Rangorde of pikorde?
In een van mijn vorige columns ‘Genen’ schreef ik al over het varen, dat ons allen in het bloed zit. Er komen echter steeds meer mensen die (ondanks de economische malaise) hun avontuur, ontspanning en vrijheid op het water zoeken. We vinden overal in het land autosloperijen, maar een botensloperij heb ik nog niet gevonden. Er komt dus alleen maar bij…
Ik maak me er nog geen zorgen over, want er is ruimte genoeg om in Nederland te kunnen varen, maar we moeten ons dan wel een beetje aan de regels houden. Ik ben voorstander van een vaarbewijs. Het is van de zotte dat je voor een brommertje of een tractor al een papiertje moet halen, maar – dat je niet gehinderd door kennis – zomaar met een groot jacht van 15 meter met ettelijke tonnen aan gewicht onze vaarwegen onveilig kunt maken. Omdat we bijna dagelijks tussen de jachten varen met onze Stichting Vaarwens, maken we genoeg mee op het water. Ik kan een boekje schrijven over het aantal bijna aanvaringen die ik door tijdig anticiperen en ingrijpen heb kunnen voorkomen. Een menselijke fout zit er wel eens in, maar door je gemeende recht te claimen terwijl je het niet hebt, vind ik dat sommige schippers teveel risico nemen. Als we met de Meander V de vaargeul aanhouden, hebben we op meerdere punten voorrang op motorschepen en zeilschepen onder zeil die de geul kruisen. We zijn ten eerste een groot schip, we houden de vaargeul aan en… we zijn beroeps. U wilt niet weten hoe vaak ik wreed mijn koers moet wijzigen omdat we anders een aanvaring hebben! Als ik dan even op de hoorn blaas, krijg ik ook nog de vinger… Niet netjes!!
Als ik dan even op de hoorn blaas, krijg ik ook nog de vinger… Niet netjes!!
Als al die zeilende en motorende watersporters een cursus vaarbewijs hadden gedaan, dan zouden ze weten dat ze ons niet zomaar voorrang mogen afdwingen. Ik maak graag een kleine koerswijziging als ik zie dat een zeiljacht onder zeil een mooi rak vaart dat de geul kruist, maar als ik de roerganger vlak voor mijn neus het roer zie omgooien met het idee van: “Ik zal die motorboot eens even laten zien dat ik voorrang heb…”, dan krijgt men dat van mij.
Helaas laat men me dan niets anders dan de gashandels vol in te drukken of vol achteruit te slaan. Meestal kies ik voor de eerste – wat onorthodoxe – methode door snel voor het zeiljacht langs te schieten. De geul die de meander V dan in het water graaft is echter niet mals en ook dan krijg ik de vinger…
“Je wilde toch voorrang?” roept ik vriendelijk door de speakers over het water…
Op het water is rangorde een must en pikorde absoluut not done. De gevolgen kunnen desastreus zijn!
