Adriaan Hoekmeijer 1936 – 2014

Zeiler, muzikant, scheepstimmerman. Adriaan Hoekmeijer was een multitalent en autodidact. Die talenten had hij ook nodig toen zij bij de start van hun wereldreis begonnen met niet meer dan 10 pond en 10 dollar op zak.

Foto Familie Hoekmeijer

“Ik was 16 toen ik verliefd op hem werd”, vertelt Margreet Hoekmeijer-Brink. “Hij had zo’n zeemansloopje en een karakteristieke kop met zwarte krullen. Hij was apart.” In hun huis ademt alles nog naar de talenten van Adriaan: een stapel bladmuziek voor de piano, veel, heel veel schilderijen en natuurlijk de hele inrichting waarbij alles wat van hout is door Adriaan zelf is gemaakt. Van vloer tot commode, keukenkastjes en de hele aanbouw. Alles in een herkenbare Noorse stijl. Het land waar hij zo graag naartoe zeilde en waar ook zijn laatste reis naartoe ging.

“Dat was 10 jaar voordat hij overleed en het was toen al duidelijk dat het niet goed met hem ging. Voor hem was het echt de laatste tocht waarin hij wou bewijzen dat hij het nog kon.”

Voor Margreet had het niet gehoeven. Ze hadden samen meer dan een halve eeuw de wereld rond gezeild en lief en leed gedeeld, voornamelijk op een boot. Adriaan mocht dan getalenteerd zijn, zijn ambitie om te teken of muziek te componeren werd van huis uit niet gewaardeerd. En met werk een een vaste baan vlotte het ook niet. Op de zeevaartschool haakte hij af na zijn vaartijd als stuurmansleerling. Scheepsbouwkunde werd het ook niet. Adriaan Hoekmeijer tekende liever, speelde piano of ging zeilen. “Je moet gaan waar je liefde voor hebt”, zij hij altijd.

Of het door de vasthoudendheid van Adriaan kwam of moedeloosheid van zijn vader weten we niet. Maar Adriaan en Margreet kregen voor een jaar het schip van zijn vader te leen. De Elizabeth werd voor een jaar het -varend- huis van het pas getrouwde stel. Na een koude winter in het niet geissoleerde stalen schip maakte het stel een ‘proefreis’ naar de Carieb. Als ze de Canarische Eilanden verlaten voor de grote oversteek, schrijft Adriaan: “Las Palmas is belangrijk duurder geworden en er valt een grote bres in onze financiële reserve. Bij het uitvaren zijn er nog tien Amerikaanse dollars en tien pond Sterling in kas!” Gelukkig weten ze in de Carieb door middel van charteren en vracht over varen de scheepkas weer te vullen.

Deze reis smaakt naar meer. En het stel besluit te gaan voor een langer avontuur en de wereld rond te zeilen. Ze maken weer de Atlantische oversteek, hun eerste dochter wordt geboren op Curacao en dan via het Panamakanaal naar de Pacific. Die eerste kennismaking met de Stille Oceaan levert een onzachte stranding op een van de Galapagos eilanden, Adriaan omschrijft het zelf als het dieptepunt van hun reis. Gelukkig weten ze los te komen en ze vervolgen hun reis, via de Fiji en de zonder moderne navigatiemiddelen door de gevreesde Torres Straat (waar Hans Maurenbrecher waarschijnlijk verdween) en omdat ze niet de Kaap willen ronden (dat kost een jaar extra), het geld en de zeilen op waren en Katja (3) de leeftijd had om meer met kinderen van haar leeftijd om te gaan, kiezen zij er voor om via de Rode Zee naar Europa te varen. Helaas was door de Israelisch/Arabische oorlog het Suezkanaal afgesloten. Op zijn eigen creatieve manier bedenkt Adriaan een oplossing: de boot gaat 400 kilometer op een dieplader door de woestijn en wordt in de Middelandse Zee weer te water gelaten. Uiteindelijk keert gezin na zes jaar weer terug naar Nederland.

De mooiste herinneringen heeft Margreet aan de hartelijke en vriendelijke mensen op Polynesïe en Bali. “Ze waren altijd bereidwillig om een ander te helpen.”

En de Elisabeth? Die ligt nu in Elburg. “De eigenaar is toevallig ook een Hoekmeijer, een neef van mijn man. Hij is haar aan het opknappen. Als ze klaar is hoop ik dat we er met de volgende Sail met de kinderen en kleinkinderen naartoe kunnen.

Wekelijks verschijnt er een mini-biografie op Zeilhelden over een Nederlandse of Vlaamse zeiler m/v die iets bijzonders heeft gepresteerd. Als je denkt dat je naam hebt die in deze galerij niet mag ontbreken stuur dan een mailtje naar redactie@zeilhelden.nl

Reacties

Reacties