Planning challenge: de Schotse en Engelse Oostkust
Afgelopen zomer hebben we het zeilgebied van Scandinavië en Schotland gecombineerd. Na de oversteek naar Zuid-Noorwegen zijn we zwervend naar het Noorden gegaan en daarna overgestoken naar Shetland, Orkney en Schotland. Vergeleken met onze reizen in Scandinavië was dit vaargebied behoorlijk uitdagend. Een stevig getij, dus veel stroming en minder stabiel weer maakten planning lastiger, maar het is wel een enorm mooi gebied! Rustig, prachtige Lochs, veel eilandjes, hoge bergen en veel ankeren. Eigenlijk kun je bijna overal prachtig wandelen, variërend van heerlijk ontspannen tot pittig zwaar.
Het plannen van de terugweg van Inverness langs de Schotse en Engelse oostkust vonden we lastig. Veel haventjes zijn weinig beschut voor swell, te ondiep of alleen rond HW aan te lopen. In de grotere commerciële havens is niet altijd plaats voor jachten.
Wij zijn onderweg gestopt in Arbroath en Whitby, en ook deze havens zijn tide-limited. Deze passages zijn ruim 150nm en dan vaar je naar een haven die alleen HW±3 uur open is zonder dichtbij gelegen alternatief. De buitenhaven van Arbroath valt zelfs droog bij LW. Whitby is bij noordenwind lagerwal en bij harde wind dus ook niet aan te lopen (zie foto).
We vonden Whitby wel een leuke plaats, er is genoeg te doen om een paar dagen te wachten op een weervenster voor de Noordzee oversteek.
Tussen Whitby en Vlieland lijkt de Noordzee wel één groot industrieterrein. Enorme windmolenparken, olie-en gasinstallaties en drie verkeerscheidingstelsels (TSS) maken de oversteek tot een uitdagende puzzel. Gelukkig hadden we gunstige wind, kruisend wordt het wel erg lastig!
Albert de Nijs
