Angela’s Clipper Race: ‘Accepteren en door …’
Midden op de Stille Oceaan heeft de Clipper Race een gebied aangegeven waar een Ocean Sprint wordt georganiseerd. Dit betekent dat wij een screenshot moeten maken wanneer je er in gaat en een tweede foto wanneer je er uit gaat. Binnen 2 uren van de foto moet race office een mail ontvangen inclusief de tijd van de foto. Degene die het snelste is krijgt 3 bonuspunten, dus het is nogal wat waard.
Vanochtend om 0953UTC eindigde onze Ocean Sprint en ik heb geen idee hoe we het gedaan hebben. In het begin dacht ik wel aardig maar richting het einde was ik het niet helemaal eens met de tactiek van mijn schipper.
Maargoed, schipper bepaalt. Accepteren en door.
Nog 494 nm te gaan naar de finish en het begint erop te lijken dat het er op of er onder wordt. We kunnen 2 grote windwakken verwachten en dat kan de hele vloot door elkaar schudden. Het venein zit ‘m na bijna 6.000 nm letterlijk in de staart. Op dit moment zegt mijn gevoel dat we iets zuidelijker hadden kunnen zitten, maar niets is zo veranderlijk als de wind.
Ik kreeg laatst een vraag hoe het is om AQP (Aditional Qualified Person = First Mate) te zijn in plaats van schipper, terwijl ik doorgaans toch echt het laatste ben. Het is soms lastig, maar het was een bewuste keuze. Als ik volgend jaar de race als schipper wil doen dan is het fijn om de Pacific gedaan te hebben. Dat is toch een soort van ‘monster’ onder alle etappes. Ook is het fijn om de boot op deze manier te leren kennen en ook een beeld te krijgen hoe je omgaat met onervaren crew. Van wachtsysteem, tot taken aan boord, tot handelingen aan dek, tot wanneer wel een beetje pushen en wanneer juist niet.
Maar eerlijk is eerlijk, als ras-echte (race) schipper is het soms lastig om nagenoeg geen invloed te hebben op de keuzes die gemaakt worden. Laatst heb ik 5 uren in bed gelegen waarbij mijn hele lijf schreeuwde: Gijp nou, gijp nou, GIJP NOU!! Uiteindelijk deden we dat pas na 8 uren en dat was heel erg frustrerend.
Accepteren en doooooor..
We zijn er bijna maar toch nog lang niet. Tralalallaaaaaaa. We komen 3 dagen later aan dan in eerste instantie gepland en dat betekent dat we 5 dagen hebben om de boot schoon te maken, reparaties te doen, alle lieren te servicen, (safety) checks, (niet onbelangrijk) de was, bij te slapen, op te warmen, biertjes te drinken, 2 dagen training met nieuwe crew en ergens is het de bedoeling dat alle boten nog uit het water gaan.
Mijn neef woont in Seattle en had zo graag wat meer tijd gehad, maar zaterdag 30 April is de race re-start en dat kunnen ze niet verzetten omdat de datum om door het Panamakanaal te gaan vast staat. Vanuit daar gaan we naar Bermuda en dan hebben we (hopelijk een langere) stopover in New York. Een dag vrij zou zooooooo fijn zijn! Oh.. droog en warm weer trouwens ook. Alles is nat, vochtig of dampig. Letterlijk alles. De enige plek die droog is en warm is de waterproof slaapzak. Tenminste, als je niet vergeet deze op te rollen als je op wacht gaat… juist.. 🙁
Tot zondag! Hopelijk zijn we dan gefinished!
Angela, Ha Long Bay Vietnam – CV26
