WASP: geweldig nieuws of greenwashing?
Berichten over de verschillende WASP-toepassingen op steeds grotere schepen staan bijna elke week wel in de Zeilpost. Wordt windondersteuning inderdaad de redding van het wereldwijde zeetransport, zoals de ronkende teksten van de CEO’s ons beloven?
(Van de redactie van Zeilpost)
Deze week is het de Chinese rederij U-Ming, die zichzelf de hemel inprijst. Op de VLOC Grand Pioneer (VLOC: Very Large Ore Carrier, schepen van 325.000 dwt, veelal ingezet om erts te vervoeren van Brazilië naar China) worden vier 35 meter hoge Flettner rotors van Anemoi geïnstalleerd op het 55 meter brede schip. De Grand Pioneer schip komt er volgend jaar mee in de vaart.
Ronkende teksten
De teksten waarmee de CEO’s van Anemoi en U-ming de breed aangekondigde order begeleiden, liegen er niet om, en zijn exemplarisch voor de woorden die de redactie van Zeilpost aantreft in praktisch ieder bericht over de volgende WASP-installatie, of het nu vaste zeilen, opblaasbare soft-sails, zuigzeilen of rotors betreft. Die woorden treft u weinig aan, omdat we ze er meestal uitfilteren, om als nieuwsmedium niet ongeloofwaardig te worden. Een voorbeeld:
Claes Horndahl, Commercieel Directeur bij Anemoi: “Anemoi is verheugd om samen te werken met U-Ming om onze marktleidende opvouwbare Rotorzeilen te leveren voor Grand Pioneer. Met aanzienlijke brandstof- en emissiebesparingen in het vooruitzicht zal deze nieuwste investering de internationale erkenning van U-Ming’s standvastige toewijding aan duurzaamheid en Anemoi’s positie als toonaangevende leverancier van cruciale technologie voor het koolstofvrij maken van schepen verder versterken.”
U-Ming-voorzitter CK Ong, op zijn beurt: “Felicitaties aan de teams van Anemoi en U-Ming voor dit belangrijke partnerschap. Deze ultramoderne rotorzeilen zullen een sleutelrol spelen in onze decarbonisatiestrategie en een aanvulling vormen op onze portfolio van bestaande emissiereducerende technologieën.”
Minder dan beloofd
Wie de moeite neemt om wat verder te zoeken op dit soort berichten, komt er al snel achter dat de reducties waarover de CEO’s zo lovend zijn, vaak niet veel verder komen van een magere 10%, en vaak zelfs nog minder. Om een schip van 350 bij 55 bij 18 meter in beweging te krijgen, is dan ook wel wat meer nodig dan een paar Flettners. Dat is aanzienlijk minder dan je op grond van de lovende woorden bij de introductie van weer een nieuw systeem mag geloven. Vaak blijkt in de praktijk, afhankelijk van of de rederijen hun transportroutes ook aanpassen aan de heersende winden, dat een reductie van 7 % al heel wat is. Alleen op kleinere schepen met grotere WASP-toepassingen komen de reducties hoger uit.
Greenwashing
Dat roept de vraag op, of al die berichten over steeds weer nieuwe installaties wel zulk geweldig nieuws is. Of is het gewoon de nieuwste vorm van greenwashing: hoog opgeven over wat je doet, en vooral niet reppen over wat je laat? De rederijen weten als geen ander hoeveel goederen er volstrekt onnodig over de oceaan getransporteerd worden – de consumptiemaatschappij gaat eerder in een hogere versnelling dan eindelijk eens wat te minderen, maar over die footprint hoor je ze niet. En hoe vaak en veel ze de wind ook inzetten, dat de maritieme industrie nog jarenlang grootverbruiker van de meest vervuilende brandstoffen zal zijn, is eerder common knowledge dan publiek geheim.
Redactionele keuze
Maar niet meer over berichten dan? Er pas weer over schrijven als er écht grote veranderingen te melden zijn? Die keuze maken we vooralsnog niet. Als we alle druppels op de gloeiende plaat links zouden laten liggen, en alleen over de stuwmeren berichten, dan kunnen we alle zeilvracht-initiatieven (zeilvracht: onze term voor schepen die minstens 90% van de tijd zeilen zonder fossiele brandstof te gebruiken) misschien ook beter onbesproken blijven. Want hoeveel zoden zetten die nou aan de dijk?
De redactionele keuze die we maken is echter radicaal idealistisch, en daar past elk initiatief in dat bijdraagt aan de transitie naar duurzaam gebruik van energiedragers. Daarover blijven we berichten, in het besef dat grote gedragsveranderingen altijd het gevolg zijn van onnoemelijk veel kleine duwtjes in de rug, harten onder de riem en uitdagende plaagstootjes op zijn tijd.
Geweldig nieuws
Toch geweldig nieuws dus, want elke toepassing van windvoortstuwing, ook al vervangt die de hoofdmotor niet compleet, is meegenomen, en laat zien hoeveel partijen in de industrie er mee bezig zijn. Hun werk is dus waardevol; op hun woorden rekenen we ze kritisch af, maar even vaak zijn we blij met de volgende optimistische tekst, bij weer een installatieorder of tewaterlating.
Maar beloofd: we filteren de humbug er wel van tevoren uit, als het even kan.
Peter Fokkens
