Jirja Setting Sail: “Dat denk je maar”
Jirja zeilt met Luc Overtoom mee van Bermuda naar de Azoren. Deze etappe is de voorlaatste etappe van Luc ’s project Setting Sail for Cancer Research. Met dit project zeilt Luc Overtoom de wereld rond om geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker.
Dat varen en reizen van mij he, dat lijkt denk ik allemaal echt super super stoer. Die Jirja, die doet dat maar, ff een tijd in Sint Maarten, even voor de Red Bull Air Race naar Abu Dhabi. Dan zit ze weer in Engeland met een boot. Vandaag op de motor naar mijn theorie-examen voor mijn jachtakte. God wat is die Jirja toch een stoere chick. Zal ik jullie wat verklappen?! Ik ben dus echt helemaal geen stoere chick! Ik vind veel van de dingen die ik doe ook doodeng.
Vandaag reed ik over de dijk van Gouda naar Rotterdam, op de motor. Prachtig! alle motorrijders zijn gek op het rijden van dijkjes. Nou, ik niet! Ik zie rechts een afgrond en links water, met een slecht wegdek en een heleboel hobbels en bochten. Tuurlijk, ik klim wel eens in een mast, maar die staat vast! (althans als de zaling niet breekt 😉 ) Dat is niet op twee wielen in een rijtje auto’s langs een afgrond rijden. Een verkeerde beweging en je flikkert van die dijk af, of je gaat onderuit op alle rubber die het gehavende asfalt bij elkaar moet houden, of je ligt onder een auto. Al neem ik mij dan wel voor om meer dijkjes te gaan rijden om daar over heen te komen, maar mijn god, ik vind het echt helemaal niks!
Ik ben dus echt helemaal geen stoere chick! Ik vind veel van de dingen die ik doe ook doodeng.
Dan kom ik even op stoer een oceaan oversteken. Dat is namelijk ook heel stoer. Het enige waar ik op dit moment hard over nadenk is dat ik straks in m’n eentje in NY sta met 3 tassen (twee grote en een rugzak als handbagage) en met de trein en de metro naar een volledig onbekende plek mag sjouwen. Dus zoek ik naar plekken waar de trein een beetje in de buurt stopt, zodat je in ieder geval niet te lang met die tassen hoeft te zeulen. Zonder wieltjes, want zeilboot. Dus sjouwen. Nu ben ik niet te lui om te sjouwen, maar daardoor weet ik ook hoe ontzettend kut dat is en hoeveel rugpijn je daar van krijgt. En welk gevoel je hebt wanneer je verkeerd bent gelopen en terug moet. Een voordeel, ik spreek in ieder geval de taal! En zo nog veel meer mazzel en voordelen, maar aaarggghh! Ik voel mij even zo ontzettend niet stoer.
Een boot en een oceaan, dat geloof ik allemaal wel, dat begrijp ik. Leven op een boot met vreemden weet ik ook, maar echt nieuwe plekken uitkiezen. Dat maakt mij zo ongenadig onzeker.
Jirja
http://www.setting-sail.nl/
