Karma-blog: Reflectie en bedankje

21 december. Nederland is vandaag hard aan het werk. Morgen begint voor weel werknemers en schoolgaande kinderen de welverdiende kerstvakantie. Of in ieder geval een extra lang weekend. Voor mij is vandaag ‘Just another day at the ocean’. Maar geen ordinary day. Vandaag is het precies 3 maanden geleden dat ik met tranen op m’n wangen afscheid nam van Milou, Julian en Liane. Over acht dagen sta ik ze op te wachten op het vliegveld in Kaapstad, om ze in m’n armen te kunnen sluiten en om geen seconde te hoeven missen van de week die we samen hebben.

Kaapstad is voor ons vieren ook het moment om de balans op te maken, om te evalueren, terug te blikken en vooruit te kijken. Hoe doen we het samen, hoe ervaren we dat, wat voelen we erbij en wat vinden we ervan? Wat gaat goed, waar hebben we last van en wat kunnen we verbeteren of anders doen om de 3 maanden die voor ons liggen tot een succes te maken. En hoe gaan we de komende maanden invullen? Ik kijk ernaar uit om dat te bespreken en dat met eigen ogen te zien, te horen en te voelen. Daarnaast gaan we natuurlijk vooral een week lang gave en mooie dingen doen in en om Kaapstad. Als je nog een leuke tip hebt, zet het even op de mail.

Precies 3 maanden onderweg is ook voor mijzelf een goed moment om terug te blikken. Hoe heb ik het nu ervaren? Was het wat ik ervan verwachtte? Is het meegevallen of juist tegen? En wat hebben die eerste maanden me gebracht? Stond het in verhouding tot de prijs die ik ervoor betaald heb? En wat zou ik de komende drie maanden anders willen doen, of juist hetzelfde willen houden? Geloof me, die reflectie komt nog en de samenvatting levert een nieuwe blog op. Maar het is er nog te vroeg voor. Ik zit er nog volop in en heb eerst nog 1 week te varen.

Wat ik op deze bijzondere dag wel graag doe, is een klein bedankje posten aan de mensen die geholpen hebben om dit mogelijk te maken en er een succes van te maken. Naast Liane, de kids en Alice (en iedereen op de bedankt pagina, zie footer) zijn dat er nog een paar.

Opstappers Koen, Felix, Joost, Wil, Thijs, Jorge en Charlie. Voor jullie energie, enthousiasme en de mooie samenwerking. Het was hartstikke leuk met jullie aan boord, ik heb er van genoten, en van jullie allemaal weer enorm mogen leren. Over zeilen, en meer. Ik hoop jullie graag aan boord terug te zien. Dankjewel! Ook een bedankje aan de support van Barry voor als er op de website weer eens iets aangepast moet worden. Thx jongen! Software is nooit klaar en blijft onderhoud nodig hebben. Zeker met zo’n distributed database, die over beperkte bandbreedte on- en offline moet draaien in verschillende tijdzones.
Een warm bedankje aan Ruud van Zilt en ook aan Jules van Zeilhelden voor het enthousiasme waarmee jullie reageren op m’n columns en artikelen. Dat is echt heel fijn en stimulerend. Thx! En een bedankje aan de mensen die onderweg bij stops klaar stonden met een helpende hand, een waardevol contact of een goed advies. Mensen die dingen regelden vanuit Nederland, of op een andere manier. Dat maakt het zeilen allemaal goed te doen.

Wie ik bovenal wil bedanken, voor zijn waardevolle inzet en inspirerende samenwerking, is onze weerman, die sinds deze etappe een beetje met ons meevaart. Vanachter zijn bureau houdt hij met satellietbeelden en een berg aan andere data het weer in de gaten en adviseert bij elke strategische beslissing die we moeten maken. Al dagen voordat er een katje of tijger in de buurt komt, heeft hij het in de gaten en zijn wij op de hoogte. Hij helpt ons de juiste kant op te gaan, zodat we een veilige koers kunnen varen. En als zeiler weet hij dat ongekend nauwkeurig te vertalen naar wanneer we in welke condities belanden. Soms denk ik hem te slim af te zijn en het beter te weten. We zouden rond middernacht aankomen bij Tristan, zei hij. Ik was ervan overtuigd dat ’s middags zou lukken. Wie kent dit schip nu het beste, en wie zit er hier aan boord. We konden toch altijd nog de motor bij zetten? Bovendien bleef mijn rekenprogramma volhouden dat het 16.00 zou worden. Maar de wind verander de en het werd middernacht…

Zulke adviezen zijn onbetaalbaar en waardeer ik enorm. Vijf weken geleden, nog voordat we vertrokken, zei hij dat Kerst in Kaapstad mogelijk moest zijn. Ik had er een hard hoofd in, zeker als we nog zouden stoppen op Tristan. Maar het is de 21e, we hebben nog 630 mijl te varen en de vooruitzichten zijn gunstig. Ik schat zomaar in dat hij opnieuw gelijk krijgt. Daar gaan wij de komende dagen in ieder geval heel hard ons best voor doen.
We zitten in de verlenging van de eerste helft. Nog een paar dagen extra speeltijd en dan pauze. En hoewel we genieten van het spelen, verlangen we ook naar de pauze. Nog even alles eruit en dan relaxen.