Roy van Aller 1946 – 2024
Eight Bells voor Roy van Aller
Roy van Aller overleed op zondag 23 juni op 77-jarige leeftijd in ‘zijn’ jachthaven in zijn woonplaats Breskens na een fijn dagje zeilen. Hij stapte van boord om de boot vast te maken en zijn maat, Sjaak Buize, ging naar binnen om een paar biertjes te pakken. Toen hij weer boven dek kwam was Roy verdwenen. Hij was kennelijk onwel geworden en in het water gevallen. De omstanders kregen hem wel weer op de steiger maar reanimatie mocht niet meer baten.
Roy was een iconische figuur in de zeilwereld. Op jonge leeftijd was al duidelijk dat hij naar zee wilde. Hij ging naar de befaamde Kweekschool voor de Zeevaart in Amsterdam.
Na een indrukwekkende loopbaan als stuurman en kapitein op de vloot van die andere Bressiaanse zeilheld, reder Piet Vroon, ging hij aan de wal werken bij rederij Vroon.
Hij had het prima geregeld met zijn werk. Hij was 7 maanden onafgebroken op zee zodat hij in de zomer 5 maanden kon zeilen. Een van zijn eerste schippers was Patrick de Koster met zijn Tiburon. Die bracht hem in Breskens waar ieder weekend wedstrijdjes waren met start en finish vanaf het westelijk havenhoofd waar de procuratiehouder van Vroon, de heer Koster, om 10 uur en om 2 uur het startkanon bediende. In die tijd deden veel toerzeilers gewoon ook aan die wedstrijden mee. Breskens was toen eigenlijk de enige jachthaven waar op zee wedstrijden werden georganiseerd. In die jaren ontwikkelde de zeezeilerij zich zeer voorspoedig. De werf van de Gebroeders Maas in Breskens bouwde veel wedstrijdjachten voor belangrijke ontwerpers. Je kon in Hotel De Valk soms Ted Hood, Rod Stephens, Dick Carter of German Frers aan het ontbijt aantreffen omdat ze een boot in aanbouw hadden. Breskens was op dat moment de hotspot van het zeezeilen.
Roy werd als snel een veelgevraagde navigator op een lange lijst van bekende schepen zoals Schuttevaer, Goodwin, Mustang en meerdere Pro-motions. Ze voeren toen veel in Cowes, de Fastnet Race, Admiral’s Cup, Sardinia Cup en Bermuda Race.
Een bijzondere gebeurtenis was het vergaan van een van de Pro-Motions. Door een afgebroken kielbout waardoor een grote lekkage ontstond was het schip zinkende. Roy blies toen het reddingsvlot in de kajuit op waarna de bemanning door Piet Vroon met zijn Formidable werd overgenomen. Een zeer lastige klus. Met flinke zeegang lukte het om met een aantal manoeuvres de hele bemanning aan boord te krijgen. De Pro-Motion zonk midden in het Engelse Kanaal maar nadat de kiel uiteindelijk afbrak kwam hij na een paar dagen weer boven water door het opgeblazen reddingsvlot. Het wrak is uiteindelijk weer herbouwd.
Roy was inmiddels getrouwd met Sari de Kam die bij Vroon op kantoor werkte en werd dus Bressiaander. Al snel kwam hij in het bestuur van de Watersportvereniging Breskens en ontwikkelde zich tot een autoriteit op het gebied van wedstrijdorganisatie op het water. Dat kwam goed van pas toen in 1990 ter gelegenheid van het 100-jarig jubileum van het Watersportverbond in Breskens het John Brown IMS kampioenschap voor clubteams werd georganiseerd. IMS was toen pas ingevoerd en er kwam een prachtig internationaal veld aan de start met teams van 3 boten. Het was tevens het 100-jarig bestaan van het Belgisch Yachting Verbond. Oorspronkelijk was het verbond van Nederland en België maar na de Eerste Wereldoorlog zouden de Belgen zich afscheiden. Het evenement werd gedragen door 7 clubs waarvan 5 oprichtende ‘vereenigingen’. Zij zorgden ieder voor een mooie wisselprijs die allemaal waren genoemd naar mensen die belangrijke bijdragen hadden geleverd aan innovaties van het wedstrijdzeilen, Ricus van de Stadt, Frank Murdoch, Jelle Gerritsma om er enkele te noemen. Roy was toen de hoofdwedstrijdleider van een zeer gecompliceerd programma. Dit evenement was de start van wat nu nog steeds het Breskens Sailing Weekend is eind augustus.
Naast wedstrijdleider was hij ook een expert op het gebied van veiligheid op zee, zowel op de koopvaardij als de offshore zeilsport. Dat maakte hem de ideale kandidaat voor het lidmaatschap van het World Sailing Special Regulations Committee for Offshore Yachts, zeg maar dé autoriteit voor de veiligheidsregels voor het zeezeilen. Hij was daarnaast tevens lid van het Offshore Racing Congress namens Nederland. Roy was ook een vaste waarde als wedstrijdleider op de North Sea Regatta en was ook betrokken was bij de verschillende bezoeken van de Volvo Ocean Race en The Ocean Race aan Nederland.
Roy zeilde ook wedstrijden met zijn Noordwind, een Ranger, een ontwerp van Frans Maas. Hij won in zijn klasse veel prijzen, volgens sommigen omdat de meting niet goed zou zijn, maar dat was niet het geval, Roy voer gewoon hartstikke goed. Bovendien nam hij vaak jonge bemanning mee die hij opleidde tot uitstekende zeilers die allemaal op snelle wedstrijdjachten terechtkwamen en sommigen het zelfs tot professionele wedstrijdzeilers schopten.
Roy was oud-voorzitter en erelid van de WV Breskens en werd niet lang geleden ook benoemd tot erelid van de Noordzee Club. In 2016 werd hij benoemd tot Ridder in de orde van Oranje-Nassau voor zijn grote verdiensten voor de zeilsport.
We verliezen een dierbare vriend en fantastische zeiler.
Hans Zuiderbaan
Regelmatig verschijnt er een mini-biografie op Zeilhelden over een Nederlandse of Vlaamse zeiler m/v die iets bijzonders heeft gepresteerd. Als je denkt dat je naam hebt die in deze galerij niet mag ontbreken stuur dan een mailtje naar redactie@zeilhelden.nl
