat ze beperkt zijn door hun rolgenua. Een rolzeil heeft zin als je niet sterk genoeg bent om regelmatig van voorzeil te wisselen. Het is dus persoonsgebonden.
Ik heb Mark een brief meegegeven waarin ik hem waarschuw dat als hij in Hobart minder dan 3 weken voorligt hij nog lang niet zeker is van de overwinning. Andersom geldt dat ook.
In de storm die Mark, Gregor en Abilash hadden waren windvang en stabiliteit denk ik van grote invloed. De kenterhoek van deze boten mag dan redelijk hoog zijn, de energie om de boten om te krijgen is betrekkelijk klein. Omrollen en platslaan gebeurt eerder als je meer windvang hebt (rolzeil). De stabiliteit neemt af door het extra gewicht van de rolinstalatie en ook doordat het zeil (gewicht ca 20 kg) nog aan het stag zit in plaats van onder dek.
Ik heb Mark een brief meegegeven waarin ik hem waarschuw dat als hij in Hobart minder dan 3 weken voorligt hij nog lang niet zeker is van de overwinning. Andersom geldt dat ook. De voorsprong van Jan Luc is minder dat drie weken en de achterstand van Uku Randmaa en Susie Goodall op Mark is ook minder dan 3 weken.
Ik zie voor Mark een paar kansen:
Hij heeft zijn onderwaterschip weer schoongemaakt en kan dit vaker doen dan Jean Luc omdat hij fysiek sterker is.
Jean-Luc heeft zijn zelfstuur uit het midden aan bakboord. Vanaf Kaap Hoorn zullen ze veel over stuurboord varen en dan kan Jean Luc minder hard omdat zijn zelfstuur minder goed stuurt naarmate de helling groter wordt.
Mark heeft voor het laatste deel de beste zeilgarderobe aan boord. Het voordeel van een rolzeil zit voornamelijk op ruime koersen en die gaan ze statistisch gezien vanaf Kaap Hoorn niet veel krijgen. En het verschil lijkt groot, maar met 10% meer snelheid (0,5 knoop) wordt de achterstand al goedgemaakt. Dat betekend hard werken maar het kan dus nog wel!
