Met de Eendracht naar Kaapverdië
Sinds enige jaren is er een marina in Mindelo, waardoor Kaapverdië steeds vaker als vertrekpunt voor een Atlantische oversteek richting de Caribbean wordt aangedaan.
Tot mijn grote verbazing ligt de focus van velen op de Carib, zonder om zich heen te kijken wat deze pareltjes van eilanden zoal te bieden hebben.
De tropische archipel bestaat uit tien bewoonde en enkele onbewoonde eilanden, waar het massatoerisme nog niet is doorgedrongen.
De Eendracht heeft dit jaar voor het eerst als bestemming Kaapverdië. Vanaf de Canarische eilanden zeilen we 900 mijl zuidwaarts, op ontdekkingstocht.
De Noordoostelijke passaatwind blaast tussen oktober en juni bijna onafgebroken in je zeilen. We gaan met de klok mee de eilanden af: ze bieden allemaal weer iets anders.
We laten het anker in het azuurblauwe water vallen in een verlaten baai met een eindeloos zandstrand
We zeilen 45 mijl van het eiland Sal naar Boa Vista, waar we het anker laten vallen in het azuurblauwe water, in een verlaten baai met een eindeloos zandstrand en glooiende duinen. We wanen ons in een paradijs en springen over de wit schuimende golven die stukslaan op het strand.
In de avond krijgen we bezoek van een grote groep walvissen. Lang nadat ze verdwenen zijn, hangen we nog over de railing in de hoop toch een extra glimp op te vangen.
Als de avond valt, halen we het anker op en zeilen we onder een heldere sterrenhemel richting het grootste eiland Santiago.
Tegelijk met de Eendracht komen de houten vissersbootjes in de ochtend binnenvaren. Met vereende krachten worden de bootjes het strand opgetrokken, waarna de verkoop van de vers gevangen vis kan beginnen. Het is een drukke, kleurrijke bedoeling, met een hoop gediscussieer voordat de vis de boot verlaat in kuipen op de hoofden van de vrouwen.
Na Santiago zetten we koers richting het vulkaaneiland Fogo. De vulkaan is letterlijk en figuurlijk één van de hoogtepunten van de eilanden. Je waant je in een maanlandschap, waar de lavastromen hun weg hebben gevonden door het glooiende landschap.
Onderweg worden we geëscorteerd door honderden vliegende vissen.
Als we naar Sao Vicente zeilen, worden we onderweg geëscorteerd door honderden vliegende vissen.
Na een klotsende 120 mijl komen we aan in de culturele hoofdstad van Kaapverdië: Mindelo.
De hobbelige straten, de aan drie zijden oprijzende bergketens en de zee van de baai in de vorm van een sikkel inspireerden menig muzikant, schrijver en kunstenaar.
In deze baai, een ondergelopen vulkaankrater, ligt tevens de enige marina van Kaapverdië. Hier liggen voornamelijk Europese jachten te wiegen.
De eilandengroep beschikt over het algemeen over goede beschutte ankerplaatsen, op het eiland Santo Antao na. Gelukkig is het idyllische eiland met de oude ferry van Vlieland bereikbaar.
Santo Antao is een van de meest vruchtbare en groene eilanden van de archipel. Er komen veel koffie- en bananenplantages voor. Het is een heerlijke plek om even onze zeebenen te strekken.
Saskia Poelman
Deze blog kwam tot stand met medewerking van zeilschip de Eendracht.
