‘Do or don’t do, trying is not an option’
Sanne Muller, de Bussumse arts, is nu als scheeparts aan boord van de terugkerende bark Europa. Geen onbelangrijk lid van de 19 koppige bemanning mede door de reden van hun terugkomst: Covid-19. We lieten haar aan het woord, met hulp van Hestag Media.
De inmiddels bekende ‘must-knows’ waar we steeds mee beginnen:
zijn die er? En kunnen jullie deze uitleggen?
Gisteren heeft iemand op het krijtbord de spreuk/leus van dag geschreven:
‘Do or don’t Do, trying is not an option’.
Op zaterdag 9 mei hebben wij een ‘Doldrums-appreciation-day’ gehouden.
Dat wil eigenlijk zeggen dat we zo min mogelijk hebben gedaan! Haha! De
noodzakelijke dingen wel, maar verder waren we vrij. Een prettig beslissing van de kapitein om ons een deel van de dag vrij te geven.
Aansluitend hadden we ook nog onze ‘gewone’ zondag. Dus het kwam er op
neer dat we allemaal het hele weekend heel rustig aan hebben gedaan. En
met succes. Iedereen is weer ‘up and running’.
Wat doen jullie als er werkelijk geen wind is? Zijn de klussen
niet een keer gedaan?
Ha! Nope, de klussen zijn nooit op! Je kan namelijk altijd weer van
vooraf aan beginnnen. Zout water en staal… Need I say more? Nee, zonder
gekheid, we zitten echt niet om klussen verlegen. Zoals in het begin al
wel is aangegeven denk ik, biedt deze reis de unieke kans om tijdens het
varen ook aan de binnenkant van het schip te werken en daar ook
werkelijk de tijd voor te nemen. Normaliter moet dat werk gebeuren
tijdens een geplande scheepswerfperiode, waardoor er altijd tijdsdruk
is. Op het moment hebben we die niet. We zijn 2 cabins helemaal aan het
opknappen. Voor degenen die de Europa kennen, cabin 7 en 8. Wellicht
heeft u er zelfs wel geslapen! Deze cabins zijn deels gestript, volledig
geschuurd en worden geverfd.
Om terug te komen op je vraag; als er helemaal geen wind is, ligt het
schip vrij stil, wat inhoudt dat we juist nog meer klussen kunnen doen,
die we anders niet kunnen doen omdat we te schuin gaan of omdat er
steeds buiswater over de rand op het dek komt. Dus naast het roestbikken buiten, staal schuren, polijsten, in de grondverf zetten en aflakken, is er ook
nog al het houtwerk dat geschuurd en opnieuw in de lak kan. Dan niet te
vergeten al het onderhoud aan de tuigage; alle blokken, lijnen, zeilen,
etc. hebben allemaal regelmatig onderhoud nodig. Als dat dan nog niet
genoeg is, zijn er altijd nog alle maandelijkse verplichte ISM-checks (Internatonal Safety Management, red.) die we moeten doen om de veiligheid op het schip te waarborgen, evenals de veiligheidsdrills zoals bijvoorbeeld een man-over-boord oefening. Ach, zo kan ik nog wel even doorgaan.
etc. hebben allemaal regelmatig onderhoud nodig’.
Hoe gaan jullie om met de temperatuur?
Best goed eigenlijk vind ik. Inmiddels merken we dat we al een stuk
Noordelijker zitten, de watertemperatuur gaat omlaag (die was rond de
30 graden celcius!, soms warmer dan de luchttemperatuur!) en ook de wind
die we op dit moment hebben brengt een aangename en welkome verfrissing met zich mee. Ik heb zelf een vest aangehad gisterennacht tijdens het sturen! Dat was toch al wel een maand geleden denk ik! Hierbij komt dat het ook in het kombuis wat beter te doen is. Dat is denk ik toch wel de meest warme en daardoor zwaarste plek om te werken in de tropen. Je bent daar gewoon continu aan het zweten. Zeker als de afwasmachine, het fornuis en de oven aan staan. Heel fijn dus dat Gjalt en Emma, die daar de meeste tijd door brengen het nu al iets beter hebben.
Ik denk dat ik persoonlijk de warmte beter te doen vind dan de kou. Het
verschil is wel heel groot. Van dubbele lagen thermokleding met nog een
stuk of 2 toplagen en dan ook nog je zeilpak, inclusief buff, muts en
handschoenen naar blote voeten, een korte broek en een topje. Het is wel
zweten geblazen, maar zolang je genoeg drinkt is het wat mij betreft
prima te doen. Wat daarbij wel helpt is dat we echt goede airco hebben
in de cabins. Dus alleen op de aller heetste dagen heb ik zonder laken
o.i.d geslapen, maar nu lig ik met de airco op lage stand alweer onder
een laken en soms zelfs een dun dekbed. Als die airco er niet zou zijn,
dan is het wel echt een heel ander verhaal, omdat de warmte je slaap wel
degelijk beinvloed en je dan dus niet kan uitrusten. Dat zou maken dat
heel veel dingen minder goed te doen zijn.
Wellicht is het leuk om aan onze trouwe Zeilhelden en Bark Europa fans een vraag te stellen die op alle vlak te maken heeft met de bark Europa. En dan eentje die niet te Googelen valt.
Wij hebben 2 naaimachines aan boord. Een kleine (huishoud)
naaimachine en een grote (industriele) en beide hebben een naam. Wie weet deze?
(geef je antwoord hieronder dan spelen wij het door naar Sanne)
