Karma-blog: Het blijft mensenwerk

Verzekeren van een zeilreis rondom de wereld is geen eenvoudige klus en als je daarbij vertelt dat solozeilen ook binnen de polis moet vallen, dan houdt het al snel op.
DSCN0257
‘Voor de verzekeringsmaatschappij moesten we drie mensen aan boord hebben.’ Je hoort het vaker. Of zelfs vier, anders wordt de oceaanoversteek niet gedekt. En waar eindig je dan? Een schipper die kan varen en drie nitwits aan boord die nog nooit op het open water zijn geweest. Ik heb het uit eerste hand van een Canadees die net op die manier de Atlantic is overgestoken. Verzekeren terwijl je in meer of mindere mate buiten de gebaande paden zeilt, is geen makkelijke opgave. Maar het is juist die vrijheid die het zeilen zo aantrekkelijk maakt. In Recife sprak ik een stel dat vandaaruit naar de Caribbean wilde varen. Geen gekke afstand en geen al te ingewikkelde tocht. Maar het was in Brasil niet te verzekeren en waarschijnlijk zouden ze nog een jaar moeten blijven liggen in de hoop dat ze het dan wel voor elkaar zouden kunnen krijgen.

Wat tref ik het dan met FBTO. Nee, ik word niet gesponsord. Nog niet althans. Sterker nog, ze schrijven iedere maand geld van mijn rekening af. Maar wat een service! Ik heb Karma al jaren bij hen verzekerd en ook de vorige boot was daar ondergebracht. Wat natuurlijk helpt, is dat ik al die jaren schadevrij gevaren heb en ik ook best wat, laat ik zeggen leerzame, tochten gemaakt heb. Maar toch, het verzekeren van een zeilreis rondom de wereld is geen eenvoudige klus. Als je daarbij vertelt dat solozeilen ook binnen de polis moet vallen en dat je niet zoals de meeste vertrekkers een rondje evenaar vaart maar naar het zuiden, dan houdt het al snel op.

Specialisten in het veld vertelden me dat het vrij kansloos was om dit te verzekeren. Delta Lloyd, toch een maatschappij die veel doet met de watersport en verder vast een prima verzekeringsmaatschappij, wilde niets wat niet standaard was, want ze waren druk met interne perikelen rondom de overname door Nationale Nederlanden. NN heb ik niet benaderd want die waren natuurlijk aan het overnemen. En een club in Engeland die erin gespecialiseerd is, antwoordde simpelweg in een 1-regelig mailtje dat ze geen interesse hadden. Op de vraag waarom, kreeg ik hetzelfde antwoord.

Wat een wereld van verschil met FBTO waar ik met open armen ontvangen werd. ‘Nee, dit is geen standaard geval. En dat zouden we normaal gesproken niet zomaar doen. Maar we volgen je al jaren en we komen graag met je praten!’ En zo zaten we dit voorjaar op een ochtend met drie personen aan boord in Medemblik. De vakvrouw met verstand van verzekeren, om door te spreken wat ik wilde verzekeren, wat niet, welk eigen risico acceptabel is en welke ervaringen zij hebben meegemaakt. Leerzaam en goed om me bewust te zijn van de risico’s en verantwoordelijkheden. En de botoloog, een vakman die grondig de boot kwam inspecteren en oordeelde dat het schip er geschikt voor was. Tussendoor kreeg ik van hem nog een paar handige adviezen over dingen waar ik zelf nog niet uit kwam.

Toen het vertrek eenmaal definitief was en het vaargebied vaststond, was 1 telefoontje genoeg om de polis per mail toe te sturen. Voor de formaliteit volgde binnen een paar dagen het origineel per post. Wat een service! Het maandbedrag dat ik ervoor betaal is ten opzichte van mijn reguliere verzekering overigens ook nog eens goed te doen. Verzekeren, het blijft mensenwerk. Eens per maand bericht ik mijn contactpersonen even waar ik ben en hoe het gaat. Maar ik heb het idee dat ze tussendoor ook dit blog volgen. Zo voelt het althans. Alsof ze meeleven en echt betrokken zijn. Wat fijn dat zulke service nog geleverd wordt! Thx.

Reacties

Reacties