WK lasers Masters: Achtergrond en voorbereiding

Morgen (zondag) begint het WK Master in de Laser. Ik ben er klaar voor!

Mijn vorige WK was in Hyeres in 2014. Vanaf 2007 heb ik 6 keer mee gedaan met 4 keer een tweede plek als slechtste resultaat…. :-). Laten we direct maar met de verwachtingen beginnen! Da’s een relevante vraag: Wat doe ik hier? Of beter nog: waarom doe ik dit?

Voor mij heeft het te maken met grenzen verleggen, kijken hoever ik kan komen. Vanuit mijn sterke oranje drijfveer (Management Drives) om te presteren, te laten zien wat ik kan. Best egoistisch eigenlijk.

Ook vanuit de passie om het maximale uit mezelf en een boot te halen: zo hard en zo slim mogelijk varen. Niet zoveel anders dan toen ik als 16-jarige in een bootje zat. Passie vanuit (volgens Daniel Pink) vakmanschap – ik kan iets goed en wil er nog beter in worden -, vanuit autonomie – ik bepaal zelf hoe ik het doe – en vanuit zingeving – ik snap waarom dit belangrijk is om te doen. Die laatste klinkt misschien wat zwaar maar is voor mij heel logisch. Vanuit mijn werk als coach van teams, van leiders en sinds kort ook van coaches van Olympische zeilers, staat zingeving vaak centraal. Weten waarom je iets doet, hoe je maximaal bijdraagt, is essentieel om verder te kunnen ontwikkelen.

Daarbij is zeilen een geniale leeromgeving. Om op het hoogste niveau te presteren moet je als zeiler veel weten, snappen en oefenen. En zelfs dan loopt het altijd anders dan gepland. Het is nooit zoals verwacht, gewenst, eerlijk of volgens de regels. Net het echte leven. Wie daar het best mee kan omgaan, wint. Alle tegenslag wordt daarmee een kadootje…!

Voor mij is het willen winnen van dit WK een mooie oefening in het ontwikkelvak, ‘practice what you preach’. Dus vooraf omarm ik de blessures door het te fanatiek trainen, tijdens de reis de stress dat we de veerboot missen, vandaag het gebrek aan wind tijdens de practice-race… Genieten van de shit dus!

Veel sporters (en niet-sporters!) houden niet van de spanning die dat kan opleveren en werken beter met allerlei procesdoelen: focus op je startpositie, je hanghouding, eigen plan ipv de tegenstander etc. Voor mij werkt die spanning juist lekker en is het daarbij wel de uitdaging het proces dat leidt tot die prestatie niet te vergeten.

Vooraf was er de ambitie veel te trainen! Dat is maar beperkt gelukt. Ik heb vanuit mijn werkplek bij Team Heiner in Lelystad de laatste 4 weken ongeveer om de dag gevaren. Meestal alleen. Voor mij belangrijk om uren te maken: met een ‘lijf met ervaring’ is het steeds fysiek weer wennen aan het bootje, oppassen voor overbelasting en het goede gevoel onder allerlei omstandigheden terug krijgen. Over dat deel van de voorbereiding ben ik tevreden. Niet over het aantal wedstrijden dat ik heb gevaren. Starten, tactische situaties, het boat-to-boat-werk wordt uitdagend deze week.

Fysiek ben ik in orde, heb redelijk wat op de racefiets gezeten en heb geen echte blessures. Goed gevoel want het lijkt erop dat we de eerste 3 dagen flink wat wind gaan krijgen.

Tot slot heb ik naast de laser uren de afgelopen maanden wel vrij veel uren op het water besteed. Als coach van teams op onze Team Heiner J109’s en als coach van de coaches rondom het WK in Aarhus. Zowel het varen met niet-zeilers als het kijken naar en praten met onze Olympische pro’s is elke keer weer waardevol voor mijn eigen zeilen.

Vandaag heb ik besloten niet het water op te gaan. Er is vrijwel geen wind, ik verwacht buiten niets nieuws te leren. Stukje op de racefiets, nog wat prutsen aan het bootje en leuke mensen spreken. Gisteren wel een mooie dag op het water gehad met een draaierige, vlagerige aflandige westenwind van 10-15 knopen en een toenemende vloedstroom. Zo’n 2 uur korte baantjes gezeild met de Zweden en Duitsers. Tevreden hoe dat ging.

Morgen de eerste 2 races, zin in!
Ik hou jullie op de hoogte.

Groet Arnoud