Ook zeilmannen komen van mars …..
“Jeetje, kun je nou niet nadenken?” verzucht mijn kapitein met een boos gezicht als we voor anker liggen. Hij heeft het tegen mij. Ik weet het niet meer hoor. De ene keer wordt mij met klem verzocht niet zelf na te denken en een andere keer moet ik het juist wél doen.
Als ik dit als weerwoord geeft, zucht hij nog harder. Ik krijg een hele preek over hoe vaak wij nu al wel niet geankerd hebben en wat ik dan in hemelsnaam aan het doen ben? Mijn nagels aan het lakken, ofzo? Ik beaam dat, terwijl ik op mijn oranje gelakte teennagels wijs. En duik dan maar naar beneden om het logboek in te vullen. Het verstandigste voor dat moment, lijkt mij. Ligt het nu aan mij en ga ik het gewoon nooit leren? Of heb ik een onredelijke kapitein? We zijn nu al een aantal maanden onderweg en mijn leercurve is super steil. Ik ben niet geboren op een boot en weet gewoon nog niet alles. Mijn kapitein verwacht dat ik alles na één keer doen onder de knie heb, danwel weet. Maar dat is dan weer mijn idee, volgens hem.
We zijn nu al een aantal maanden onderweg en mijn leercurve is super steil
Als ik het ’s avonds aan de andere zeilers als ‘leuk’ verhaal vertel, wordt er wat voorzichtig gelachen en geknikt. Blijkbaar is het een bekend fenomeen. Ik krijg bijval van de vrouwen en de mannen verzuchten dat we het inderdaad niet snappen. Ik weet mannen en vrouwen zijn anders. Mannen komen van Mars en vrouwen komen van Venus. Maar af en toe is dat knap irritant. Zeker als je samen op zo’n 14 vierkante meter leeft. Misschien had ik wel gedacht, gehoopt, dat zeilmannen en –vrouwen gewoon allemaal van Atlantis komen. Zijn een team, snappen elkaar, voelen elkaar aan. Ervaring leert dat dat helaas niet altijd het geval is en we geen van beiden uit Atlantis komen. Ik denk het af en toe wel, als ik heerlijk als een vis in het water lig of in mijn eentje, in alle rust, mijn wachtje loop.
Maar een bruusk “Hallo! Let even op ja, we zijn hier geen nagels aan het lakken!” zet mij weer terug op de boot. Tuurlijk let ik op. Het lakken van nagels is ook een secuur bezigheidje, wat met alle precisie moet gebeuren. Ik weet alleen dat ik dat nu niet als wederwoord moet aangeven. Want mijn zeilman van Mars snapt zijn zeilvrouwtje van Venus gewoon af en toe écht niet.
