Bikkels
‘Sail, ore not to Sail’, zou ik bijna zeggen… De Engelsen noemen ieder tochtje dat zich over het water verplaatst ‘Sailing’. Wij Nederlanders hebben er een duidelijke kloof tussen geworpen en zeilen of motorboot varen zijn volgens sommige insiders twee totaal verschillende dingen. Helaas kijkt de ene groep dan ook vaak neer op de andere, terwijl onderzoekers hebben aangetoond de gemiddelde ‘zeiler’ zo’n 80% van de tijd op de motor vaart…
Er is echter een onverschrokken categorie die zich niets van al dat gewauwel aantrekt en gewoon haar ding doet. Zeezeilers maken dat tastbaar door grote reizen en oversteken te maken. Ik heb er als motorbootschipper bewondering voor, want ik heb diep respect voor de zee. Zoveel respect zelfs dat ik ooit besloot een schip te ontwerpen (en te bouwen) waarmee ik ten allen tijde het vege lijf zou kunnen redden. Dat werd de No Limit, een op een reddingboot gelijkende snelle zelfrichtende motorboot met een dik rubberen drijflichaam eromheen.
Comfortfacor
Zeezeilers hebben het comfort van de stabiliteit dat de zeilen geven op de ziekmakende golven en ze hebben nauwelijks zorgen om hun brandstofverbruik. Evengoed moeten ze vaak de woeste omstandigheden trotseren, waarin onze grillige moedertje natuur ons verzeild doet raken. Tijdig reven, alles borgen, juiste koers houden m.b.t. de windrichting en ga maar door… Het is geen sinecure om groot water te bevaren!
Motorbootvaarders hebben die voordelen van een zeilschip niet. In een motorboot slinger je de Godganse dag als een aap van handgreep naar handgreep, dreunen de machines continue onder de vloer en heb je grote moeite om je actieradius te berekenen m.b.t. je brandstof- capaciteit in verhouding met de consumptie van de motor(en).
Eelco Casimir voer ooit met de Bylgia de wereld rond, maar dat was een half zeil, half motorboot met steun- en passaatzeilen en met de romp van een mooie Koopmans. Toch was het voor hem een uitputtingsslag! Deze reis haalde het wereldnieuws!
In een motorboot slinger je de Godganse dag als een aap van handgreep naar handgreep
Begin augustus vertrokken de drie gebroeders Braam met mijn creatie – de ruim 15 meter lange No Limit motorboot – naar Ford Lauderdale in de USA. Ze kiezen de zwaarste reis door de noordelijke route te nemen, om van bunkerstation naar bunkerstation te varen. Ze moeten storm, mistvelden, ijs en wat al niet meer onderweg trotseren, maar ze gaan er voor…
Ik heb veel respect voor deze drie avonturiers… Ik droomde er vroeger van, maar zij doen het! Na de afscheidgelegenheid in de Amsterdam Marina, waar Henk de Velde, schipper/eigenaar Edzard Braam en ondergetekende een korte lezing gaven over deze zeer bijzondere reis, hebben we met een aantal schepen het drietal een eindje weggebracht en uitgezwaaid.
Het getuigt van lef, moed en durf om met een motorboot deze reis en route te gaan maken. Behouden vaart Four Seasons en bemanning! Ik zal jullie met grote belangstelling volgen!!
De Four Seasons is op de helft van haar reis. Mocht je het laatste stuk van de reis willen volgen dan kan dat via hun website.
