Vergrijzing in de watersport: reden en excuus voor leegstand jachthavens
Klanten behouden is makkelijker en vele malen goedkoper dan nieuwe klanten werven en toch krijgen opzeggingen geen aandacht. Is de reden waarom mensen opzeggen niet interessant?
De vergrijzing in de watersport zorgt voor lege jachthavens. Dat horen we keer op keer en het is duidelijk dat er een overschot aan ligplaatsen is. Maar is dat de enige reden dat veel havens het zo moeilijk hebben? Wordt er ook gekeken naar waaróm mensen voor een bepaalde jachthaven kiezen?
Opzeggers laat men zondermeer lopen
Vorige maand mailde ik mijn opzegging door aan de Jachthavengroep. De reactie? “Wat jammer dat je weg gaat, lever je voor 1 april je pas en sleutel in?” Een keurige reactie — en een gemiste kans.
Marina Stellendam heeft te maken met een forse leegstand en verdere leegloop. Eigenaar Fred Redeker overweegt bijvoorbeeld om drijvende vakantiehuisjes in de haven te leggen, bij gebrek aan bootjes.
Klanten behouden is makkelijker en vele malen goedkoper dan nieuwe klanten werven, en toch krijgen opzeggingen geen aandacht. Is de reden waarom mensen opzeggen niet interessant?
Duur versus waar voor je geld
Omdat mijn nieuwe thuishaven goedkoper is dan de Jachthavengroep, hoeft men niet meer te vragen waarom ik opzeg: vanwege het geld, natuurlijk. Een aanname die keer op keer gemaakt wordt bij opzeggingen, maar lang niet altijd de lading dekt. Het gaat immers niet zozeer om het bedrag, maar om wat je krijgt voor je geld.
Zo zou ik zonder problemen het huidige bedrag (ruim €1700 / 9m box) betalen als ik daarvoor in een goed onderhouden jachthaven zou liggen, met fatsoenlijk internet en wat winkels in de buurt. Dat ik nu meer krijg voor minder is een bonus. Het bedrag onder de streep was dus niet de reden voor de opzegging.
Daarbij gaat de belofte van de groep niet op: “Eén ligplaats, vijf jachthavens” klinkt mooi, maar ik zou niet in Stellendam overwinteren als ik in Rotterdam een plekje had gekregen, zoals de folders beloven.
Daadwerkelijke redenen voor opzegging
Hoewel de Jachthavengroep al heeft besloten dat het prijsverschil van pakweg €500 de reden is heb ik hele andere redenen:
1| Het internet is waardeloos (afgeknepen op 300KB/s!) en ondanks alle klachten wordt daar niks aan gedaan.
2| Er zijn geen voorzieningen of openbaar vervoer nabij de jachthaven
3| De belofte vrij te kunnen bewegen binnen de Jachthavengroep wordt niet waargemaakt
4| De haven zelf heeft te maken met achterstallig onderhoud (water aansluitingen defect, missende kikkers etc.)
Daar kan ik overigens aan toevoegen dat ik mijn klachten zowel mondeling als via email heb doorgegeven, ook aan de eigenaar zelf. De havenmeesters onderschrijven de meeste klachten en doen hun best, maar de lagen daar boven doen uiteindelijk weinig tot niets. Retentie staat niet op de agenda.
Los klachten op voor je een nieuwe doelgroep zoekt
Drijvende vakantiehuisjes om de half lege haven te vullen klinkt leuk. Echter een gezin met tieners of pubers zie ik ook nog niet ergens zonder internet of voorzieningen boeken … Allereerst moet de lokatie zelf aantrekkelijk zijn. Er is dan niet heel veel creativiteit nodig om te bedenken dat modern internet en een betere toegang tot voorzieningen veel verschil kunnen maken. Voer daarbij het achterstallige onderhoud uit. Zo wordt het opeens een stuk aantrekkelijker om een wat hoger bedrag te betalen voor een fijne ligplaats aan een mooi vaar- en zeilgebied.
Dat geldt niet alleen voor mij, maar, zo bleek, ook voor de verschillende vrienden en kenissen die in Stellendam zijn geweest, maar niet hierheen wilden verhuizen.
Klachten van kleine bootjes zijn niet relevant
Dat is wat een havenmeester van een haven in het Oosten van het land eens tegen mij zei: “ach, mensen met een klein bootje, die zijn niet zo belangrijk. Het gaat om de klanten met grotere, duurdere schepen die ook flink betalen om uit het water te gaan of om de boel te laten onderhouden.”
Of veel havens het zo bekijken weet ik niet, maar de opmerking is me wel bijgebleven. Zouden er veel exploitanten zo kortzichtig zijn? In het geval van mijn opzegging kon de nieuwe havenmeester in één klap drie boxen verhuren: een 14, 12 en 9 meter. Goede vrienden liggen soms graag samen in dezelfde haven en ook mensen met kleinere scheepjes kunnen klanten met grotere schepen aanbrengen. Daarbij hebben ook kleinere scheepjes onderhoud nodig, en … een 9 meter bootje levert meer op dan de lege box die ze achterlaten.
Jachthavens in zwaar weer door meer dan alleen vergrijzing
Dat de vergrijzing een grote rol speelt is duidelijk: er zijn veel meer ligplaatsen dan dat er ligplaatshouders zijn cq. bij komen. Er is een overschot aan ligplaatsen en jachthavens, wat onherroepelijk tot gevolg zal hebben dat er jachthavens failliet zullen gaan. Daar kun je als eigenaar/exploitant op zich niet heel veel aan doen.
Waar je wél invloed op hebt, is de tevredenheid en het behouden van je eigen ligplaatshouders. Heel wat vrienden en kennissen veranderen per 1 april van thuishaven en één ding is duidelijk: geen enkele opzegger is serieus naar de reden(en) gevraagd. Sommigen waren, net als ikzelf, sowieso vertrokken. Anderen stonden open voor een gesprek maar lieten het initiatief –gezien de overvloed aan keuzes– aan de huidige jachthavens. En die laten de kans, net als de Jachthavengroep, liggen.
