Geen wereldrecord, wel een enorme voorsprong op de rest van het veld

Vrijdag 17 januari finisht Mark met zijn teamgenoten Tom, Leon en Maarten na 37 dagen roeien over de Atlantische oceaan op Antigua. We spreken hem een paar dagen nadat ze aangekomen zijn.

Ik heb alleen op mijn hotelkamer enigszins goed internet. Helaas lukte het me niet meer af te spreken voor de start in La Gomera. We hadden enige stress voor vertrek, een liferaft had vertraging in levering, je kent het wel de gebruikelijke stress voor vertrek van een race. Mark doelde op de wedstrijden die hij zeilde met Team Holland Ocean Racing, in 2019 tijdens de Fastnet destijds.

We hebben deze race geen wereldrecord geroeid maar we zijn wel met een ontzettende voorsprong aangekomen én 100 nM meer geroeid dan de nummer 2. Dat zegt wel weer wat. Dat is bijna 10% verschil over de gehele afstand, eigenlijk een enorme voorsprong.

Hier hebben we 2 jaar onwijs hard voor getraind met trainingstochten van 4 dagen van Amsterdam, rond Vlieland en door naar Stellendam en dan via Rotterdam terug naar Wassenaar.

Nu heeft niemand heeft aan boord echt klachten gehad, praktisch geen pijntjes in ons lichaam. Tom heeft wel een paar dagen diclofenac gebruikt, hij had wat last van zijn onderarm. Maar over het algemeen waren het vooral kleine pijntjes en niet iets extreems ergs. Zo heeft iedereen elke shift af kunnen maken deze race.

Het grootste deel van de race hebben we 14 uur per dag geroeid. 2 man op en 2 man af.

Het ritme is wisselend en onregelmatig vooral in de nacht, dan roeien en slapen we met 1 uur op en 1 uur af, 2 uur op 2 uur af of 1,5 uur op 1,5 uur af. Overdag is het door de hitte voornamelijk 1 uur op en 1 uur af.

Mark zijn slaapcabine was de achterste cabine. De wisselingen van de wachten ging in goed overleg. Daarin wisselden we geregeld, veroorzaakt door de omstandigheden. Soms met tegenwind is het beter 1 uur op 1 uur af en kun je in de volgende shift beter kracht leveren.

We hebben over de totale ruim 3000 mijl best wel slecht weer gehad, niet in de zin van 45 of meer knopen wind, maar met 15 knopen tegen of halve wind. We roeiden vaak onder de lage druk gebieden langs. In totaal hebben we 220 Nm extra geroeid. Haha, jij staat nu op Boot Düsseldorf met die 40 ft. full foiler, dat is zo’n boot waar 220 mijl niet zoveel is.

Over de tocht blikt Mark enorm tevreden terug. Het was heel bijzonder, het was wel enorm afzien, maar we hebben het als team gedaan.

Het is mijn 3e keer, de 1e keer werd het een Wereldrecord solo maar geen racewinner. De 2e keer pakten we een wereldrecord met z’n 2én, met Kai Weidmer en waren we de racewinner én nu zijn we in de 3e race de racewinners maar zonder een wereldrecord.

Ik heb we zoveel harder kunnen roeien als ooit tevoren zegt Mark, mijn voeding bestond vooral uit dehydrated voedsel, niet gevriesdroogd, met 14000 calorieën per dag, 9 maaltijden van 1000 en extra snackpacks erbij. Iedereen heeft hiern zijn eigen keuze en smaak. Ik hou van meer ongezondere dingen lacht Mark. 

Als team ontstond er echt een band op zee, de schaamte die je normaal wel kent was snel verdwenen, we waren enorm open naar elkaar. We maakten veel praatjes, anders dan met z’n 2én zoals met Kai, dan ging je gelijk slapen in een wachtwissel. Nu hadden we meer tijd en waren we open en oprecht en durfden alles te zeggen, met echte interesse in elkaar.

Mark en team Row4Cancer roeiden voor het goede doel ter ondersteuning van het Prinses Maxima Centrum. Met een bijzondere sticker boven de voorste kajuit ingang in de oranje PMC kleuren, ter nagedachtenis van het achternichtje van Zeilhelden reporter Willem Jan “Anoush over the Ocean”.  We hebben nu net over de 55.000 euro opgehaald, we zijn ook net uitgenodigd bij Renze op tv, dus we hebben nog tijd, op naar de ton! Voorgaande jaren, zaten we ook pas op 40.000 euro bij aankomst. De campagne is nog wel even bezig, over 2 maanden denk ik dat we klaar zijn met alles.

Willem Jan Landman

Reacties

Reacties