De Warnow – Een schip, een man, een droom

Jij kan wel houden van de zee, maar de zee houdt niet van jou. Die gaat gewoon zijn gang en is onaangedaan door alles wat er door de golven, stroming, weer, wind, pech of onvermogen van de bemanning gebeurt.

Dat is de strekking van een opmerking in het boek dat ik uitlees als het zeilschip waar ik op meevaar, verwaaid ligt op het Lauwersmeer. Storm, zware windvlagen, golven die het schip laten deinen. Het rukt aan de landvasten die luid protesteren.

De eerste hoofdstukken las ik een paar weken geleden thuis, in een prettige omgeving, behaaglijk verwarmd, met een fraai uitzicht op de omliggende landerijen. Het lezen begon plezierig. Het boek is goed goed geschreven de informatie is zeer zorgvuldig bij elkaar gezocht. Maar na een paar hoofdstukken vond ik het te weinig gaan over wat er wel of niet op zee gebeurd is met dat schip en haar uiteindelijk driekoppige bemanning. Teveel informatie over hoe de schipper in elkaar zat en hoe ruig zijn leven voor die tijd geweest was. Ik legde het boek weg, maar nam het een paar weken later toch mee om ‘misschien uit te lezen aan boord.’

Waarom dit noodlot?
En nu, zelf op een boot, terwijl de wind door het wand giert, wil ik het allemaal weten. Ik herinner me de golven op de Noordzee, de kou, het eindeloze stuiteren tot ik er flauw van was en maar een pilletje nam om te kunnen slapen. Want het is een boek over een vroegere loodsboot die provisorisch is omgebouwd tot zeilschip en op de Noordzee verdwijnt. Maar als lezer ben je er niet bij. Tenminste niet bij het laatste noodlottige deel. Je krijgt alleen aanwijzingen over wat er gebeurd kan zijn. Hoe het schip gebouwd en verbouwd is, hoe het zich vroeger gedroeg, wie er vroeger op gevaren hebben. Wat die vinden van dat schip op die zee. Hoe de schipper is, wat zijn karakter is, hoe hij reageert op wat er gebeurt. Je leest hoe het grootste deel van de bemanning afstapt na een bijna schipbreuk voor de Engelse kust. Waarom gaan de schipper, zijn vriendin en die ene vriend dan in vredesnaam wel verder?

Gsm-signaal midden op zee
Ik wil het weten – en als lezer moet je het weten – om voor jezelf te bepalen hoe de zeereis afloopt. Want het schip komt nergens aan en verdwijnt samen het haar bemanning. Verder weet je niks. Er wordt nooit iets gevonden. Geen enkel spoor, behalve een automatisch contact met een gsm-zendmast midden op de Noordzee. Dus je hebt alleen het verleden om daarmee te beslissen hoe het verhaal afloopt. Dat biedt Hans Steketee aan. Vlot geschreven, goed gedocumenteerd en toch spannend. En vooral lezen als je in de buurt van stormachtig water bent.

Peter Veen

De Warnow
Een schip, een man, een droom
Hans Steketee
Uitgeverij Pluim
ISBN 978-94-929286-6-5

PS. Google even op de Warnow. Dan vind je foto’s – zie bovenaan dit artikel – die je een beeld geven van schip en bemanning.

Reacties

Reacties