Tres Hombres blog: Het spel van de zee
’s Nachts turend in het donker: starend naar rode, draaiende cijfertjes van het kompas. Ik sta achter het roer. Blind varen we in het duister, maar precies weten we waar we naartoe gaan. Het is donker, pikdonker.
De wolken laten geen licht door van de sterren en de maan is nog niet onze vriend.
Golven duwen de boot van links naar rechts. Mijn taak om hier mee te spelen en het schip zo goed mogelijk op koers te houden. Na een tijd krijg je er gevoel voor. Je hebt 2 soorten golven: Golven die het schip wegduwen, en golven die het schip wegduwen en vervolgens het schip weer terug zuigen in haar oude koers. Op een gegeven moment voel je aan het begin van de golf al wat voor golf het is. Moet ik al tegen sturen of niet? Het is het spel van de zee en tot nu toe winnen we allebei!
Later op de nacht komt toch de maan te voorschijn. Dit maakt het werk een stuk fijner. Nu kunnen we tenminste de horizon zien en een beetje zien waar we lopen en welke lijn we vast hebben. We staan dicht bij de natuur en dat is een mooi gevoel.
Leven in het moment, gewoon zijn. Het is lastig om je hier aan over te geven met al onze behoeftes en drangen naar bepaalde dingen. Vandaag lukte het me en het was fijn. Fijn om gewoon te zijn. Iets wat ik niet eerder zo bewust heb mee gemaakt.
Trainee Reinout Leerentveld
