Angela Sails #13 – Moeilijke sfeer
Nadat we 15 dagen in quarantaine zijn geweest op Grenada zijn wij nu onderweg vanaf Grenada naar de Azoren op een 26m jacht. De schipper is Ties en een vriendinnetje van mij: Alex(andra) en ikzelf zijn delivery crew. Tijdens de quarantaine was het super gezellig allemaal en ik keek echt uit naar de oversteek, nu eenmaal onderweg heb ik ‘second thoughts’.
Ties heeft zijn pijlen gericht op Alex. Alles wat zij doet is niet goed en hij heeft het tot sport verheven om ons tegen elkaar op te zetten. Gelukkig kennen Alex en ik elkaar al wat langer (dit is niet onze eerste delivery samen) en iedere dag bij wisseling van de wacht praten wij elkaar bij over de dingen die hij over de ander gezegd heeft. Het is wel een vreemde situatie maar ik ben vooral druk bezig met het onder de knie krijgen van de sextant en de daarop volgende berekeningen.
Ik heb mazzel. Zowel Alex als Ties zijn Yachtmaster Instructors en beiden staan te springen om mij te helpen (Ties vooral om Alex daarmee een hak te zetten). Ik leer niet zo snel (en gemakkelijk) dus voor mij is het een voordeel om dingen op verschillende manieren uitgelegd te krijgen. Als Horta aan de horizon gloort begin ik de berekeningen onder de knie te krijgen. Ik vind het ook LEUK!!!!
In Horta mogen wij zoals belooft aanleggen aan de quarantaine steiger waar mannen met witte pakken en een gasmasker op klaarstaan om ons te helpen. Vier dagen later vertrekken we richting Europa. We weten nog steeds niet waar we naartoe moeten, maar de verwachting is Engeland of Nederland.
Alex en ik weten nog steeds niet wat er precies gebeurd is maar sinds het vertrek vanaf Horta heeft Ties opeens zijn pijlen op mij gericht! Alex is allang blij en we moeten daar af en toe ook kostelijk om lachen. Maargoed, de sfeer is natuurlijk erg gespannen.
Toen we nog in Grenada waren heb ik aangegeven dat ik tijdens de trip wel wil koken (lunch en dinner). Er zijn allemaal kookboeken aan boord en met de (steeds beperktere) middelen probeer ik er het beste van te maken. Echt leuk! Het geeft mij ook tijd om even los te zijn van de steeds slechter wordende sfeer.. Af en toe wordt mijn vriendschap met Alex behoorlijk op de proef gesteld maar gelukkig overleven we het allemaal.
Ik doe 3 sights met de sextant per dag en deze werk ik tijdens mijn nachtshift uit. Buiten wordt het steeds kouder en we hebben al windsnelheden van 53 knopen gezien, maar we kunnen het grootste gedeelte van onze wacht binnen achter de navigatie tafel zitten, dus dat is op en top luxe.
Het is eigenlijk een beetje aan/uit met de wind en omdat het een delivery is doen we ook vrij veel op de motor. Op deze boot houden we om de 2 uur het logboek bij en als de motor aan is moeten we iedere 2 uur ook een engine check doen. Dat is niet een luikje open en even kijken, maar echt letterlijk een geluidsdichte deur open doen, naar binnen stappen en op stahoogte allerlei dingen controleren en meten.
Ergens halverwege krijgen we te horen dat we naar IJmuiden moeten. Door onze 1,5 maand quarantaine hebben mijn ouders er geen problemen mee om mij op te halen.
Zo ver zijn we echter nog niet. Bij aankomst krijgen we eerst de politie aan boord.
Angela Brandsma
