Max blog: Land in zicht!
Ik ben Carmen, 21 jaar en het vriendinnetje van Max. De komende 3 weken zeil ik met Max mee en zal ik via deze blogs mijn belevenissen met jullie delen.
In de avond van 1 juli kwam ik aan op het vliegveld van Malaga en werd ik super lief onthaald door Max en zijn neefjes. Met de gehuurde auto manoeuvreerden we ons door het hectische Spaanse verkeer en kwamen we even later aan bij de fraaie nieuwe haven van Malaga.
Ik snoof de Spaanse geuren op en liet de hitte op me inwerken. Heerlijk, hier kan ik wel aan wennen. Na een gezellig avondje borrelen en voetbal kijken in een Spaanse kroeg liepen we langs de boulevard terug naar de boot. Fijn om weer met Max te zijn!
Nadat we de volgende ochtend afscheid hadden genomen van Robbie, Sten en Niels kregen we alweer nieuwe gasten aan boord: 6 Rotterdamse vrienden van Max. Varen, zonnen, zwemmen, biertjes drinken en barbecuen op de boot. Iedereen vond het schitterend, en natuurlijk leuk om de boot uit de vlogs en blogs een keer in het echt mee te maken!
Die avond hebben we nog lekker op het terras gezeten aan de boulevard, en heel wat sangria’s later doken zij het Spaanse nachtleven in en besloten Max en ik terug te gaan naar de boot om nog even goed wat slaap te pakken.
De volgende ochtend vertrokken we namelijk richting onze eindbestemming voor de komende tijd: Ibiza.
Het eiland van zon zee strand, cocktails en de allerbeste party’s!
Na de tweede nacht op zee schrok ik wakker toen ik Max hoorde roepen: Land in zicht!
In totaal hebben we er 4 dagen over gedaan om van Malaga naar Ibiza te komen, waarvan 2 nachten doorvarend op zee. Mijn eerste nacht op zee en daarbij horende nachtshift vond ik mega spannend. Gelukkig was het windstil en bleek het allemaal mee te vallen. Terwijl Max naast me lag te slapen genoot ik met een boekje op schoot van de totale rust van de nacht. De enige geluiden waren het kwakkelende water om ons heen en het zachte ronken van de motor.
Toch wel heel bijzonder om zo een nacht onder de sterrenhemel door te brengen. Toen ik Max wakker maakte voor het wisselen van de wacht zei hij dat ik even in het water moest kijken. Ik snapte niet waarom, maar toen ik keek bleek het water om te boot op te lichten. Het was bijna sprookjesachtig.
Na de tweede nacht op zee schrok ik wakker toen ik Max hoorde roepen: Land in zicht! Hij stond opgewonden op de 
punt van de boot en wees naar het puntje aan de horizon. Ibiza! Een paar uur later lieten we ons anker zakken in een prachtige baai bij een idyllisch strandje. Het was precies wat we verwacht hadden. Terwijl ik dit typ zit ik in mijn bikini op de punt van de boot, nippend aan mijn likeur 43.
Ik heb genoten van de afgelopen week; van het zeilen, van de omgeving en van Max. De komende weken zullen we relaxt langs de kust van Ibiza varen om de mooiste plekken op te zoeken. Dat is het fijne aan een boot: je hebt alle vrijheid om te gaan waar je wilt.
Alles over onze tijd Ibiza kunnen jullie lezen in mijn volgende blog
Liefs,
Carmen
