Delivery Lorient-Breskens met de Sanya
De Volvo Open 70 staat bekend als een van de radicaalste en snelste boten uit de Volvo Ocean Race vloot
Tijdens de delivery van Lorient (Frankrijk) naar haar thuishaven Breskens in Zeeland maakte de VO70 Sanya Lan deze reputatie waar. De boot werd door een gelegenheidsteam van crew en opstappers overgezeild. Hierbij hadden de dag daarvoor al enkele opstappers meegeholpen om de boot van Les Sables d’Olonne naar Lorient te brengen.
Daar de vooruitzichten tamelijk onvoorspelbaar waren en de weermodellen elkaar tegenspraken, besprak schipper Ysbrand Endt voorafgaande aan de delivery de mogelijkheden voor de overtocht. “Geprobeerd wordt om -als weer, wind en bemanning het toelaat- om direct naar Breskens te zeilen. Daarbij krijgen we mogelijk met meerdere frontpassages te maken. Daar de Sanya Lan 4,5 m diep steekt, kunnen we niet iedere haven aanlopen mocht dat nodig zijn. De schuilhavens zijn Brest en Southampton. Het lastigste stuk van de delivery begint bij de rotsen en ondiepten van Pointe Du Raz even voor Brest. Als we daar zijn en de wind mocht te hard zijn, dan riskeren we niet de passage tussen Ile de Beniguet en de kust. Er is daar nog minder ruimte is om te passeren en daarom zullen we moeten uitwijken naar Brest.”
Zo staat er bijvoorbeeld op de bakstagen al snel 5 ton of meer trekkracht
De dag voor de overtocht werd de boot gereed gemaakt voor vertrek en werden safety-instructies doorgenomen. De veiligheid aan boord van een VO70 komt namelijk niet vanuit het schip zelf, maar vanuit de boathandling. Zo staat er bijvoorbeeld op de bakstagen al snel 5 ton of meer trekkracht. Dan is het goed te weten hoe daarmee om te gaan!
Terwijl we voorbij de VO65 Dong Feng zeilden, werden de zeilen a 300 tot 400 kilo per stuk uit het vooronder getakeld. Dat kan met behulp van de grinders die op het dek staan. Met handige voetpedaaltjes kun je deze aan elkaar koppelen om nog meer power te leveren. Als het grootzeil omhoog gaat, ben je dan dus ook met zes man aan het grinden. De zeilen werden met spanbanden vastgesjord aan dek. Voor een Volvo Open 70 is de gewichtsverdeling van vitaal belang en daar we slecht weer verwachtten was de plek waar ieder zeil werd vastgelegd erg belangrijk.
Lorient is het oceaan zeilmekka van Europa. Naast team Dong Feng trainen er vele Mini Transat racers als voorbereiding op hun Atlantische oversteek. De schipper en co-schipper Christa ten Brinke hebben beiden solo deze race op een 6,5 meter boot volbracht. Christa is de eerste Nederlandse vrouw die deze race heeft gezeild. Schipper Ysbrand Endt geeft op deze manier zijn ambitie vorm de Vendée Globe (solo rond de wereld in een IMOCA60) te gaan zeilen. Naast de oceaanervaring die het stel meebrengt, staat een gedegen crew paraat die de nodige zeemijlen op de teller heeft staan. Zo werkt crewmember Robin van Bienen hard om zijn mijlen en ervaring op de Sanya Lan in te zetten in één van de komende edities van de Volvo Ocean Race.
Dinsdag 21 maart was het zover. De dag begon met 10 knopen wind en we voeren langs de kust richting Pointe du Raz. De VO70 zeilde met gemak binnen no time sneller dan de wind met een boatspeed van 11 knopen.
Zoals eerder gemeld, ligt de sleutel passage van de delivery in het stuk tussen Pointe du Raz en Ile de Beniguet. De rotsen, stroming en breedte van de route op dit rak maken het passeren hiervan bij zwaar weer een gevaarlijke onderneming. Alsof de weergoden het getimed hadden werd de Sanya Lan na deze etappe getroffen door een aantal zware fronten.
Dit begon in de late avond met een Zuid-Wester wind die van een comfortabele 25 knopen al snel omsloeg naar een uitdagende 45 knopen. Dit gebeurde zó snel, dat na het zetten van het derde rif in het grootzeil er geen tijd meer was om de J2 te wisselen met de J4.
Iedere zeilwissel -of het zetten van een rif- kost meer tijd dan op een conventionele boot. Dit komt door het gewicht en de grootte van de zeilen en alle extra zaken die erbij komen kijken zoals lock checks. (Het testen of het zeil veilig van de val gehaald kan worden en in zijn lock kan worden gezet, waardoor de spanning van de val afkomt).
Ondanks het zware weer ging uiteraard het leven aan boord door. Water wordt gekookt en in de grote thermoskan in het carbon kombuis gedaan. Kant-en-klaar maaltijden (die men ook kent uit het bergbeklimmen) worden klaargemaakt met heet water. Slaapzakken worden voor elkaar klaargelegd, de wachten worden gewisseld.
De boot boort zich door de volgende golf heen en over het dek stromen tonnen water. Het is oppassen voor grote golven, die je van je voeten kunnen spoelen en daarmee armen of benen kunnen breken. De combinatie van de hoge bootsnelheden en het carbon waarvan ze zijn gebouwd, maakt dat de romp constant beweegt. Dat is een aparte gewaarwording als je in je bunk ligt te slapen. Je voelt de golven letterlijk in de romp meebewegen.
Ondertussen varen we het Kanaal in. We passeerden de Kanaaleilanden en ondanks het zware weer en zeezieken aan boord gaat de tocht voorspoedig. Uitwijkhavens hoeven niet aangedaan te worden.
Na een zware eerste nacht nam de wind overdag af, om vervolgens weer aan te zwellen tot een steady 35 knopen. Er wordt van zeil gewisseld. De J4, die we gemakkelijk kunnen verkleinen door hem in te rollen, wordt aangeslagen. De J2 verdwijnt in zijn enorme zak.
Nabij Cap Griz-Nez in Normandië en met een boatspeed van rond de 22 knopen gaan we de tweede nacht in. Ten westen van Oostende moeten we aan het eind van de nacht meerde malen overstag gaan om ons in de nauwe shippinglane te houden en de zandbanken aldaar te vermijden.
Donderdagochtend, een stralende zon begeleidt ons de Westerschelde op. Na 44,5 uur, een gemiddelde van 13,4 knopen en meer dan 600 mijl kwam de Sanya Lan in haar thuishaven aan. Tevreden werd er om 7 uur ’s ochtends een afmeerbiertje of -frisje gedronken. Daarna werd de boot schoongemaakt: alle lijnen, furlingblokken, lifelines, reddingvesten werden afgespoeld met zoet water. Er volgt een evaluatie in het zonnetje bij een gezellig lokaal eettentje. De zon maakt iedereen rozig, emailadressen worden uitgewisseld. Met een verkleurd hoofd stap ik op de trein naar huis. Wat een avontuur!
Crew en Sanya Lan namens iedereen van harte bedankt voor deze mooie tocht!
