Duco Boonstra, schipper van skûtsje Hoop en Vertrouwen
Wie ben jij?
Ik ben Duco, 27 jaar oud. Ik kom uit Fryslân, uit Heerenveen, maar ben naar Groningen verhuisd voor de studie. Ik werk nu als accountant bij KPMG in Groningen. In mijn vrije tijd zeil ik behalve op skûtsjes ook op de 16-kwadraat, en voor de rest doe ik aan padellen, hardlopen, sport kijken en drink ik graag een biertje.
Toen ik klein was gingen we soms naar het skûtsjesilen kijken. Zodra ik ging studeren kwam ik bij de Groninger studentenzeilvereniging Mayday terecht. Ik zag dat Mayday een skûtsjeteam had, dat leek mij wel wat.
In 2018 ben ik hierbij gegaan, toen we nog op de Swanneblom (het schip dat toendertijd van Age Veldboom was) voeren, onder schipper Brandt de Vries. Ik zat eerst aan de fok, en heb daarna alle dekken eens geprobeerd. Na corona zijn we op het schip begonnen waar we nu nog op varen. Toen kwam de positie van tacticus vrij, dus heb ik dat gedaan. De winter daarna waren we er als stichtingsbestuur over uit dat er een nieuwe schipper moest komen en dat wilde ik wel doen. Zo ben ik dit jaar voor het eerst als schipper aan de start verschenen.
Het lijkt me wel vet om ooit misschien in de grote A te zeilen, maar dat hoeft niet per se als schipper. Schipper zijn in de grote klasse is een flinke commitment qua tijd, en ik heb ook nog andere dromen buiten het zeilen.
Wie is jullie team?
Het team is ooit bij Mayday ontstaan. Door de corona-jaren en andere tegenslagen leek het oude team ten einde te lopen, maar een klein clubje vond het zonde om te stoppen. Zij gingen nadenken over hoe ze een nieuw team vorm zouden kunnen geven en begonnen een zoektocht naar een nieuw schip. Via via vonden ze wat opties en het bleek haalbaar om met deze club jonge mensen een team bij elkaar te krijgen. Dus hebben we Stichting De Opstekker opgezet, en een goede samenwerking gestart met Sikke Heerschop (een skûtsjeschipper die in de grote A zeker zijn sporen heeft verdiend). We doen al het onderhoud zelf, maar het is fijn om iemand als Sikke erbij te hebben om je op weg te helpen. Nu liggen we voor het tweede jaar op rij weer aan de start met zijn schip de Hoop en Vertrouwen.
Het doel van de stichting is om een nieuwe generatie enthousiast te maken voor het skûtsjesilen. Je ziet dit jaar al een nieuwe schipper, doorstroom in posities, nieuwe teamleden; het is uiteindelijk de bedoeling dat ieder teamlid zijn/haar ambities kan uitspreken en stappen daartoe zetten.
Onze doelgroep is jonge mensen. Er is veel animo om te zeilen onder studenten in Groningen, en wij laten zien dat dat ook op skûtsjes kan. Zo willen we dat team wat aanvullen. We hebben een leuke mix van mensen tussen de 18-30 jaar, met als gemeenschappelijke deler dat we energie krijgen van zeilen in zo’n groepsverband. Skûtsjesilen in wedstrijdverband is heel anders dan op alle andere boten. Het geeft meer een kick om met 15 man te winnen dan in je eentje. Iedereen is een schakel in het geheel en voegt zijn stukje toe aan het succes.
Als je uit het jonge team groeit, is er ruimte zat om in andere teams op te stappen. Ondertussen zitten op een aardig aantal skûtsjes mensen die ooit vanuit Mayday begonnen zijn. Door veel jonge mensen te binden die in het skûtsjesilen willen blijven, kun je een soort opleidingsportaal worden, ook voor andere skûtsjes.
We worden weleens gezien als het studentenskûtsje, ook al werkt meer dan de helft van het team. We hebben wel een hele gezellige sfeer met elkaar, we kunnen goed een feestje vieren, dus ik begrijp de associatie ergens wel. De leeftijden liggen allemaal wat dichter bij elkaar dan in de meeste andere teams, en tijdens wedstrijdweekenden doen we het allemaal een beetje meer campingstyle, we hebben minder luxe dan andere teams. Voor ons heeft dat ook wel zijn charme.
We hebben een goed voorseizoen gehad, dat hebben we echt met zijn allen gedaan. Ik kan het nog zo goed doen, maar als de rest niet mee doet kom je nergens, en andersom net zo. Gelukkig zijn onze tacticus Rink Sikkes en ik goed op elkaar ingespeeld, we hebben een aantal jaar samen matchraces gezeild. De relatie die je met elkaar hebt en de communicatie maakt veel uit. Zeker met een team waarin iedereen kan zeilen kan het lastig zijn om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Het is niet alleen trossen los en zeilen: het skûtsje moet op locatie komen, het team moet eten en ergens overnachten, je hebt sponsors nodig, promotie, et cetera. Je moet er veel tijd en energie in investeren. Je kan zo’n week instappen met het idee om mooi even op vakantie te gaan, of om te winnen. Het daarover hebben met elkaar is mede het teamproces.
Wat voor schip zeilen jullie op?
We zeilen op de Hoop en Vertrouwen. Sikke is er ooit mee in de IFKS gedebuteerd. Het heeft weleens op de bodem van het Heegermeer gelegen, daarna is de hele intimmering uitgetrokken. Na Sikke is er nog een aantal jaar op gevaren door Tsjibbe van der Veer (die nu op kleine A-skûtsje de Welvaart zeilt). Toen heeft het schip een paar jaar aan de kant gelegen.
In 2021 zijn wij ermee aan de slag gegaan. Er moest aardig wat aan gebeuren, dus we hebben hem bij scheepswerf Ten Woude in IJlst volledig kaal gehaald en weer helemaal opnieuw opgebouwd. Die klus heeft aardig wat bloed, zweet, tranen en tijd gekost, maar het is een heel mooi schip geworden. Hij is redelijk licht en vrij krom (je moet met bergschoenen het voordek op).
Het afgelopen jaar zijn we vooral veel bezig geweest met de trim; hoe zet je het zeil er het beste op, en hoe zeil je er het beste mee. We hebben Jaap Zwaga (oud-schipper SKS) mee gehad als coach om te leren hoe we het meeste uit het schip te halen. Door hem hebben we leren redeneren vanuit het schip, dat ben je totaal niet gewend als je vanuit kleine bootjes komt. Dan laat dat schip zien dat je leuk mee kan doen voor de eerste plekjes. Het blijkt dus: aan het materiaal hoeft het niet te liggen.
Janne Herrema
