Mark Slats spreekt Susie Goodall over ontmasting
Donderdagmiddag sprak Mark Slats met Susie Goodall, de twee hebben deze race veel contact gehad via de radio. Via Karen Hogenbirk, communicatie manager van Mark, kregen we het uitgeschreven gesprek dat Mark daarna met haar had.
‘Hi Kaar. Ik heb Susie gesproken. Ze was heel blij dat ik haar belde. Ze is er helemaal kapot van. Ze heeft een kutdag zei ze tegen mij. Ze is er helemaal kapot van. Al die jaren werk die ze in de boot heeft gestopt. De boot is echt absoluut kapot, total loss. De puttingen zijn zelfs uit het dek getrokken. De railing is helemaal van de boot af. Alles is kapot.
Ze is eerst voorover over de kop gegaan, gepitchpoled, en daarna is ze gerold. Dus de mast is in drie stukken gebroken. Ze zat net bij de kaartentafel waar ze mij wilde oproepen. Daar had ze geluk mee want daarvoor lag ze op der bed en eigenlijk alles wat stuk is gegaan is tijdens de roll-over op dat bed terecht gekomen. Ze is wel bewusteloos gegaan even. Ze is op der hoofd gevallen. Maar daarna is ze alles gaan maken en de mast van dek gaan zagen.
Ze wacht nu op een boot, ze is onwijs zenuwachtig om aan boord te klimmen want ze voelt zich zwak. Maar ik heb gezegd, je moet gewoon gaan. Gaan met die banaan, maar het ik snap het ook. Het is natuurlijk onwijs moeilijk voor haar. Voor haar is ook alles in die boot gegaan. Ze is alles kwijt. Het is onwijs moeilijk om die boot nu te verlaten en die daar op zee achter te laten. Het is allemaal onwijs moeilijk en onwijs kut. Het gaat nog wel een tijdje duren voordat ze dit verwerkt heeft. Ze belt me morgen weer als ze aan boord is.
Ze was heel blij dat ik haar belde. Toen ik haar belde zei ik ook:’ als je niet wilt spreken ook prima’ maar ze was heel blij. Ik was ook heel blij dat ik haar kon bellen. We zijn toch maanden met zijn drieën door dingen en shit heen gegaan en constant waren we elkaar aan het opkrikken en motiveren. Ik denk dat ik de grootste motivator ben want ik probeer altijd iedereen bij elkaar te krijgen en te motiveren om door te gaan.
Dus ja, het is moeilijk en zwaar maar gelukkig is er een boot in de buurt. Nog een paar uurtjes, dan is de boot bij Susie. Ik zit er ook alleen maar aan de te denken nu en hopen dat het goed gaat. Ik ga niet slapen nu. Ik heb mijn telefoon aan voor als Susie wil bellen als ze aan boord is. Ik zei ook ‘het kan ook zijn dat als je aan boord bent dat je eerst je ding wil doen, ga dan eerst je ding doen. En bel ’s middags als alles goed gaat’. Maar ja.
Ik heb hier onwijs kut weer momenteel met noordenwind. Het is echt hakken aan de wind. Echt niet normaal. Ik ben aan het pushen want ik wil die ouwe inhalen,maar ja. Hij heeft een beetje geluk nu maar zo zal het steeds gaan. Hij zal weer een keer een windstilte krijgen en dan kan ik hard varen. Als ik over het algemeen maar iets harder vaar dan komt het goed. Ik hoop alleen dat hij ook een beetje tegenwind krijgt want dan maak ik kans om een goed stel mijlen in te halen.
Super gaaf dat alles goed loopt en dat er zoveel reacties zijn op Facebook. Ik denk niet dat er nog heel veel boten zijn die zulke foto’s als het visserschip Protegat kunnen maken want de meeste schepen hebben niet van die camera’s aan boord denk ik. De foto’s van gisteren zijn op 3,5 mijl afstand gemaakt met een onwijze telelens, dat is bijna 6 km afstand. Die gasten hebben natuurlijk onwijze fotolenzen dat ze vissersboten al van heel ver kunnen fotograferen zodat ze kunnen zien wat ze aan het doen zijn voordat ze gezien worden. We gaan het zien Kaar, ik spreek je later!
Mark Slats
