Angela Sails #16 – Zeilen is toch gemakkelijk?
De eigenaar (mr. R) van de Hallberg Rassy 43 die ik samen met een vriendinnetje vanuit Nederland naar de UK heb gebracht komt aan boord. Hij is als een kind zo blij dat zijn ‘baby’ eindelijk op zijn plek ligt.
Het is een man van in de 60 en heeft deze boot gekocht tegen de wil in van zijn vrouw. “Ik moet de boot alleen kunnen zeilen” zegt hij “en ik wil haar uiteindelijk omvaren naar de Mediterranean”. Met alle systemen (elektrisch) moet dat ook prima te doen zijn.
Echter, zeilen is 1, op motor varen, uit een box varen, aanleggen, voor anker gaan, een vaste ankerlijn oppakken, stroming (!) en de regels op het water kennen is natuurlijk een tweede. Vooral dat laatste is hier in de Solent een ‘dingetje’. Het is een van de drukste vaargebieden ter wereld en staat bekend als het drukste gebied in Europa met ongeveer 1 miljoen commerciële en marine bewegingen en meer dan 10 miljoen plezierjachten per jaar. Wist je dat er wereldwijd nog 1 hoovercraft vaart die dienst doet als ferry? Deze vaart op de Solent en het is een fantastisch en imposant gezicht als deze het strand opvaart om de mensen eruit te laten.
Mr. R. kijkt mij een beetje verveeld aan en vraagt mij of ik hem in ieder geval wil helpen met zijn boot te leren kennen en onder controle te krijgen. “Al dat andere zal wel” zegt hij. Ik vind het een aardige man en vind zijn verhaal wel aandoenlijk. En trouwens ik ben er nu toch, dus we komen al snel uit op een dagtarief.
3 jaar ervoor heeft mr. R. zijn dayskipper gedaan in Griekenland dus ik ga eerst met hem door de basistheorie. Ik ben blij dat ik mijn Cruising Instructeur heb want die lesmethode en modules kan ik mooi gebruiken om mr. R. klaar te maken voor zijn avontuur.
Na 1,5 uur staat de arme man echter te tollen op zijn benen. Er is niks, maar dan ook werkelijk helemaal niks van de theorie bekend bij hem. “Mijn instructeur in Griekenland is hier nooit doorheen gegaan met mij” zegt hij met een klein stemmetje. Ik heb het met de man te doen en stel voor om maar even lekker naar buiten te gaan en even een rondje te zeilen. Hier heeft hij wel oren naar.
Maar wegvaren in een haven met sterke stroming (echt, het kolkt er soms behoorlijk) vergt natuurlijk een beetje voorbereiding. Welke lijnen gooi je eerst los, wat gebeurt er met de kont van het schip als we achteruit varen (het is vrij krapjes in de haven), waar gaan we naartoe, wat zijn de ‘gevaren’ onderweg als we de haven uitvaren en (niet onbelangrijk) wat doet het weer vandaag.
Opnieuw zijn dit allemaal vragen waarbij wel iets daagt, maar waarop hij de antwoorden niet (meer) weet. Om het allemaal wat te versnellen focus ik op welke lijnen eerst. Hij zegt “dat maakt mij toch niet uit, ik ben de schipper, jij hebt ervaring, dus doe maar wat je wilt”. Ik ga er maar even in mee zodat we in ieder geval nog naar buiten komen vandaag. Met (natuurlijk) veel te veel gas, idioot veel boegschroef en een grote ingreep (“oh, de stroming is wel erg sterk”) draaien we uiteindelijk het kanaal op om naar buiten te gaan. We hijsen de zeilen en varen halve wind een beetje heen en weer. “Over welke boeg varen wij? Welke koerst ten opzichte van de wind? Als we nu omhoog gaan, wat wordt onze koers dan? En als we naar beneden gaan? Hoe heet het als we tegen de wind in om willen draaien?” Hij kijkt mij met grote ogen aan..
Lang verhaal kort: Mr. R. heeft een fantastische boot gekocht, heeft grote plannen, is een volledige beginner en (dat baart mij de meeste zorgen) is zo eigenwijs als 10 anderen. Hier heb ik nog wel even werk aan.
Hij maakt zijn agenda vrij voor de komende 2 dagen en zegt: “daarna moet ik het toch wel kunnen” ..
Angela Brandsma