Lola op zee: Blij!
Zo blij zijn we als we na dertien dagen en drie uur zeilen, op 28 december 2018, weer land in zicht krijgen. Het anker plonst bij les Iles du Salut, Frans Guyana. We hebben het gedaan, de Atlantische Oceaan overgestoken, en we zijn onverholen trots!
Wat een tocht was dit. De zwoele nachten in het goede gezelschap van de maan, de glinsterende, bruisende, sissende golven, de vliegende vissen, dat vreemde Chinese schip dat door Hergé getekend had kunnen zijn en ons midden op de oceaan ging volgen, de gesprekken met elkaar in de kuip, het heerlijke eten en ook het afzien de laatste vier etmalen. Wind en golven nemen toe, slapen wordt lastig tot je echt heel moe bent, de oceaan laat ons een beetje voelen – een beetje maar – dat het er hier heel anders aan toe kan gaan. Lola en wij blijven heel en ongebroken.
En nu ankeren we bij Duivelseiland, waar Papillon gevangen zat, kijken we uit op dik groen tropisch regenwoud, horen tropische vogels gillen en zien aapjes door de palmbomen rennen. Zo meteen stappen we de wal op samen met onze vriend Guido, die hier ook voor anker ligt met de Morgaine en zijn opstappers Fred en Sydney.
Tijd om even een paar dagen op adem te komen en dan de laatste 200 mijl te zeilen naar het grote doel van deze reis, Suriname. Daar kijken we naar uit. Uitgebreid verslag van de tocht over de oceaan en de aankomst in Domburg volgt, maar we weten niet hoe snel we weer goed internet hebben, dus het kan even duren. Tot later!
Pieter Jan Hagens op Lola op zee
