Fairblog: Ode aan Horta en Peter´s Sport
In je oliegoed in het midden van de nacht al dagen in de regen bedenk je je ineens weer: in de Azoren, in Horta, nog duizend mijl van hier, is een cafe aan de haven zoals cafe´s aan de haven overal zouden moeten zijn. Waar de zeeman na een oceaancrossing zich kan warmen bij de kachel, waar de post binnenkomt van thuis en goed bewaard, waar je een goede maaltijd kan krijgen, waar het bier niet te duur is en waar de muren vol hangen met aandenkens van schepen die hier in de geschiedenis langs kwamen, foto´s, plaatjes, stickers en vlaggen. Het is niet een cafe waar een of andere gek in het kader van binnenhuisarchitectuur een paar ankers of scheepslichten ophangt, waar wat schilderijen van schepen in slecht weer hangen om dat gezellige maritieme sfeertje op te roepen. Nee dit cafe heet Peter´s sport en is een cafe waar al tientallen jaren de bezeilers van de oceaan komen. Elke dag hangen er nieuwe weerkaarten en nieuwtjes over andere havens worden daar doorgeven. Scheepslui vertellen hun bevindingen van vorige havens en oversteken.
Gisteren kwamen we aan in Horta, zonder enige motor te gebruiken voeren we de haven binnen en meerden af. Op de kant stonden behulpzame portugezen om onze lijnen aan te pakken. Een prachtige landing en aan alle kanten werden we vriendelijk welkom geheten. De mensen hier hebben al jaren en jaren zeilschepen zien komen en gaan. Van de grote traineeschepen tot de eenzame solo zeilers, ze kennen de verhalen en het leven op de ze eilanden is verweven met zeilen en het leven op zee.
Na de zeilen te hebben opgedoekt, het schip schoongemaakt en een aanleggertje te hebben gedronken kwam Paula die ons al jaren helpt op dit eiland aan om lokale producten te brengen en daarmee maakte we een heerlijke middagmaaltijd. In de middag haalden we het grootzeil naar beneden om het naar de zeilmaker te brengen en daarna konden we naar Peter´s sport. Daar dronken we wat bier met de nieuwe trainees die ons al stonden op te wachten. De Morgenster (onze buren in Den Helder) zijn ook in Horta na een reis naar Kaapverdie en het is vreemd weer Nederlands te horen na zo lang engels te spreken. In Peter´s sport haalde ik brieven van thuis op en gingen de meeste van ons al om 9 uur slapen. Voor het eerst sinds weken een lange nacht doorslapen, heerlijk. Vanochtend scheen de zon hier in Horta en zagen we het eiland Pinto aan de overkant in zijn geheel (geen wolken die het zicht op de top versperden). De warmte van een mooie lentedag, landvogels weer horen, die kleine dingen die je al die tijd niet op zee gehad.
Al in het midden op de oceaan had ik aardige kiespijn gekregen dus kon ik vandaag gelijk naar de tandarts. Na een operatie van twee uur is mijn kies nu verholpen. Het eerste lente gevoel zit hier in de lucht, niet weten of je een trui moet dragen of niet, dat gevoel. Het is vreemd dat te hebben na al die hitte van de Caribbean. Het leven in de azoren is mooi, ik zou hier best kunnen wonen.
Wiebe Radstake
