Fair Ferry: Suriname en de Carieb

Maaike de Jong zeilt met Fair Ferry op de Morgenster naar Zuid Amerika en het Caribisch gebied. Deze reis, van vier maanden, is opgedeeld in 7 etappes (zie kaartje onder aan haar blog). Aan boord helpen alle deelnemers mee als ‘sailtrainees’ en leren ze zeilen, navigeren en de fijne kneepjes van het zeemanschap. Maaike zeilt alle etappes mee en vaart dus van Rotterdam naar Rotterdam en onderweg doet ze verslag van haar belevenissen.

4 januari: Strafgevangenissen Frans-Guyana

Vanuit Cayenne is de Morgenster naar Ile Royale en Ile St. Joseph gezeild met zicht op Ile du Diable (Duivelseiland), bekend van o.a. het boek en de film Papillon. Gisteravond stond ik lang aan het roer met zicht op Ile Royale, één van de Franse strafkolonies in Frans Guyana. Vannacht gingen wij hier voor anker. Nooit gedacht dat ik nog eens per schip deze illustere cultureel erfgoed en ‘Dark Tourism’ plekken zou bezoeken. Beter dan per schip wordt het niet. Frans-Guyana opereerde van 1852 tot 1946 als een strafkolonie. Gevangenen kwamen ook per schip aan, maar velen overleefden het niet. Ik was blij om vandaag de eilanden te bezoeken en nog blijer om als vrij mens morgen lekker weer verder te zeilen. De vervoerde personen varieerden van politieke gevangenen voor wie, officieel althans, opsluiting op Duivelseiland specifiek was voorbehouden, tot mensen die waren veroordeeld voor de ernstigste “gewone” misdaden zoals moord, verkrachting en diefstal, evenals gewone kleine criminelen. Onder het beleid van verdubbeling werden veroordeelden die tot dwangarbeid waren veroordeeld, nadat hun straf was uitgezeten, gedwongen in Frans-Guyana te blijven voor een periode die gelijk was aan hun oorspronkelijke straf. Iedereen die meer dan acht jaar kreeg, werd levenslang verbannen. De aanlegplaats van de transportschepen in de kolonie was St-Laurent-du-Maroni aan de oevers van de rivier de Maroni. Sommige gevangenen zaten hun tijd uit in het enorme Camp de la Transportation van St. Laurent; anderen werden verspreid over de kolonie, naar houthakkerskampen in de jungle, waar velen gedwongen werden naakt te werken. Degenen die als lastig werden beschouwd, werden naar de Iles du Salut (Salvation Islands) gestuurd. De dicht bij elkaar gelegen eilanden, Ile Royale, Ile St. Joseph en Ile du Diable (Duivelseiland), 16 kilometer voor de kust van Frans-Guyana gelegen, waren de meest beruchte gevangenisnederzettingen in de kolonie.

8 januari: Suriname

Passagiersvervoer per zeilschip de Morgenster. Een duurzaam avontuur met een tallship op zee: Fair Ferry. Slow travel omdat de reis even belangrijk is als het doel. En omdat er al zeilend onderweg zoveel meer te zien is en te beleven valt. Suriname bijvoorbeeld. In de stromende regen de Suriname rivier op, wat een avontuur. Nu heerlijk relaxed in Paramaribo.

10 januari: Suriname Rivier

Na twee nachten in Domburg, Suriname, gelegen te hebben, zijn we weer onderweg. In Domburg was een heerlijke slaperige marina waar vele ‘vertrekkers’ lagen. Een uitvalsbasis voor o.a. Paramaribo of andere delen van Suriname. En natuurlijk een cafeetje met WiFi, en een klein zwembadje, ook niet verkeerd. De Suriname rivier afvaren was voor mij een ‘dream come true’. Vanaf Domburg de bakens naar de brug volgen, langs het wrak, langs fort Zeelandia, hotel Torarica en vervolgens Nieuw Amsterdam. Bij Fort Zeelandia stonden een aantal opstappers, inmiddels vrienden, te wuiven. Toch wel een emotioneel moment na meer dan 50 dagen samen gevaren te hebben. Ik vaar nog een stukje verder. Rotterdam wacht, maar nu nog niet.

12 januari: Tobago, Pirate’s Bay: Strakke blauwe luchten, NE 4. Tabago here we come. Rond 19.00 uur varen we ‘Pirates Bay’ in, zeilen gestreken en wel. Een magisch moment. De lichtjes van Tabago en de sterren stralen ons tegemoet. Ik ben er even stil van. Vanavond piratenfeest! Thank you Morgenster Crew!!!! You are the best.

14 januari: Man at War waterbad

Ooit iemand van de ra zien springen? De crew van de Morgenster doet het! En ik, ik dobber lekker rond in de Man at War bay. Helemaal zo slecht niet.

15 januari: Eastern Tobago

Onderweg naar Grenada. Bij vertrek van Tobago werden we opgelopen door een schitterende jonk in bezit van Engelsen die gisteren de Morgenster bezochten. De sfeer is uitgelaten en vrolijk. We gaan ook nog voor anker in Englishman’s Bay. Lekker snorkelen, genieten van het strand en zwemmen. Ik sta achter het roer als het schip de bay binnenvaart. Daarna, na een eindeloze middag, hebben we nog één van de laatste keren nachtzeilen in de Carib. De maan was schitterend tijdens de white watch van 24.00 tot 04.00 uur. Bij de aanloop naar Grenada vaart ons zeilschip onder de landingsbaan door. Oef, als dat maar goed gaat! Maar het is net als met onder een brug doorvaren, het past! Al is het contrast tussen onze ‘slow travel’ en vliegen groot. Bij binnenkomst in de haven van St. George help ik met het ‘furlen’ van de Jib. En, wat een uitzicht, echt genieten.

16 januari: St. George’s

Wat een reis van superlatieven en persoonlijke ontwikkeling. Na de Golf van Biscaje, de Trans Atlantische oversteek en vervolgens via Cayenne, Îles du Salut en Suriname, naar Tobago en Grenada in de Carib. Opzet is om vanuit Nederland zo goed als emissievrij naar Zuid Amerika en het Caribisch gebied te zeilen en weer terug te zeilen. Ik ben super geïnteresseerd in cargo- en passagierszeilvaart. Vorige zomer voer ik met de Tres Hombres, een cargo zeilschip zonder motor, en deze keer dus met Fair Ferry´s Pioniersvaart t.b.v. vrijwel emissievrij passagiersvervoer. Daarnaast het opdoen van zeilervaringen, genieten van de schitterende natuur, en ook persoonlijk leiderschap en mijlpalen. Of het nu van het strand naar het schip zwemmen is of aan het roer staan op de meest schitterende omgevingen (o.a. Suriname rivier en Englishman Bay). Many firsts’ zouden ze misschien in het Engels zeggen. En dat is zeker ook zo! De Grenadines hebben we met lokale busjes doorkruist. We kwamen op schitterende stranden en modderige trails. Tienertour maar dan anders. Super ervaring. Daarnaast maak je zo’n reis niet alleen, de Morgenster heeft een fantastische crew en idem dito mede-trainees! ‘Thanks for having my back.’

Maaike de Jong

Reacties

Reacties