Vos, kreeft en geluk

(Sietske van Weerden is oa kookliefhebber en blogt op zilte zee)

Het water liep me regelmatig in de mond als ik de artikelen las van dichter en journalist Marjoleine Vos. Er zijn maar weinig mensen die zo zinnelijk over eten schrijven dan zij. Helaas zal ik op de zaterdag niet meer worden verrast door haar eetverhalen in het NRC.
Eind augustus presenteerde ze ons haar galgenmaal, kreeft. Simpel maar je kan er er heel gelukkig van worden Daarom naast haar recept hieronder ook een gedicht van haar hand over het geluk.

Halve warme kreeft met een beurre blanc (voor 2pp)
1 kreeft
1-2 liter water
1,5 tl zout
(evt scheut witte wijn, 1 stengel bleekselderij, ui en wortel)
4 sjalotten
250 gram boter
1 dl slagroom
1 dl witte wijn
1 dl droge vermouth
snuf cayenne peper
peper

Stop de kreeft in een schone plastic zak en leg hem een kwartier in de vriezer. Kook het water met 1,5 tl zout en evt een scheut witte wijn, bleekselderij, gesneden ui en wortel (in een ruime pan zodat de kreeft kopje ondergaat. pak de kreeft bij de staart zodat de kop als het eerste het water in gaat. Doe de deksel op de pan zodra het weer kookt. Kook het vanaf het opnieuw koken een minuut of 5. Zet de grill aan (of zorg dat de bbq op temperatuur komt). Haal de kreeft uit de pan en leg hem op zijn buik. Neem een scherp mes, snij hem overlangs open in twee helften en haal het zwarte darmkanaal er uit samen met de groene lever en de hersens. Besmeer de helften in met boter en leg de beide helften met het vlees naar beneden onder de grill en rooster de kreeft in een minuut of 8 a 10 gaar.

Snij ondertussen de koude boter in blokjes en zet die terug in de ijskast. Sjalotten snipperen en met de witte wijn, de vermouth en peper en zout naar smaak opzetten en zachtjes laten inkoken tot circa vier eetlepels vocht. De room erbij doen en 5 minuten laten koken. Cayennepeper erbij.
Nu met een garde en op een heel laag pitje (anders een plaatje gebruiken) de roomboter erdoor slaan., blokje voor blokje, tot een schuimige lichtgebonden saus.

ZIEN IS KENNEN, OVER HET GELUK
Het geluk zit bij zonsopgang in de trein
en zingt Vivaldi met de kievit
fietst langs de waddendijk: een feilloos oog
voor wollen schapen, ruime lucht van Hollands blauw.
Looft keuken en kamer, leest de krant
loopt de straat door om de herfst te prijzen,
verliefd op het gouden licht van september
lacht het naar oude dames babies leren jacks.
Het geluk bezit goed ingelopen wandelschoenen.
’s Avonds zit het aan tafel met vrienden
het drinkt oude jenever, volgt een talencursus
doucht elke ochtend warm zwemt ’s zomers
spetterend door de lauwe zee. Het geluk schrijft
lange brieven, eet een haring, heeft een moeder
viert Sinterklaas.
Het geluk ligt graag in bed. Het is getrouwd
heeft tot zijn verdriet geen kinderen maar
het geluk houdt zich groot.
Marjoleine de Vos
(uit de bundel Zeehond graag, 2000)

Reacties

Reacties

Geef een reactie