“You are steering on a dangerous course”
‘Xtra Dry, Xtra Dry this is guard vessel Drifa,’ galmt het door de marifoon.
Ik spring uit mijn kooi. Ineke die mee zeilt naar Ipswich en de wacht heeft pakt de marifoon.
‘Wat is er aan de hand?’ Ik wrijf de slaap uit mijn ogen.
‘Ik zat er al op te wachten, in de verte zie ik al iets. Ik weet niet wat het is. This is Xtra Dry,’ zegt Ineke door de marifoon.
Ook Berend die mee zeilt naar Engeland wordt wakker: ‘Waar varen wij op af?’
‘You are steering on a dangerous course. You must change course now! For the next 7 miles,’ zegt de guard vessel in slecht Engels.
‘We will change course,’ antwoordt Ineke. ‘Over.’
Ik kijk naar buiten en zie in de verte één windmolen in aanbouw: ‘Wat een onzin, nu al koers wijzigen en voor 7 mijl! Er staat één paal in het water.’
Best pittig 13 vakken en dus 13 examens!
Terug naar school
Voor wie die niet weten wie ik ben, stel ik mij opnieuw even voor. Mijn naam is Gerie Smit, samen met mijn man Cornell ben ik drie jaar geleden begonnen met zeilen op onze boot Xtra Dry, een X-Yachts 302. Lees hier hoe ik verslaafd raakte aan het zeilen. Eerder schreef ik al columns voor Zeilhelden, maar ik ben een half jaar offline geweest vanwege mijn studie aan de Enkhuizer Zeevaartschool. Een studie die ik iedereen die een enorme passie heeft voor zeilen en meer wil weten over de zeilvaart of daar zijn of haar beroep wil van maken, kan aanraden. Het was flink blokken. Elke zaterdag ging ik naar school aan de Kuipersdijk in Enkhuizen en avond aan avond zat ik met mijn neus in de boeken. Best pittig 13 vakken en dus 13 examens. Toch had ik het voor geen goud willen missen. De docenten die met prachtige en spannende verhalen uit de praktijk over hun vak vertellen, de soep van kantine juf Pauline, de gezelligheid in de klas, de leerlingen met verschillende achtergronden en dromen. En allemaal delen we dezelfde passie, zeilen.
Met vrouwen naar Engeland
Vorig jaar stapte ik samen met Ineke tijdens de Hemelvaarttocht van De Kustzeilers op bij Adriaan op zijn Wijze Valk. Toen riep ik al: ‘Volgend jaar ga ik met mijn eigen boot en dan met alleen vrouwen aan boord.’ Dat is niet geluk. Gelukkig was Berend bereid om mee te varen. Ineke ontmoeten ik in Griekenland waar ze in 2016 onze flottieljeleider was. Berend is ook schipper en flottieljeleider dus in een zetel ben ik naar Engeland gezeild.
I told your crew an hour ago that they had to change course
Terug naar de oversteek
Ik neem de wacht van Ineke over. We zeilen niet meer op onze doel af omdat we moeten uitwijken voor het windmolenpark in aanbouw. Ik baal er flink van. Ik zou graag voor het donker aan willen komen in Ipswich. Berend zit naast me in de kuip.
‘Ik kan nu toch wel terugsturen? We zijn er bijna voorbij.’
Ondertussen wordt er door guard vessel Drifa meerdere zeilboten opgeroepen die ook hun koers moeten wijzigen.
‘Ja. Hij heeft ons niet meer in het vizier,’ zegt Berend. ‘Stuur maar terug.’
We wijzigen onze koers weer richting Ipswich.
‘Xtra Dry, Xtra Dry this is guard vessel Drifa,’ klinkt het door de marifoon.
‘Dit meen je niet!’
Berend pakt de marifoon: ‘This is Xtra Dry.’
‘Good morning captain. I told your crew an hour ago that they had to change course.’
Berend lacht: ‘Kapitein!’
Ik schud mijn hoofd. Een man aan boord en hij is direct de baas.
‘I’m going to check it out,’ zegt Berend tegen Drifa.
‘No, you have to change course. Now!’ Drifa klinkt pislink.
Ik gooi de schoten los en wijzig mijn koers.
‘Hij neemt zijn werk wel heel serieus,’ lacht Berend.
‘Zou hij het aangeven als ik mijn koers weer mag wijzigen?’ We zijn bijna een uur verder en wijken steeds meer van ons einddoel af.
‘Waarom vragen we het hem niet?’
‘Nee joh. Hij klonk net al boos.’
‘Dat is zijn werk. Roep hem op. Dan heeft hij ons allemaal aan de lijn gehad,’ zegt Berend met een enorme grijns op zijn gezicht.
Ik pak de marifoon: ‘Guard vessel Drifa this is Xtra Dry. Can i change course?’
‘Xtra Dry, this is guard vessel Drifa. No! One more mile, one more mile!’
Na één mijl geeft Drifa ons aan dat we vrij zijn en onze weg mogen vervolgen. Alleen de wind is gedraaid en we zeilen verder op de koers waar Drifa ons wilde hebben.
Hoorspel op zee
Met een ondergaande zon op river Orwell komen we na 28 uur aan in Ipswich. Op de steiger wordt er een blikje bier in mijn handen gedrukt door een mede kustzeiler. Het smaakt heerlijk na een tocht waar de wind
veel draaide, wegviel en heel soms weer toe nam.
‘Wat deden jullie nou in het windmolenpark?’
We lachen.
‘We hebben het allemaal gehoord. Het was een mooi hoorspel midden op zee,’ zegt een andere zeiler.
‘Iedereen weet nu wie Xtra Dry is,’ lacht Ineke.
‘We gaan op de terug weg ook weer langs Drifa,’ zegt Berend.
‘Om een bloemetje te brengen,’ voegt Ineke toe.
Na een dag in Engeland te hebben doorgebracht waar we uiteraard The Butt and Oyster hebben bezocht, keren we terug naar Volendam.
‘Zie ik daar nu onze vriend Drifa?’ Ineke tuurt naar de paal midden op zee.
‘Ik zit er klaar voor.’ Berend wrijft in zijn handen en zet de marifoon iets harder.
‘Inspirit, Inspirit this guard vessel Drifa. You are steering on a dangerous course and you approaching another sailing yacht.’
‘Yes Drifa. We will change course and we know that we are approaching Xtra Dry.’
We gieren het uit. Zeiljacht Inspirit vaart een halve mijl achter ons.
‘Zou Drifa ons niet durven op te roepen?’ Lach ik.
‘And can you tell Xtra Dry that they also have to change course. It’s very dangerous.’
