Grensverleggend – Buitengewoon – Persoonlijk
Vier vuurtorens schijnen rond en verlichten op hun weg een streepje zee. Op de kust geven honderden lampen van een oogverblindende lichtshow.
Ik sta aan het roer en probeer koers te houden in deze wirwar van lichten en signalen, de gevaren te vermijden, de uitnodigingen af te slaan.
Waggel, dreun, kraak, bonk, waggel, dreun. Ik haat dit gezwabber en het geluid dat erbij hoort. Daar stormt het, hier is het windstil. Ik erger me en maak me ongerust. Vragen en irritaties rollen door mijn hoofd. De ergernis moet eruit.
Nee. ‘Ga toch slapen, over een uur begint je wacht.’
Het is aardedonker, waterdonker. De boot helt en ik hou me stevig vast. Ik voel ik me als een kind dat per ongeluk de handrem van papa’s auto heeft losgemaakt en nu van een helling naar beneden suist. De zee is ongedurig, net als ik.
Read more
Volgens de kaart varen we in een militair oefengebied voor onderzeeërs. Een Franse stem over de marifoon waarschuwt alle schepen. ‘Blijf hier weg, hou tenminste 7 mijl afstand tot ons oorlogsschip!’
De stem op de marifoon wordt dringender en ratelt een lange boodschap.
‘We kunnen de storm wel uitrijden,’ zegt de schipper, ‘windkracht acht op open zee is niet zo erg.
Het trekt me niet. Veel wind kan een zeiler op zee overkomen, maar om een herfststorm op te zoeken?
‘Wat als het negen waait?’
‘Wat als het maar een dikke zes blijkt,’ is zijn tegenvraag.
Even aarzel ik. Ontzeg ik mezelf nu een bijzondere ervaring, vraag ik me af, moet ik dat willen meemaken, storm op zee?
De vertrouwde analyse van Sander Bakker en Vester Knibbe van Tuned vanuit hun werkplaats in Enkhuizen. Over een onverwachts verhaal tijdens de persconferentie van Conrad Colman, de stand van zaken in de Vendée Globe en de laatste paar honderd mijlen van Pieter: welke gevolgen heeft de storm op zijn finish?
Read more