Hou jij ook van mij?
Nog niet zo heel lang geleden kreeg ik een oproep van de burgerhulpverlening. Dat betekent dat er in mijn omgeving een melding is gedaan naar 1-1-2 dat er een reanimatie is. Wat een prachtig systeem! De centralist activeert met behulp van één druk op de knop de burgerhulpverleners in de buurt en zij komen direct naar het adres waar de melding is. Toen ik ter plaatse kwam waren er al 2 ambulances, 1 politiewagen en een stuk of 5 burgerhulpverleners. Mijn hulp was dus niet nodig.
Toen ik ter plaatse kwam waren er al 2 ambulances, 1 politiewagen en een stuk of 5 burgerhulpverleners
Binnen enkele minuten waren er dus meerdere mensen. Burgers en professionals die hulp konden verlenen.
Ik realiseerde me meteen dat dit op het water heel anders kan zijn.
- Kan degene bij jou aan boord reanineren en is er een AED aanwezig?
- Dan… waar je als eerste op moet letten is je eigen veiligheid! Dat zou bv kunnen betekenen dat je eerst heel iets anders moet doen dan reanimeren. Denk aan je boot of schip. Uiteraard bedoel ik niet de lak, maar wel het voorkomen van erger bij eventueel een aanvaring.
- Alarmeren. Weet je hoe de marifoon werkt? Roep dan de dichtstbijzijnde brug, post, sector sluis of kustwacht. Want bellen met 1-1-2 is in veel gevallen niet logisch. De centralist zal naar een straatnaam vragen en tja dat is lastig onder het varen.
- Ken je kaartsysteem. Want ook andere hulpverleners moeten weten waar je bent!
- Als je iemand moet reanimeren, doe dit dan op een harde ondergrond. Iemand die in bed ligt moet er dus uit.
- Je hebt aan boord vaak te maken met kleinere ruimtes. Soms kun je alleen reanimeren als je aan het hoofeinde van het slachtoffer gaat zitten.
- Ben je ervan bewust dat het langer kan duren voordat er hulp is. Met het geven van borstcompressies en beademing hou je de bloedsomloop in gang en daarmee de organen voorzien van bloed en zuurstof. Je doet dus heel belangrijk werk, ook al lijkt het of je aan het dweilen bent met de kraan open!
Als ik ernaar vraag of je weet wat je aan boord moet doen, hoor ik vaak genoeg gekscherend, oh we zijn goed verzekerd… maar ook: ja, wel vaker aan gedacht maar het komt er steeds niet van…
Nu met Valentijnsdag in het vizier, is het een mooie gelegenheid om knopen door te hakken.
Plan een reanimatiecursus. Deze wordt vaak vergoed door je zorgverzekering. En ja, soms moet je even over een drempel heen, maar het is veel erger als je erbij hebt gestaan en achteraf moet zeggen: “ik wist niet wat ik moest doen”!
Happy Valentines Day!
