Van plastic naar staal en dat met ‘zero waste’
‘Ik wil volgend jaar een paar maanden zeilen. Eruit. Die grote blauwe plas op. Als ik straks klaar ben met de Enkhuizer Zeevaartschool moet ik mijlen maken,’ kondigde ik thuis aan. Het was hoog zomer en ik moest nog aan mijn nieuwe studie beginnen. Nu zit ik op Tallship Morgenster. Klaar voor vertrek richting de Canarische eilanden. En dat begon allemaal met een blauw plastic champignonbakje.
Clean2Antarctica
‘Met Edwin ter Velde,’ klinkt het door de telefoon. ‘Ik ga iets ontzettends gaafs doen. En wil je meedoen?’ Het verhaal aan de telefoon klonk onwerkelijk. Met een uit afvalplastic gebouwde wagen gedreven op zonne-energie gaan hij en zijn vrouw Liesbeth rijden op Antarctica en hij wilde er zeilend naartoe. Zijn project heet: Clean 2 Antarctica.
‘Wil je mij helpen met de communicatie naar de pers toe?’
‘Ik doe alles voor je,’ zei ik. ‘Maar dan ga ik wel mee op dat schip!’
Liesbeth en Edwin waren aan het koken toen ze de zoveelste plastic verpakking weggooiden, een blauw plastic champignonbakje. Het was de druppel die de emmer deed overlopen. Ze keerden hun afvalbak om en hun manier van denken: “Hoezo is plastic waardeloos? Waarom geven we de overheid of de supermarkt de schuld?” Zo bouwde Edwin de Solar Voyager. En dat was niet genoeg. Wij, en ik mag wij zeggen want ik ben met trots onderdeel van Clean2Antarctica, dagen bedrijven en jongeren uit om mee te doen voor de Quest for Change.
Is mijn zeilervaring iets waard op deze zeilbrik…
Tallship Morgenster wordt een zeilende denktank waarin de leiders van de toekomst bedrijven helpen duurzame en creatieve oplossingen te vinden. Een hoop jongeren hebben nog nooit gezeild. Ik stap van mijn plastic jacht voor het eerst op een Tallship. Is mijn zeilervaring iets waard op deze zeilbrik van bijna 50 meter lang?
De lucht is verlicht door bliksemstralen en het regent keihard…
Aangemonsterd
In Den Helder, de thuishaven van de Morgenster begint het avontuur. Onze eerste stop is Amsterdam. Er staat best een goede wind als we het Wad opvaren. Tijd om ons heen te kijken hebben we niet. We worden gelijk met de bemanning de masten ingestuurd om de zeilen te hijsen. Ik heb nog geen idee aan welk lijntje ik trek en welk zeil er dan naar beneden komt. Ik zie er misschien wel pro uit met mijn Musto zeilpak, maar als de jongeren mij een vraag stellen heb ik geen antwoord voor ze klaar. Wel heb ik de volste vertrouwen dat ik na een week op zee alles weet. Ik kijk er enorm naar uit. Het IJsselmeer en het Markermeer volgen en ik wijs mijn mede-trainees waar mijn thuishaven is. We varen dwars door de 24 Uurs Zeilrace, de lucht is verlicht door bliksemstralen en het regent keihard. Niemand die schuilt. Als de zeilen moeten worden opgedoekt staan ze in de rij om de mast in te gaan. Ik ben nu al trots op de crew of leg 1 Quest for Change.
Video gemaakt door: www.thegreengeekette.fr (student Quest for Change)
Zeil met ons mee via ons digitale logboek
