Wanneer ben je een Zeilheld?
Wanneer ik jouw naam in mijn vriendenkring noem, gaan de wenkbrauwen omhoog: ‘Pieter wie?’ Vol enthousiasme vertel ik over jouw avontuur. Over die race rond de wereld. Al snel gaat het gesprek over. Ik begin opnieuw. ‘Weet je hoe zwaar dat is. Die boot gaat zo hard, constant dat harde geluid alsof je in een op de hol geslagen trein zit en dat voor meer dan 100 dagen. Zonder te stoppen. Alleen.’
De wenkbrauwen zakken.
‘Waarom doet hij dat?’
Een jaar geleden had ik ook nog nooit van de naam Pieter Heerema gehoord, of van de Vendée Globe. Ik heb het zeilen als kind niet meegekregen. Mijn vader was wel een windsurfer, dus de liefde voor vliegen over water komt niet van ver. Hij was ook stukadoor die zich een zeilboot niet kon veroorloven. Ik ben opgegroeid in een dorp aan het water, waar, er voor de jeugd geen zeilsport is. Gek zou je denken. Misschien komt het omdat onze voorvaders werkten op zee en de watersport nog steeds als werk wordt gezien. Toch is het mij gelukt om verslaafd te raken aan het zeilen en ik wil er alles over weten. Zo ook over jou Pieter.
Ik Google je naam. Volg je waar ik kan. Want waarom doet Pieter mee aan deze bijna onmenselijke race waar eerder zelfs zeilers bij omkwamen? En waarom nu pas? In zijn 65ste levensjaar. Waarom gooit hij niet gewoon in de blauwe Caribische zee zijn anker uit en drinkt hij uit een kokosnoot? Antwoorden krijg ik niet en dat maakt me nog nieuwsgieriger. Is het die onrust die ik ook voel wanneer de wind door mijn haren waait? Is het om te laten zien dat je nergens te oud voor bent, zolang je maar wilt? Is het om het onmogelijke proberen waar te maken?
Is het om het onmogelijke proberen waar te maken?
Zelf vertelde je dat je 120 dagen opgesloten heb gezeten in een kleine kamer met een tijger. Constant met één oog open slapen. En toch ben je van die tijger gaan houden. Wij zullen waarschijnlijk nooit weten hoe dat voelt. Wij kunnen dat niet begrijpen omdat we daar niet zijn geweest. Alleen. Midden op zee op een racemachine.
Een voorbeeld voor velen ben je, Pieter. Niet alleen omdat je een topprestatie heb geleverd. Ook omdat je jouw droom heb waargemaakt. Mensen zeggen zoveel. En jij doet het ook. De Vendée Globe was jouw droom. Gefeliciteerd Pieter het is je gelukt.
De Vendée Globe was jouw droom. Gefeliciteerd Pieter het is je gelukt.
Er wordt in een interview van Zeilhelden aan je gevraagd of je jezelf als een zeilheld ziet. Ik zie dat je een beetje verlegen wordt. Je zoekt naar woorden… in een interview waar je vol passie over je race verteld. Antwoordt op deze vraag geef je ook niet. Want was is de definitie van held? Vraag je. Nou Pieter ik heb het even voor je opgezocht: “Een held is een bestaand, fictief of historisch persoon die, wanneer geconfronteerd met gevaar en rampspoed of vanuit een zwakke positie, moed en de bereidheid tot zelfopoffering betoont voor een grotere zaak.”
Wat vind jezelf?
