‘We gaan onderhandelen met het Azoren-hoog’
Kapitein Erik Kesteloo aan het woord tijdens de terugtocht van de bark Europa naar haar thuishaven in Nederland. Totaal anders dan oorsponkelijk gepland maar gedwongen door het coronavirus. Wij hebben de unieke mogelijkheid, mede door Hestag Media, ze te volgen en nemen regelmatig een kijkje aan boord. Op dit moment komt Europa dichter en dichter bij!
De inmiddels bekende ‘must-knows’ waar we steeds mee beginnen: zijn die er? En kun je deze toelichten?
We zijn alweer een paar dagen geleden de 5400 zeemijl gepasseerd. Dat is een kwart van de aardomtrek. Ondertussen zijn we de 6200 mijl ook al gepasseerd, dus de snelheid zit er lekker in. Gisterenavond ontvingen we wat achtergrondinfo over de werking van het SARS-COV2 virus en daar werden we vandaag tijdens de crewmeeting, toen Sanne de zaak voor ons op een rijtje zette, even stil van. Net geen twee minuten stilte, schat ik.
Wat doen jullie als er werkelijk geen wind is? Zijn de klussen niet een keer gedaan?
Als er werkelijk geen wind is dan wachten we op wind en verder is het ‘business as usual’. Periodiek is er dan wat ophef als een nabije bui wat wind genereert en rent iedereen rond om de zeilen bij te stellen, maar meestal is dat dan maar voor 10 minuten of zo. De werkzaamheden aan boord houden nooit op. Tegen de tijd dat we het hele rondje hebben gedaan, kunnen we bijna weer aan het begin beginnen.
Hoe gaan jullie om met de temperatuur?
We accepteren maar dat het warm en vochtig is. Je huid voelt continu aan of hij aan het oplossen is, daar is weinig aan te doen. Benedendeks hebben we wel airconditioning in de hutten, dus slapen is daar best comfortabel. In de kapiteins- en stuurmanshutten is echter alleen maar een deur en één openslaande patrijspoort en die kunnen beide niet open als het regent, zelfs niet aan de lijzijde van het schip. Als ik dus naar bed ga, dan is het snel een koude douche en dan te kooi en héél stil blijven liggen, terwijl twee kleine ventilatortjes wat verkoeling over me heen blazen. Als er dan wat buiendreiging is dan sluit de bemanning alvast mijn deur, word ik zelf wakker van de regen in mijn gezicht en moet ik snel de patrijspoort dicht knevelen en slaap ik verder in de snelkookpan waarin mijn hut dan is omgetoverd. Dit was mijn eerste tropenreisje sinds 2011 en ik ben er weer aan herinnerd waarom ik het liefst Antarctica en de Zuidelijke Oceaan doe. Tegen kou kan je je kleden, tegen warmte niet.
Wat was de verwachting en het plan voor ná de ‘Doldrum-periode’?
Na de Doldrums krijgen we iets van twee weken aan de wind zeilen door de noordoost passaat en dan moeten we gaan onderhandelen met het Azoren-hoog, waar we met de klok mee omheen moeten en daarna met de depressies die er bovenlangs gaan.
