De strijd tegen roest in Kaapverdië
Karlijn leidt een nomadisch bestaan. In de zomer zwerft ze met haar 27ft bootje Drifter over de Randmeren, terwijl ze in de winter naar warmere oorden trekt om te zeilen, reizen en werken te combineren. Op dit moment zit ze in Kaapverdië, waar ze een nieuw avontuur is aangegaan met de aankoop van een verlaten stalen boot van 13,4 meter. Op Zeilhelden blogt ze over haar zoektocht en avonturen.
Drie maanden geleden kochten we (mijn vriend Dave en ik) La Boudeuse, onze 13,4 meter stalen boot in Kaapverdië. Wat een avontuur is het sindsdien geweest! We begonnen met het binnen op orde brengen. De vorige eigenaar, een Belg, had grote reisplannen maar strandde hier en moest de boot door gezondheidsproblemen verlaten. Dus, de arme boot lag vier jaar verlaten, wachtend op een nieuwe eigenaar.
Het voordeel van een verlaten boot? De volledige inboedel bleef achter. Denk aan talloze boeken, kaarten, kleren, duikspullen, reserveonderdelen, gereedschap en zelfs eten (in blik) en wijn! Een schatkamer op zee. Alles werd overhoop gehaald om schoon te maken en te sorteren. Wat niet bruikbaar was, ging weg, maar veel konden we gewoon gebruiken.
Elektriciteit was de volgende stap. Zonnepanelen en batterijen waren aanwezig, maar niet aangesloten. Gelukkig hielp een vriend, elektricien van beroep, de zonnepanelen aan te sluiten in ruil voor een biertje. Hij checkte ook de rest van de elektriciteit, die verrassend genoeg in goede staat was.
Toen begon de echte uitdaging: roest. Door vier jaar verwaarlozing zat het dek vol roestplekken. Roest wegbikken veranderde al snel in een gatenfestival. Gaten in een boot, dat is toch je ergste nachtmerrie? Mijn moed zonk als een baksteen. Maar Dave bleef rustig: “Staal is te repareren.” En zo geschiedde. Een lasapparaat en staalplaten werden aangeschaft, de platen op maat gesneden en Dave laste ze over de gaten heen. Daarna primede ik het dek, en na een paar weken stond de bovenkant van het dek te blinken in de nieuwe verf. Wat een transformatie! Hoewel er nog roestplekken in het gangboord zijn, zien we al flink wat vooruitgang.
Ondertussen werd het grootzeil gerepareerd bij de plaatselijke zeilmaker. Hij had ons de boot verkocht en bood zijn hulp gratis aan. Ook kwam via Dave’s werk een oude wc beschikbaar, zodat de emmer eindelijk kon verdwijnen. Gas werd aangesloten, de waterpompen werden gerepareerd, en voila: stromend water uit de kraan. De essentiële levensbehoeften zijn daarmee gedekt: elektriciteit, gas, water en een wc.
De motor, vrij nieuw met slechts 100 draaiuren, was vastgelopen door jaren stilstand. Maar Dave, mechanic engineer van beroep, gaf de motor een grondige schoonmaakbeurt en hij draaide weer als een zonnetje. De tank zat echter vol vieze diesel. Eerst probeerden we met een opengesneden plastic fles de tank leeg te scheppen, maar dat was een eeuwig karwei. Gelukkig bood de bilgepomp uitkomst en pompte de tank leeg. Tientallen jerrycans met vieze diesel moesten helaas afgevoerd worden.
Tussen al het klussen door genoten we volop van de boot. Lekker lunchen aan boord, zwemmen, af en toe een weekendje aan boord slapen en lekker koken. Dit alles met Sammy, de plaatselijke reuzenschildpad, als vaste gast. Hij komt vaak even buurten.
Na drie maanden zien we al veel vooruitgang, maar er ligt nog genoeg werk voor de boeg. Het is niet altijd makkelijk, zeker niet in Kaapverdië waar dingen wat lastiger te regelen zijn. Maar gelukkig is er geen haast. Stap voor stap komen we steeds dichter bij ons doel.
Karlijn Ballemans
Wil je onze avonturen met het opknappen van La Boudeuse op de voet volgen? Check ons dan op Instagram @digitalsailingnomad
