Rhapsody-blog: Koninklijke blunder
“Komen jullie morgen ook?” Drie vriendelijke dames van het douanekantoortje kijken ons verwachtingsvol aan. “Ja natuurlijk.” We zijn in Pangai de hoofdstad van de Ha’apai groep in Tonga. We moeten ons hier opnieuw melden. Dit moet eigenlijk meteen bij aankomst in een nieuw eilandengroep. Pangai ligt echter niet op een logische zeilvolgorde vanaf het hoofdeiland dus zeilen we er al een tijdje rond.
De lange hoofdstraat is koninklijk versierd. We kunnen het gewoon niet missen. Al doen we ons best. Zijne koninklijke hoogheid komt morgen. Het is de belangrijkste dag in het jaar. Alle eilandbewoners laten zich van hun beste kant zien en showen hun ijverige nijverheid. Iedereen is opgetogen en druk in de weer met de laatste versieringen voor het grote feest van de volgende dag.
We weten niet zo goed wat we kunnen verwachten als we tegenover het paleis onder de hoofdpoort door gaan.
We hebben het niet in de gaten. We hebben het niet door. Onze ontvangst is hartelijk, welkom en uitnodigend om vooral een kijkje te nemen bij de kraampjes met allerhande uitgestalde waar.
We krijgen uitleg bij de uitgebreide viskraam. We krijgen een antidrugs shirt en gaan ermee op de foto. Een tapa-machine wordt enthousiast geshowd. Niemand die ons iets verteld. Niemand die ons tegenhoudt. Onze onwetendheid brengt ons dichtbij het podium van de koning.
Pas als het volkslied klinkt, staan we als aan de grond genageld.
Om respect te tonen en vooral uit schaamte vanwege onze onhandige actie blijven we stilstaan. We bevinden ons midden op het, inmiddels, lege veld. Het veld dat blijkbaar op dit tijdstip alleen betreedt mag worden door de koning en zijn genodigden. We schuilen achter het schoolorkest. Wanneer de muzikanten uit eerbied voor de koning gaan zitten, komen wij opnieuw in het zicht. Het liefst zouden we hier ter plekke in de grond zakken, verroeren durven we niet. In de verte komt een agent op ons aflopen. Vriendelijk verwittigt hij ons vanwege het niet dragen van traditionele kleding hem te volgen. Als we net als iedereen niet voor maar achter de kraampjes plaatsnemen, haal ik opgelucht adem. Vanaf hier vangen we een geoorloofde glimp op van de koning wanneer hij voorbij loopt. Net zoals iedereen.
Ada van der Vis
Jaren geleden vond Ada van der Vis, ooit een zeilheld op sokken, de Hollandse plassen al spannend en getijdenwater een hele uitdaging. Zij zeilt nu met John Gijzenij de wereldzeeën over. Verzeild tussen ongerepte atollen en afgelegen eilanden op zoek naar verreikende verrijkende avonturen. Je kunt haar volgen via haar blog sy-rhapsody.nl
