Vaaretiquette: Doe jij het zoals het ‘heurt’?
Sta ik daar te wachten op de pont over de Maas, komt er weer een motorjacht voorbij met alle fenders buitenboord. Jongens, haal die dingen binnen! Het lijkt wel een nieuwe trend onder motorboten, alsof ze denken dat het erbij hoort om je ballen buiten te laten hangen. Bij de huurbakken is het vaak nog erger: daar hangen de fenders niet alleen buiten, ze slepen zelfs door het water. Fenders binnenhalen is echt geen hogere wiskunde. Ze hebben een duidelijke functie: je boot beschermen tijdens het aan- en afmeren. Maar zodra je de haven uit bent, horen ze gewoon aan dek opgeborgen te worden. Het punt is: als je die dingen laat hangen, straalt het uit dat je eigenlijk geen idee hebt wat je aan het doen bent. Haven uit? Fenders binnen. Het is niet alleen een kwestie van esthetiek, het toont ook dat je weet wat je doet. Dat is een ongeschreven vaarnorm.
En die fenders zijn nog maar het begin. Wat dacht je van de etiquette bij bruggen en sluizen? We hebben allemaal weleens in een benarde positie gelegen voor een sluis of een brug. Maar bewaar in hemelsnaam je rust. Geen geschreeuw, geen geblèr en zeker geen gescheld alsof we in de middeleeuwen leven.
Misschien is dat nog wel het leukste van sluisje varen! Ik vind dat heerlijk om naar te kijken, kop koffie erbij en genieten van dat leedvermaak.
Aan de andere kant, vind ik het altijd weer een spektakel als er boten liggen te wachten voor een sluis, vooral als er wat wind staat of weinig ruimte is. Misschien is dit wel het leukste van sluisje varen. Er is altijd een voordringer met het argument: ‘Wij waren eerst!’ Ja mevrouw, u ligt vastgeknoopt aan de wal en wij zijn een schip van ruim 50 ton en 20 meter met 6 Bft in de rug. Wij wachten wel hoor. Wat een stress. Daar weten ze bij de Robbengatsluis in Lauwersoog wel raad mee. Gewoon door de speakers oproepen wie er eerst gaat. En luister je niet, dan wordt er nog wat harder geroepen. Daar kunnen ze bij Kornwerderzand nog een puntje aan zuigen, wat een chaos is het daar soms. Ik vind dat heerlijk om naar te kijken, kop koffie erbij en genieten van dat leedvermaak. Het is zo normaal geworden dat mensen dat doen en toch vraag ik me telkens af: waarom? Waarom de haast en het gedoe? Gewoon nadenken mensen! Het draait allemaal om rekening houden met elkaar.
En laten we eerlijk zijn, er zijn genoeg situaties waarbij het gewoon misgaat omdat mensen die basisregel vergeten.
Of wat dacht je van die schipper die zonder blikken of blozen de sluis binnenvaart en zich halverwege de sluis vastknoopt, zonder rekening te houden met andere schepen die wachten? Aso! Even doorschuiven? Ho maar. En dan heb je die haantjes die met een noodgang door smalle kanalen varen. Waarom die haast? Beseffen ze wel hoeveel overlast dit veroorzaakt voor andere watersporters, kanoërs en dieren? Aso! Het is niet alleen asociaal, maar ook ronduit gevaarlijk. Niemand zit te wachten op enorme hekgolven die een kleine boot uit balans brengen. Rustig aan, we komen er allemaal wel!
Ik lag ooit op de Marrekrite, prachtige en geliefde plekken, druk in het hoogseizoen. Ik vroeg een keer een schip dat al afgemeerd lag of ze een stukje wilden verhalen zodat ik erbij kon. Ze hadden namelijk met gemak één bolder op kunnen schuiven zodat er nog een hele ligplaats vrij kwam. Nou, dat vertikten ze gewoon! Willen ze geen buren of weten ze niet hoe je moet wegvaren op een achterspring? Aso! Een beetje medewerking maakt het voor iedereen prettiger, maar blijkbaar is dat te veel gevraagd.
Varen draait om genieten van het water, veiligheid en rekening houden met elkaar en je omgeving. Of je nu groot bent of klein, de regels gelden voor iedereen. Dus, de volgende keer dat je op het water bent, denk even na: doe jij het zoals het ‘heurt’ of ben jij de Aso?
Inge Loeffen
Schipper Zeeschouw Nea & Eigenaar Bakstag communicatie
