Pitstop in Nederland
Karlijn leidt een nomadisch bestaan. In de zomer zwerft ze met haar 27ft bootje Drifter over de Randmeren, terwijl ze in de winter naar warmere oorden trekt om te zeilen, reizen en werken te combineren. Onlangs is ze een nieuw avontuur aangegaan op Kaapverdië, met de aankoop van La Boudeuse. Een verlaten stalen boot van 13,4 meter. Op Zeilhelden blogt ze over haar zoektocht en avonturen.
Tussen al het bootwerk in Kaapverdië door, is het tijd voor een bezoekje aan het thuisfront. Mijn zus gaat trouwen én verwacht een kindje, redenen genoeg toch?!
Even pauze van al het bootwerk zal je denken? Niets is minder waar. Eenmaal in Nederland aangekomen ligt mijn eerste bootje Drifter, een Halcyon 27, op mij te wachten. Een vriendin zou ervoor zorgen tijdens mijn afwezigheid, maar dat is wegens omstandigheden helaas niet zo goed gelukt. Dus ik houd mijn hart vast als ik de boot de eerste keer, na bijna een jaar, weer opzoek.
Helaas tref ik haar een beetje verwaarloosd aan. Buiten is ze helemaal groen aangeslagen en binnen staat het regenwater tot boven de vloerplanken. Beschaamd stap ik op mijn verwaarloosde bootje, dit verdient ze niet! Meteen de handen uit de mouwen. De dompelpomp is nog niet te gebruiken omdat de accu niet aan boord is, dus ik begin haar leeg te scheppen. Tientallen emmers vol. Me zeer zeker bewust van de afkeurende blikken van de andere mensen in de haven, ga ik gestaag door. Een paar uurtjes later is ze weer helemaal leeg, en grondig gepoetst van binnen. Gelukkig heeft ze geen waterschade opgelopen.
Dan is buiten aan de beurt. Het voordeel van een hele vieze, groene boot, is dat het zo bevredigend is om te poetsen. De algen en drab verdwijnen als sneeuw voor de zon, en al snel ligt ze weer te blinken. Het begint ergens op te lijken! Samen met een vriend haal ik de zeilen, accu’s en overige bootspullen uit de opslag en maken we haar weer compleet. Een likje olie op het hout, en ze ziet er weer tiptop uit. Nog een tripje naar de kraan om alles in de mast te controleren en wat borgringetjes te vervangen en binnen een maand is ze weer helemaal vaarklaar.
Omdat ik niet wil dat de boot weer verwaarloosd wordt, wil ik haar dit seizoen verkopen. Voordat het zo ver is, probeer ik er nog zoveel mogelijk van te genieten. Zodra het goed weer is, neem ik haar mee het water op. Lekker crossen op de randmeren en overnachten op de eilandjes. Wat mis ik dit toch in Kaapverdië! Hoewel daar natuurlijk genoeg water is, én mijn “nieuwe” boot, zeil ik daar nauwelijks. La Boudeuse is nog niet klaar, en ook al wanneer ze klaar is, is het niet realistisch om daar even een paar uurtjes mee te gaan crossen. Het is meer een boot voor grotere reizen.
Wat zou ik graag een klein zeilbootje willen hebben om lekker in de baai van Mindelo te kunnen zeilen. Een lasertje zou perfect zijn, maar hoe krijg ik die in Kaapverdië? Die zou dan verscheept moeten worden, maar aangezien je per kubieke centimeter betaald, kan dat flink oplopen. Nee het moet kleiner, dus kies ik voor het kleinste zeilbootje ter wereld, een optimist! Dat is nog behapbaar om te verschepen, en eenmaal in Kaapverdië kan ik er lekker mee in de baai spelen én tevens als bijbootje voor La Boudeuse gebruiken, win win!
Dus struin ik marktplaats af voor een betaalbaar exemplaar, en al snel ligt er een optimist in de tuin van mijn ouders. Even een testvaartje in de haven voor de deur en dan kan ze klaargemaakt worden voor de shipping. Aangezien je voor de shipping niet per gewicht, maar per afmeting betaalt, gooi ik het bootje helemaal vol met spullen. Veel dingen zijn in Kaapverdië niet of moeilijk te krijgen, en als ze al te krijgen zijn, zijn ze erg duur. Denk aan spullen voor La Boudeuse zoals nieuwe lijnen, fenders, een marifoon, bilgepomp, zwemvesten, etc. Ook gaan er wat persoonlijke spullen mee die ik nog had liggen, zoals een opblaaskano, peddels, keukenspullen, schoenen en kleding. De overgebleven ruimte vul ik op met lekkere etenswaren die in Kaapverdië niet of lastig te verkrijgen zijn, zoals Udon noodles, wraps, sushi rijst, currypasta, en natuurlijk mag de voorraad stroopwafels niet ontbreken. Het is even een karwei, maar uiteindelijk is de optimist, inclusief alle spullen, helemaal ingepakt en klaar voor verzending!
Nu resten me nog een paar weekjes in Nederland voor mijn terugkeer naar Kaapverdië in september. Maar eerst nog een weekje schipperen in Kroatië!
Karlijn Ballemans
Wil je onze avonturen met het opknappen van La Boudeuse op de voet volgen? Check ons dan op Instagram @digitalsailingnomad
